Πρόσφατα επισκέφτηκα το Πολεμικό Μουσείο στην Αθήνα
Ήταν πολλά τα εκθέματα που μου έκαναν εντύπωση, άλλα με συγκίνησαν και κάποια με στεναχώρησαν , γιατί πως να το κάνουμε οι νίκες απαιτούν απώλειες !
Θέλω όμως να μοιραστώ μαζί σας , ένα έκθεμα που είναι τοποθετημένο στην πτέρυγα της Κύπρου.
Είναι από εκείνα τα μικρά εκθέματα που δεν τα πιάνει το μάτι σου , το νούμερο 9 λοιπόν στην προθήκη αριστερά στη γωνία,
ένα κουτί με βέρες, τι περίεργο έκθεμα σκέφτηκα, βέρες σε ένα πολεμικό μουσείο.
Διαβάζω λοιπόν δίπλα στον τοίχο :
«Βέρες γάμου από κράμα αργύρου που διένειμε το Ελληνικό κράτος σε αντικατάσταση χρυσών, που χάρισαν Κύπριες για οικονομική ενίσχυση της Ελλάδος στον ελληνοϊταλικό πόλεμο 1940-1941.
Δωρεές 1. κα. Δώρα Κυπριαννίδη
2. Αντ/γος (ΠΖ) Τσιμόγιαννης Κωνσταντίνος»
Οι Κύπριες λοιπόν έβγαλαν τις βέρες τους και τις έδωσαν για τον κοινό αγώνα …
Με συγκίνησε πολύ αυτή η πτυχή της ιστορίας, ξέρετε αυτές οι σελίδες που δεν γράφονται με χρυσά γράμματα, που ίσως ξεθωριάζουν και δεν τις μαθαίνουμε ποτέ.
Είναι όμως εκείνες οι πράξεις του απλού λαού , που καθόλου απλές δεν είναι. Είναι η πράξη που λόγω της μαζικότητας της, δεν θα αλλάξει ακριβώς την ιστορία, αλλά σίγουρα θα συμβάλει στη διαμόρφωση της.
Ψάχνωντας λίγο για αυτή την ιστορία βρήκα πληροφορίες στην ηλεκτρονική σελίδα papapolyviou.com τα παρακάτω
«Σε φύλλο της εφημερίδας «Νέος Κυπριακός Φύλαξ» , στις 9 Νοεμβρίου 1940, η εφημερίδα με τον ευφυή τίτλο «Ο αγών απαιτεί να μείνουν γυμνά τα δάκτυλά μας», δημοσιεύει σε περίληψη την εγκύκλιο του μητροπολίτη Λεοντίου για τη δωρεά χρυσών κοσμημάτων υπέρ του ελληνικού αγώνα και περιγράφεται το «αργυρούν δακτυλίδιον» που θα έπαιρναν σε αντικατάσταση όσοι και όσες πρόσφεραν τις βέρες τους . Ήταν ένα λεπτό δακτυλίδι από ευτελές μέταλλο, με το βασιλικό στέμμα και την επιγραφή «Εθνικός Αγών 1940».
Πίστη Κρυσταλλίδου
