Με δεδομένη τη μη διαθεσιμότητα εμβολίου ή φαρμάκου κατά του κορωνοϊού πίσω από την όποια άρνηση εφαρμογής περιοριστικών μέτρων για τη διασπορά του υποκρύπτεται και η άρνηση ύπαρξης της πανδημίας. Δεν υπάρχει πανδημία και όλα είναι επικοινωνιακά κατασκευάσματα, ανύπαρκτη απειλή, προϊόν βυσσοδομούντων εγκεφάλων και συμφερόντων για να χειραγωγήσουν τον κόσμο και σε κάθε περίπτωση, όχι κάτι σοβαρότερο από μια γριπούλα. Ας τα δεχθούμε.
Σε αυτό το σημείο εμφανίζεται η σημαντική αύξηση των καταγεγραμμένων θανάτων κατά την άνοιξη του 2020 σε μια σειρά χωρών της Ευρωπαϊκής Ενωσης (Ε.Ε.), από τη στατιστική υπηρεσία της οποίας (Eurostat) μπορούν να αντληθούν, σε εβδομαδιαία βάση, σχετικά στοιχεία για τα κράτη μέλη.
Σε χαρακτηριστικές χώρες της Ε.Ε., από τη σύγκριση των εβδομαδιαίων θανάτων κατά την περίοδο Μαρτίου- μέσα Μαΐου 2020 (10η-20η εβδομάδα του έτους) με τον μέσον όρο της αντίστοιχης περιόδου της τετραετίας 2016-19 προκύπτουν τα ακόλουθα (τα ποσοστά είναι στρογγυλοποιημένα):
1. Στη χώρα μας, η αύξηση ήταν έως 10%, που δεν μπορεί να χαρακτηρισθεί ως σημαντική.
2. Αντιθέτως, σε χώρες αντίστοιχου μεγέθους με αυτό της χώρας μας και με σημαντική αύξηση των θανάτων, αυτή, κατά την κρίσιμη περίοδο (13η-18η εβδομάδα), ήταν από 30% έως 50% στη Σουηδία και από 40% έως 110% στο Βέλγιο.
3. Αντιστοίχως, στις μεγαλύτερες χώρες της Ε.Ε. με σημαντική αύξηση των θανάτων, αυτή, κατά τις 5-6 εβδομάδες αιχμής, κατά περίπτωση, ήταν από 20% έως 60% στη Γαλλία, από 40% έως 90% στην Ιταλία, από 50% έως 110% στο Ηνωμένο Βασίλειο και από 40% έως 160% στην Ισπανία.
Γενικότερα, το «σύστημα» αποδίδει μεγάλο μέρος της φετινής έξαρσης των θανάτων σε ολόκληρο τον πλανήτη στην πανδημία του κορωνοϊού. Δεδομένου ότι πρέπει να θεωρείται δύσκολο οι στατιστικές υπηρεσίες των κρατών- μελών και η Eurostat να βασίζονται σε πρακτικές τύπου greek statistics, οι καλόπιστοι συζητητές των «αρνητών» αναμένουν μία ή περισσότερες εναλλακτικές αιτίες, στις οποίες θα μπορεί να αποδοθεί η καταγεγραμμένη έξαρση των θανάτων κατά το 2020, τουλάχιστον στις Ευρωπαϊκές χώρες που αυτή ήταν σημαντική.
Οσον αφορά το λεγόμενο «δεύτερο κύμα» της πανδημίας που στη δυτική Ευρώπη φαίνεται να ξεκίνησε πριν από περίπου 2 μήνες, σε επιλεγμένες χώρες της μεγαλύτερου ή παρεμφερούς μεγέθους με της χώρα μας και με κριτήριο τον δείκτη «θάνατοι από τον κορωνοϊό ανά εκατομμύριο κατοίκων» καταγράφηκαν οι ακόλουθες πολύ υψηλές τιμές του δείκτη στις 15.08 και οι μεταβολές του από τις 15.08 έως τις 15.10 (www.worldometers.info/coronavirus/): 856 και 30 στο Βέλγιο, 609 και 28 στη Βρετανία, 585 και 17 στην Ιταλία, 572 και 12 στη Σουηδία, 466 και 41 στη Γαλλία, 360 και 30 στην Ολλανδία, 230 και 14 στην Ελβετία και 174 και 35 στην Πορτογαλία. Διαφορετικών τάσεων οι καταγραφές στην Ισπανία (612 και 106), την Ουγγαρία (63 και 46), την Τσεχία (37 και 78) και στη χώρα μας (22 και 24).
Την άνοιξη, σε αντίθεση με τη χώρα μας, οι περισσότερες δυτικοευρωπαϊκές χώρες ή αιφνιδιάσθηκαν ή αψήφησαν τον κίνδυνο ή εφήρμοσαν αναποτελεσματικά μέτρα και πολιτικές με συνέπεια τα πολύ υψηλά επίπεδα θανάτων και μεγάλες αποκλίσεις από χώρα σε χώρα. Αντιθέτως, το φθινόπωρο, είτε επειδή οι κοινωνίες οργανώθηκαν και εφαρμόζουν μέτρα περιορισμού της διασποράς του ιού, είτε επειδή έχουν ήδη απολέσει όχι αμελητέο ποσοστό των ευπαθών ομάδων, οι θάνατοι αυξάνονται με πολύ βραδύτερο ρυθμό και από χώρα σε χώρα παρουσιάζουν μικρότερες αποκλίσεις.
Η επίδοση της χώρας μας δεν είναι πλέον θεαματικά καλύτερη (στις 15.08: 4η μεταξύ 39 χωρών) από αυτή των άλλων ευρωπαϊκών χωρών, αλλά στη μέση της αξιολογικής κλίμακας (18η μεταξύ 39 χωρών) με κριτήριο τη μικρότερη αύξηση της τιμής του δείκτη από τις 15.08 έως τις 15.10. Αναμενόμενη εξέλιξη. Η χώρα μας κινδυνεύει να πέσει θύμα της επιτυχίας της άνοιξης που οδήγησε στην πιο συγκρατημένη πολιτική λήψης προληπτικών μέτρων και στη χαλαρότερη εφαρμογή κάποιων από αυτά από τμήματα κοινωνικών ομάδων που (εσφαλμένα) αισθάνονται ασφαλή έναντι του ιού.
Ειδικά στις Π.Ε. Καστοριάς και Κοζάνης, ως ενιαία περιοχή, έως τις 19.10.2020 είχαν καταγραφεί 36 θάνατοι, τετραπλάσιοι από τους 9 που θα τους «αναλογούσαν» με βάση τον πληθυσμό τους και τους 520 καταγεγραμμένους θανάτους σε ολόκληρη τη χώρα. Οι αιτίες είναι γνωστές και για τον περιορισμό του προβλήματος απαιτείται και η συμβολή του κοινωνικού συνόλου. «Συν Αθηνά και συ χείρα κίνει!» πρέσβευαν οι αρχαίοι πρόγονοί μας και προφανώς δεν είχαν άδικο.