Μπορεί να μην έχει την ίδια ιστορική βαρύτητα με την χειραψία των Τσακαλώτου – Βαφειάδη που έδωσαν στο Γράμμο, εξήντα χρόνια μετά τον εμφύλιο.
Έχει όμως την δική της σημειολογία, η χειραψία της Μαρίας Αντωνίου με τον Ζήση Τζηκαλάγια για τα …ξύλα του Γράμμου, που έβαλε τέλος σε μια εμφύλια δικαστική διαμάχη, η οποία κράτησε τρία ολόκληρα χρόνια.
Τελικά, ο “ιστορικός” συμβιβασμός, με αμοιβαίες υποχωρήσεις, προέκυψε και με την …ενθάρρυνση του κόμματος της Ν.Δ., ενόψει εκλογών, όπως εμφανίστηκε και από τις δύο πλευρές.
Διότι, όπως λέει κι ο ποιητής: αν μισούνται ανάμεσά τους, δεν τους πρέπει …εξουσία!