ΕΙΣΑΓΩΓΗ
Η Κερμίρα ή Κελμίρα βρισκόταν σε μια καταπράσινη κοιλάδα,που το 1996 έχει κηρυχθεί προστατευόμενη περιοχή .
Ήταν ένα όμορφο χωριό που στο τέλος του 19ου αιώνα είχε αμιγή Ελληνικό πληθυσμό με σπίτια χτισμένα με ντόπιες πελεκητές πέτρες, τρείς εκκλησίες και αξιοζήλευτη παιδεία.
Ήταν η πατρίδα του διάσημου Έλληνα κινηματογραφιστή Ηλία Καζαντζόγλου -Καβατζόγλου ( Elia Kazan ) που διέπρεψε στην Αμερική.
ΠΟΥ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ
Το χωριό Κερμίρα ή Κελμίρα βρισκόταν σε απόσταση 7 χλμ. Β.Α. από την Καισάρεια και 6 χλμ από τημ κωμόπολη Μελικγκάζι.
ΤΟ ΌΝΟΜΑ
Για αυτό τον οικισμοί είναι καταγεγραμμένα τα παρακάτω ονόματα:
Κερμίρα ,Κελμίρα , Kermira, Karmiria, Karmir, ar, Garmir, Garmrag , Konaclar , και σήμερα Germir
– Κερμίρα ,Κελμίρα ,Kermira, Karmiria, Karmir, ar, Garmir, Garmrag.
Όλες οι ονομασίες που βρήκαμε με Ελληνική ή λατινική γραφή έχουν σαν ριζά τις ονομασίες Κερμίρα ή Κελμίρα .
Υπάρχουν διάφορες απόψεις για την προέλευση του ονόματος
1. Από την Παναγία (Μητέρα του Χρήστου )
Λένε ότι ονομάσθηκε έτσι από την εκκλησιά της Παναγίας που ήταν εκεί και συντομογραφικά γράφεται <<Κυρ Μιρ>> αντί <<Κυρία Μήτηρ>>
Από την Παναγία (Μάνα του Χριστού) Λένε ότι ονομάστηκε έτσι γιατί ονομάστηκε έτσι λόγω της εκκλησίας της Παναγίας π
-2 . Από την Ελληνική λέξη <<Καρμίρης >>
Καρμίρης ή καρμοίρος ή καρμίρης και καρμείρος σημαίνει μυζερός ή τσινκούνης ή κακόμοιρος ή φιλάργυρος προέρχεται από την αρχαία Ελληνική γλωσσα
3. Από την Αρμένικη λέξη << Καρμίρ >>
Συμφωνά με μια εκδοχή προέρχεται από τα Αρμένικα και είναι παραφθορά της λέξης << καρμίρ, >> που σημαίνει δερματουργός ή βυρσοδέψης επειδή πολλοί κάτοικοι του χωρίου ήταν βυρσοδέψες, –
4. Από την Αρμένικη λέξη «καρμίρ» (Karmir)
Ακόμη η λέξη που προαναφέρθηκε << καρμίρ>> έλεγαν οι Αρμένιοι τις κόκκινες πέτρες που χρησιμοποιούσαν για την κατασκευή των σπιτιών και των άλλων κτιρίων .
5. Φωτεινός
Από παλιά Τουρκική λέξη ” Γερμίρ” τπου σημαίνει «Φωτεινός και ηλιόλουστος τόπος»
Την Κερμιρα την σκιάζει για πολλές ώρες ο όγκος του όρους Αργαίον στις πρόποδες του οποίου βρισκόταν οπός και αλλά χωρία , όμως η Κερμίρα η Κελμίρα βρισκόταν
σε μια ποιο ηλιόλουστη θέση με αποτέλεσμα να έχει περισσότερες ώρες φως από τον ήλιο από την γύρω περιοχή .
– “Konaklar”
Η ονομασία Κερμίρα άλλαξε μετά το 1960, στο πλαίσιο των προσπαθειών
τουρκοποίηση των ονομάτων και δόθηκε το όνομα Κονακλάρ (Konaklar )
– Germir.
Ομως οι κάτοικοι της εξακολουθούσαν να χρησιμοποιούν την παλιά ονομασία του χωρίου . Και έτσι επανήλθε το παλιό όνομα Germir.
Πλήρης ονομασία Germir Melikgazi Kayseri .
ΚΑΤΟΙΚΟΙ ΤΟ 1922
Στο χωρίο υπήρχαν Έλληνες , Τούρκοι και λίγοι Αρμένιοι στο τέλος του 19ου αιώνα
Τ ο 1899 κατοικούσαν 3.000 Ορθόδοξοι Έλληνες .
Λίγο πριν την ανταλλαγή είχαν απομείνει 62 Eλληνικές οικογένειες, αποτελούμενες από 211 άτομα όπου υ ζούσαν και 1.000 Τούρκοι, είχαν δε απομείνει και λίγοι Αρμένιοι.
ΙΣΤΟΡΙΑ
Αρχική άποψη των Οθωμανών ήταν ότι το χωρίο ιδρύθηκε των 12ο-13ο αιώνες αργότερα πίστευαν από το Γερμίρ ιδρυθεί τον 18ο αιώνα τελικά κατέληξαν ότι ιδρυθεί τον 19ο αιώνα.
Ήταν η ένας οικισμός που γνώρισε τη φιλική συνύπαρξη τριών εθνοτήτων , κυρίως Ελλήνων από την αρχαιότατη εποχή και μέχρι το πρώτο τέταρτο του 20ου αιώνα.
Μέτα την Μικρασιατική καταστροφή μόνο Μουσουλμάνοι το θρήσκευμα , παρέμειναν στην περιοχή αυτή, μια και με τον εν ή τον άλλο τρόπο οι χριστιανού εκδιώχθηκαν από τον τόπο τους .
ΘΡΗΣΚΕΙΑ
Η Χριστιανική κοινότητα των Ελλήνων ανήκε στην Μητρόπολη της Καισάρειας
–Εκκλησίες
Υπήρχαν 2 Ελληνικές εκκλησίες και μια Αρμένικη
-Ναός των Αγίων Θεοδώρων .
Οι Ρωμιοί Κερμυριώτες εκκλησιάζόταν παλαιοτερα στην εκκλησία των Αγίων Θεοδώρων που έχει χτιστεί το 1725.
— Ναός της Παναγίας
Ο ναός της Παναγίας ή Κοιμήσεως της Θεοτόκου, ειχε διώροφο καμπαναριό και χτίστηκε το 1837. Ο τρούλος είχε προστεθεί 2 χρόνια αργότερα το 1839
— Άγιος Στέφανος
Ο Άγιος Στέφανος ανήκε στους Αρμένιους που αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν το χωριό μετά τον εκτοπισμό των Αρμενίων το 1915.
Ανήκε συγκεκριμένα στην Αρμενική Αποστολική Εκκλησία, η οποία ονομαζόταν << Surp Stephanos >> στα αρμενικά, Surp σημαίνει «Αγιότητά Του».
-Οι εκκλησίες σήμερα.
Σήμερα είτε είναι ερειπωμένα είτε χρησιμοποιούνται ως κατοικίες από τους ντόπιους. Οι ερειπωμένες εκκλησίες υπέστησαν σημαντικές ζημιές τόσο εσωτερικά όσο και εξωτερικά. Με αποτέλεσμα να καταστρέφονται οι πολύχρωμες τοιχογραφίες τους
ΠΑΙΔΕΙΑ
Οι κάτοικοι της Κερμύρας ανέδειξαν το χωριό τους ως το σημαντικότερο εκπαιδευτικό κέντρο της περιοχής, μετά την Καισάρεια και το Ζιντζιντέρε.
Το 1892 λειτουργούσαν τριτάξιο δημοτικό σχολείο αρρένων, τετρατάξιο δημοτικό σχολείο αρρένων, δίτάξιο δημοτικό σχολείο θηλέων και τριτάξιο νηπιαγωγείο. .
Στην δεκαετία του 1900, το Γκέρμιρ, ένα χωριό, είχε 4 σχολεία
Το 1905 υπήρχαν στη βιβλιοθήκη του χωριού 200 τόμοι με σπάνια βιβλία.
Σύμφωνα με τα ελληνικά αρχεία του 1892, 5 δάσκαλοι και 242 μαθητές φοιτούσαν σε τέσσερα σχολεία του χωριού. Σύμφωνα με Αρμενικά αρχεία, το 1823 υπήρχε Αρμενικό σχολείο με 115 μαθητές.
Στο χωριό υπήρχε μεγάλη βιβλιοθήκη με 2000 βιβλία, η οποία
Οι κάτοικοι της Κερμίρας ήταν φιλόσοφοι και φιλικοί και έκαναν το χωριό τους το σημαντικότερο κέντρο εκπαίδευσης της περιοχής, μετά την Καισάρεια και το Ζιντζιντέρ.
ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΕΣ
— Ηλίας Καζαντζόγλου < ΗΛΙΑΣ ΚΑΖΑΝ > (1909-2003)
Ο Ηλίας Καζάν-Καβατζόγλου ή Καζαντζόγλου ή Καυτανζόγλου , ένας από αυτούς, καταγόταν από τα Κελμίρα
Ο Ηλίας Καζαντζόγλου ήταν γόνος ευκατάστατης οικογένειας και . γεννήθηκε το 1909 στην Κωνσταντινούπολη, στο Καντίκιοϊ,’
Ο πατέρας ήταν έμπορος χαλιών, Ρωμιός της ακμάζουσας ακόμα τότε Ελληνικής παροικίας της Κωνσταντινούπολης , που δεν έπαυε να ανησυχεί για το μέλλον της οικογένειας του ζώντας σε ένα εχθρικό περιβάλλον.
Οταν ο Ηλιας ήταν ενός έτους μετακόμισε με τους γονείς του στην Κερμίρα (Germir) όπου είχαν γεννηθεί και μεγαλώσει .οι γονείς του
Φοβούμενος τα χειρότερα και ακολουθώντας τον έναν του αδελφό ο οποίος πρώτος ξενιτεύτηκαν στην Αμερική, πήρε τη γυναίκα του και τα δύο του παιδιά και εγκαταστάθηκαν στη Νέα Υόρκη.
Παράλληλα υπήρξε ηθοποιός, παραγωγός, σεναριογράφος και συγγραφέας Έλια Καζάν , ο οποίος κέρδισε τρεις φορές Όσκαρ και προτάθηκε για το ίδιο βραβείο πέντε φορές, καθώς και ο νικητής. πολλά σημαντικά βραβεία.
Η Καζάν, η οποία έζησε στην Κωνσταντινούπολη μέχρι την ηλικία του ενός έτους και στη συνέχεια μετακόμισε στο Germir, όπου γεννήθηκαν και μεγάλωσαν οι γονείς της, ήταν γνωστή ως Aliye Kazancıoğlu στο Germir, που ήταν τότε χωριό, και μετά την αναγκαστική μετανάστευση στη Νέα Υόρκη.
Ο Ηλίας Καζ’αν ήταν ένας άνθρωπος που συνδέθηκε άρρηκτα με μερικά από τα σημαντικότερα θεατρικά έργα της μεταπολεμικής Αμερικής.
Σε αυτόν οφείλει το αμερικανικό θέατρο τα ιστορικά πρώτα ανεβάσματα κλασικών αριστουργημάτων των κορυφαίων Αμερικανών συγγραφέων όπως του Θόρτον Γουάιλντερ, του Άρθουρ Μίλλερ και του Τενεσί Γουίλιαμς.
Με μια παράλληλη δραστηριότητα σε εξίσου σημαντικά καλλιτεχνικά επιτεύγματα στον κινηματογράφου μετά την δεκαετία του 1950 ,Επιβάλλοντας μερικούς από τους σημαντικότερους ηθοποιούς της εποχής του,
– Σημαντικά κινηματογραφικά έργα που σκηνοθέτησε .
Σκηνοθέτησε μια σειρά από επιτυχημένες ταινίες, συμπεριλαμβανομένων Λεωφορείον ο Πόθος (1951),
Το λιμάνι της αγωνίας (1954), και
Ανατολικά της Εδ έμ (1955).
Κατά τη διάρκεια της καριέρας του, κέρδισε
Δύο Όσκαρ ως Καλύτερης Σκηνοθεσίας και έλαβε ένα Τιμητικό Όσκαρ.
Κέρδισε τρία Βραβεία Tony και
Τέσσερα Βραβεία Χρυσής Σφαίρας.
Οι ταινίες του αφορούσαν προσωπικά ή κοινωνικά θέματα που τον απασχολούσαν ιδιαίτερα.
Ο Καζάν έγράφε, «Δεν κινούμαι αν δεν έχω κάποια ενσυναίσθηση με το βασικό θέμα».
1. Η πρώτη του ταινία τέτοιου «θέματος» ήταν η Συμφωνία κυρίων (1947), με τον Γκρέγκορι Πεκ, που ασχολήθηκε με τον αντισημιτισμό στην Αμερική.
Έλαβε 8 υποψηφιότητες για Όσκαρ και τρεις νίκες, συμπεριλαμβανομένης της πρώτης του Καζάν Καλύτερης Σκηνοθεσίας.
2, Ακολούθησε η Πίνκυ η μιγάς (1949), μια από τις πρώτες ταινίες στο mainstream Hollywood που ασχολήθηκε με τη φυλετική προκατάληψη κατά των μαύρων.
3. Λεωφορείον ο Πόθος (1951), μια προσαρμογή της θεατρικής παράστασης που είχε επίσης σκηνοθετήσει, έλαβε 12 υποψηφιότητες για Όσκαρ, κέρδισε τέσσερις, και ήταν ο πρωταγωνιστικός ρόλος του Μάρλον Μπράντο.
4.Το 1954, σκηνοθέτησε το λιμάνι της αγωνίας (1954), μια ταινία για τη διαφθορά των συνδικάτων στην προκυμαία του λιμανιού της Νέας Υόρκης.
5. Το 1955 σκηνοθέτησε το Ανατολικά της Εδέμ (1955) του Τζον Στάινμπεκ, το οποίο σύστησε τον Τζέιμς Ντιν στο κοινό του κινηματογράφου.
Σημείο καμπής στην καριέρα του Καζάν ήρθε με την κατάθεσή του ως μάρτυρας ενώπιον της Επιτροπής Αντιαμερικανικών Δραστηριοτήτων της Βουλής το 1952 την εποχή της μαύρης λίστας του Χόλιγουντ, η οποία του έφερε έντονες αρνητικές αντιδράσεις από πολλούς φιλελεύθερους φίλους και συναδέλφους.
Η μαρτυρία του βοήθησε στο τέλος της σταδιοδρομίας των πρώην συναδέλφων του ηθοποιού Μόρις Καρνόφσκι και Αρτ Σμιθ, μαζί με το τέλος του έργου του θεατρικού συγγραφέα Κλίφορντ Όντετς.
Ο Καζάν αιτιολόγησε αργότερα την πράξη του λέγοντας ότι έπαιρνε «μόνο την πιο ανεκτή από τις δύο εναλλακτικές που ήταν είτε επώδυνες είτε λάθος.
Σχεδόν μισό αιώνα αργότερα, η αντικομουνιστική μαρτυρία του συνέχισε να προκαλεί διαμάχες.
Όταν ο Καζάν τιμήθηκε με το τιμητικό Όσκαρ το 1999, δεκάδες ηθοποιοί επέλεξαν να μην χειροκροτήσουν καθώς 250 διαδηλωτές επέλεξαν την εκδήλωση. Ο Καζάν επηρέασε τις ταινίες των δεκαετιών του 1950 και του 1960 με τα προκλητικά του θέματα. Ο σκηνοθέτης Στάνλεϊ Κιούμπρικ τον αποκάλεσε, «χωρίς αμφιβολία, ο καλύτερος σκηνοθέτης που έχουμε στην Αμερική και ικανός να κάνει θαύματα με τους ηθοποιούς που χρησιμοποιεί».
Στις 28 Σεπτεμβρίου 2003, ο Έλια Καζάν πέθανε σε ηλικία 94 ετών από φυσικά αίτια στο διαμέρισμά του στο Μανχάταν της Νέας Υόρκης.
Ο Μάρτιν Σκορσέζε συν-σκηνοθέτησε την ταινία ντοκιμαντέρ Γράμμα στον Ηλία (2010) ως προσωπικός φόρος τιμής στον Καζάν.
ΑΛΛΑ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΑ ΕΡΓΑ ΤΟΥ
Ένα δέντρο μεγαλώνει στο Μπρούκλιν (1945)
Μπούμερανγκ! (1947)
. Πανικός στους δρόμους (1950)
Ένα αυτοκίνητο δρόμου με το όνομα επιθυμία (1951)
Viva Zapata / Viva Zapata (1952)
Άνθρωπος σε τεντωμένο σκοινί (1953)
. Στην προκυμαία (1954)
. Ένα πρόσωπο στο πλήθος (1957)
. Wild river (1960)
Splendor in the grass (1961)
. America America (1963)
Ο τελευταίος μεγιστάνας (1976)
Προσπάθησε στη δεκαετία του΄80 να γυρίσει στην Ελλάδα το μυθιστόρημα πο έγραψε ο ίδιος << Πέρα από το Αιγαίο >>, βασισμένο στη Μικρασιατική καταστροφή έβρισκε εμπόδιο μάλλον την Ελληνική εθνικοφροσύνη οπός γράφτηκε τότε , καθώς ζητούσε από την Ελλάδα βοήθεια για την συμμετοχή στρατιωτών για την απεικόνιση των συγκρούσεων , με ένα σενάριο που κρατούσε ίσες αποστάσεις στις ευθύνες Ελλήνων και Τούρκων, και λιγότερο η επιρροή του Ζυλ Ντασέν συζύγου της Μελίνας Μερκούρη, υπουργού πολιτισμού τότε, στη μη-πραγματοποίηση της παραγωγής όπως ισχυριζόταν ο ίδιος.
ΑΠΑΣΧΟΛΗΣΗ
–Επιστημονικά επαγγέλματα
Υπήρχαν στο χωριό , 4 φαρμακοποιοί με τά αντίστοιχα φαρμακεία,
Επίσης υπήρχαν 25 χριστιανοί γιατροί
-Εμπορικές συναλλαγές
Υπήρχαν 35 καταστήματα στον οικισμό.
Ομως πολλοί από αυτούς αλλά και άλλοι που ο τόπος δεν τους χωρούσε , μετανάστευσαν και ασχολήθηκαν με το εμπόριο στην Κωνσταντινούπολη, τη Σμύρνη και την Αίγυπτο.
Πολλοί Κελμυρίτες, με επίκεντρο το Yosgate, έγιναν μεγάλοι έμποροι στην Καισάρεια, τη Νίγδη, την Αμάσεια και την Άγκυρα.
–Λινέλαιο
Η Κελμίρα ήταν το σημαντικότερο κέντρο παραγωγής λινελαίου στην Κεντρική Μικρά Ασία στο παρελθόν.
Το λινέλαιο είναι ένα άχρωμο έως υποκίτρινο φυτικό έλαιο που βγαίνει από τους ωριμασμένους και αποξηραμένους σπόρους του λιναριού , με συμπίεση των σπόρων, που ακολουθείται μερικές φορές και από διάλυση σε κάποιο διαλύτη. Το λάδι αυτό προτιμάται στη διατροφή εξαιτίας των υψηλών επιπέδων
α-λινολενικού οξέος.
Εξαιτίας αυτής της ιδιότητάς του, το λινέλαιο χρησιμοποιείται, μόνο του ή αναμεμιγμένο με άλλα έλαια, ρητίνες και Διαλύτες, ως βερνίκι (σε φινίρισμα ξύλου), στα χρώματα της ζωγραφικής (ελαιογραφία), ως πλαστικοποιητής και σκληρυντικό στον στόκο και αλλού.
Ήταν από τα πιο σημαντικά στοιχεία που επιτρέπουν ακόμη και σήμερα στους πίνακες που βρισκόταν και κοσμούσαν τοίχους και ταβάνια σε παλιά αρχοντικά σπίτια να υπάρχουν μέχρι σήμερα
Το λινέλαιο είναι βρώσιμο έλαιο που πωλείται ως συμπληρωματικό διατροφής. Σε ορισμένα μέρη της Ευρώπης, όπως στη Γερμανία, καταναλώνεται παραδοσιακά με πατάτες και τυρί.
Υπήρχαν σχεδόν 30 μύλοι λιναρόσπορου, πολλά από τα οποία εξακολουθούν να υπάρχουν αλλά δεν χρησιμοποιούνται.
ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ
Μετά την ανταλλαγή πληθυσμών, οι περισσότεροι Κελμηριώτες εγκαταστάθηκαν στην Τούμπα Θεσσαλονίκης.
ΣΗΜΕΡΑ
Σήμερα, το Germir έχει γίνει ένα μισογκρεμισμένο μέρος που αναζητά τον ιστορικό και πολιτιστικό του πλούτο.
Δεν έχουν απομείνει πολλά ίχνη από τα παλιά χρόνια της ευημερίας και του πλούτου. Το Germir είναι μια γειτονιά στην περιοχή Melikgazi της επαρχίας Kayseri .
Πληθυσμός Στοιχεία πληθυσμού του οικισμού για το 2019
Κάτοικοι 10.608
