Τον φοβόμουν τον παππού τον Γιώργο , όχι γιατί ήταν αυστηρός ή επειδή με φώναζε , κάθε άλλο , αλλά γιατί όταν θύμωνε τον άκουγε όλο το χωριό , είχε μια βροντερή φωνή που έκανε τα ντουβάρια από το κουζινάκι της γιαγιά να τρέμουνε … Έτσι και γω απέφευγα να τον ενοχλώ μήπως και θυμώσει , αλλά αντιθέτως ο παππούς δεν έχανε στιγμή να με έχει δίπλα του , όπου πήγαινε ήθελε να με παίρνει μαζί του , είτε πήγαινε στο καφενείο , είτε στο χωράφι ακόμα και για τσίπουρα στο καζάνι του κυρ Κώστα …
Καθόμασταν στο καφενέ του κυρ Λάμπου , το κεντρικό καφενείο του χωριού και το πιο παλιό , από πέτρα φτιαγμένο , με παλιές ξύλινες καρέκλες , που τις είχαν ξαναβάψει με λαδομπογιά σε διάφορα χρώματα , κάτω είχε μουσαμά και στην μέση μια στρογγυλή ξυλόσομπα , ο κυ Λάμπος ήταν και αυτός ο πιο “παλιός” του χωριού , ηλικιακά … Εγώ καθόμουν δίπλα στην σόμπα και έπαιζα με το game boy μου ενώ ο παππούς έπαιζε χαρτιά με τους φίλους του , σε μια στιγμή ο κυρ Κώστα τράβηξε την καρέκλα του με φόρα , σηκώθηκε όρθιος και άρχισε να φωνάζει στον κύριο Δημήτρη …
- ΚΩΣΤΑΣ : Κλέφτη … Παλιοκλεφταρά , μην σε βρίσω … Είναι εδώ και το παιδί … Αλλά μια ζωή αυτός ήσουν …
Εγώ μαζεύτηκα στην καρέκλα μου φοβισμένος , σε λίγο θα γινόμουν ένα με την σόμπα , ο παππούς με κοίταξε από την άκρη του ματιού του …
- ΔΗΜΗΤΡΗΣ : Εμένα είπες , ρε , κλεφταρά … Ξέρεις ποιος είμαι εγώ …
- ΚΩΣΤΑΣ : Πως και δεν ξέρουμε , ο πρώτος κλεφτοκοτάς της περιοχής και όχι μόνο …
- ΔΗΜΗΤΡΗΣ : Εγώ κλεφτοκοτάς … Θα πεις εσύ , εμένα κλεφτοκοτά , παλιό βλάχε … Που όταν ήσουν μικρός καλά και σε τάιζε η μάνα μου αλλιώς θα είχες πεθάνεις της πείνας … Αλλά βλέπεις αυτό είναι το ευχαριστώ σου , αχάριστε , χωριάτη …
- ΚΩΣΤΑΣ : Μίλησε ο πρωτευουσιάνος , ποιον τάιζες ρε … ( και έπιασε το ποτήρι από το τσίπουρο για να του το πετάξει , αλλά του έπιασε το χέρι ο παππούς … )
- ΓΙΩΡΓΟΣ: Ως εδώ για σήμερα , έχουμε και παιδιά εδω μέσα …
Κατέβασε το χέρι του με το ποτήρι ο κυρ Κώστας , ζήτησε συγνώμη και έφυγε . Σιγά σιγά φύγαμε και εμείς μιας και κόντευε μεσημέρι και θα μας περίμενε η γιαγιά , ο παππούς στον δρόμο μου χάιδευε συνεχώς τα μαλλιά , μάλλον ήθελε να με ηρεμίσει , να μου πει να μην φοβάμαι , ότι ήταν αυτός εκεί …
Καθώς βράδιαζε ήρθε ο παππούς στο κουζινάκι και μου είπε να ετοιμαστώ θα πηγαίναμε για τσίπουρα στο καζάνι του κυρ Κώστα , ζήτησε και από την γιαγιά να του ετοιμάσει μια σκούλα με πράσινες ντομάτες από τον κήπο να τις πάρουμε μαζί μας , θα τις έκανε μεζέ για το τσίπουρο , να πω την αλήθεια μου χάρηκα που θα πάω με τον παππού αυτή την φορά , μόνο και μόνο για να φάω τηγανητές ντομάτες , μου άρεζαν πάρα πολύ και ας μην έπινα τσίπουρο …
Στου κυρ Κώστα έπιασα πάλι θέση δίπλα στην σόμπα , είχα το GAME BOY και ένα πιατάκι στα πόδια μου να μου βάζει ο παππούς ντομάτες … Σε μια στιγμή άνοιξε η πόρτα , ήταν ο κύριος Δημήτρης , πάγωσε το αίμα μου τόσο που μάλλον το κατάλαβε ο παππούς γιατί με κοίταξε κατευθείαν . Ο κύριος Δημήτρης είχε στο ένα χέρι του μια σακούλα με πράσινες ντομάτες και στο άλλο μια κότα σφαγμένη …
- ΔΗΜΗΤΡΗΣ : Έφερα μία από τις κλεμμένες … ( είπε ειρωνικά ) Και γέλασαν όλοι , κάθησε και άρχισαν τα τσίπουρα , όλοι μαζί , σαν να μην έγινε τίποτα … Μου φάνηκε τόσο παράξενο … Ενώ γυρνούσαμε στο σπίτι το βράδυ , ο παππούς μου χάιδεψε πάλι τα μαλλιά …
- ΓΙΩΡΓΟΣ : Σου φάνηκε παράξενο , ε ;
Tον κοίταξα και κούνησα τους ώμους μου …
- ΓΙΩΡΓΟΣ : Κοίταξε αγόρι μου , επειδή έχω δει πόσο τρομάζεις όταν φωνάζω ή όταν φωνάζει κάποιος , όπως σήμερα θα στο καφενείο , θα σου πω κάτι και να το θυμάσαι , ο θυμός είναι ύπουλο πράγμα , δεν θα του δίνεις αξία μεγαλύτερη από αυτή που έχει , αλλιώς σε καβάλησε … Να φωνάζεις ακόμα και να σπάς , όχι σαφώς κανενός κεφάλι ( χαμογελώντας ) να τον βγάζεις από μέσα σου , γιατί όσο τον κρατάς μέσα σου , τόσο πιο κακό σου κάνει … Θα δεις μόλις φωνάξεις , θα ηρεμίσεις και θα δεις ότι δεν ήταν και τίποτα σημαντικό και αν ήταν , πάλι θα είσαι πιο ήρεμος για να το αντιμετωπίσεις … Θα σου πει η γιαγιά σου και η μαμά σου ότι δεν είναι σωστό , δεν είναι πολιτισμένο , αλλά να σου πω εγώ αυτοί οι πολιτισμοί μας φάγανε , τα κρατάμε όλα μέσα μας , το παίζουμε ότι όλα είναι ωραία και καλά και το μέσα μας βράζει , και χαλάν οι σχέσεις και χαλάει και η υγεία μας … Ένα θα σου πω και να το θυμάσαι να φωνάζεις , και να αν σου πουν τίποτα θα πεις ότι ο παππούς μου είπε να εκτονώνω τον θυμό μου … Στο κάτω κάτω της γραφής , Έλληνες είμαστε , όχι Εγγλέζοι …
ΤΗΑΝΙΤΗ ΝΤΟΜΑΤΑ
- Αγουρες πράσινες ντομάτες κομμένες σε ροδέλες
- Αλεύρι για αλεύρωμα
- Αλάτι-πιπέρι-καπνιστή πάπρικα
- Λάδι
Αλατοπιπερώνουμε τις ντομάτες. Τις αλευρώνουμε και τις τηγανίζουμε σε καυτό λάδι.
Καλή σας όρεξη …
Σαμουήλ Σταύρος Σταματίδης
