Η γιαγιά η Παναήλα ήταν κάτι σαν την μασκότ του χωριού , μια γυναίκα γύρω στα ογδόντα , με καμπούρα , ντυμένη στα μαύρα , περπατώντας με τα χέρια πάντα πίσω από την πλάτη και έτσι σκυφτή όπως περπατούσε αν σε πετύχαινε στον δρόμο σου προσέφερε πάντα ένα λουκούμι , τα οποία τα κουβαλούσε πάντα μαζί της , στην τσέπη της μέσα σ’ένα σακουλάκι πολυμπάκ …
Αυτό που δεν ήξερα και το έμαθα πρόσφατα , μεγάλος πια , ήταν ότι τα λουκούμια τα έφτιαχνε η ίδια και ότι τα μοίραζε γιατί ήθελε να μοιράζει γλύκα στον κόσμο όπως γλυκιά ήταν και η ζωή της … Δεν είχε κανένα κρυμμένο μυστικό ή κάποιον μεγάλο πόνο , είχε ζήσει μια όμορφη και ευτυχισμένη ζωή , αγαπήθηκε και αγάπησε , έδωσε και πήρε , μοιράστηκε και μοίρασε …
Έτσι απλά , με αυτά τα λουκούμια της το έκανε , δίνοντας ένα διαφορετικό τόνο στην καθημερινότητα , γεμίζοντας με αγάπη της αναμνήσεις ενός παιδιού …
Γιατί καμιά φορά τα απλά στην ζωή είναι τα όμορφα … τα απλά είναι αυτά που θυμάται η ψυχή και το μυαλό …
ΛΟΥΚΟΥΜΙΑ
- 500 γρ. ζάχαρη
- 500 γρ. νερό
- 200 γρ. νισεστές
- Μαστίχα, ροδόνερο, ξινό
- 100 γρ. άχνη ζάχαρη
Διαλύουμε το νισεστέ σε λίγο νερό . Ρίχνουμε σε κατσαρόλα την ζάχαρη και το υπόλοιπο νερό και μόλις αρχίσει να βράζει ρίχνουμε το λιωμένο νισεστέ και το ξινό και ανακατεύουμε μέχρι να πήξει . Χαμηλώνουμε τη φωτιά και συνεχίζουμε το ανακάτεμα ,
το βγάζουμε από τη φωτιά , προσθέτουμε ροδόνερο και μαστίχα και το αφήνουμε να κρυώσει και αφού το κόψουμε το πασπαλίζουμε με άχνη ζάχαρη .
Καλή σας όρεξη …
