Οι λιγότερο νεώτεροι ίσως θα θυμούνται την χαρακτηριστική φράση, που ξεστόμιζαν οι συμπολίτες μας, όταν τους ρωτούσαν οι εκπρόσωποι της μάχιμης δημοσιογραφίας -κοινώς ρεπόρτερ- τι γνωρίζουν για τα μέλη της τρομοκρατικής οργάνωσης «17 Νοέμβρη», που είχαν προσφάτως συλληφθεί: «Έπεσα από τα σύννεφα!».
Ένα τέτοιο «πέσιμο» δείχνει τον τελευταίο καιρό να έχει πάθει η πολυθρύλητη εξωτερική πολιτική της γείτονος. Έχοντας καβαλήσει το κ…ύμα της αναβίωσης του μεγαλείου της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας «τα πήραν όλα ίσιωμα» στην περιοχή. Εκτός από το σύνηθες σάκο του box (Κύπρο), «δώρισαν» στον άσπονδο φίλο και γείτονά τους (Ελλάδα) χιλιάδες μετανάστες, του είπαν -με ρομαντική διάθεση προφανώς- ότι θα τον επισκεφθούν νύχτα χωρίς φεγγάρι κομίζοντας πυραύλους, μαχητικά αεροσκάφη, πολεμικά πλοία και γενικά όλα τα καλά. Ταυτόχρονα, διεκδικώντας τον ρόλο του εκπροσώπου των απανταχού Μουσουλμάνων, σύσσωμη η πολιτική ελίτ τους, επιτέθηκε φραστικά στο Ισραήλ, διοργάνωσε συλλαλητήρια εναντίον του, ενώ εναγκαλίστηκε με στελέχη της Χαμάς και των Τζιχανιστών (Συρία). Πούλησαν καθρεφτάκια στους πολέμαρχους της Λιβύης και τους φούσκωσαν τα μυαλά ότι θα πλουτίσουν σφετεριζόμενοι τον υποθαλάσσιο ορυκτό πλούτο της Ανατολικής Μεσογείου. Τέλος, προσπάθησαν να ελέγξουν την Αίγυπτο, μέσω των «Αδελφών Μουσουλμάνων».
Απροσδόκητα λοιπόν γι’ αυτούς αλλά αναπόφευκτα για τους υπολοίπους, οι παραπάνω Τουρκιγικές δράσεις, ραδιουργίες και επιβουλεύσεις αρχικά ξύπνησαν -δικαιολογημένες- ανησυχίες στα γειτονικά κράτη, που τελικά αποφάσισαν να δημιουργήσουν συσπειρώσεις και να αντισταθούν στο συστηματικό bullying του νεόκοπου Σουλτάνου της Ανατολικής Μεσογείου. Και κάπου εδώ άρχισαν να φαίνονται όχι μόνο τα όρια αλλά και οι αδυναμίες (πήλινα πόδια) του φαντασμένου γίγαντα. Από τα οικονομικά προβλήματα (πληθωρισμός), τις ενεργειακές εξαρτήσεις (Ρωσία) έως τις τεχνολογικές «αιμοδοσίες» από τις αμυντικές βιομηχανίες του εξωτερικού (ΗΠΑ, Β. Κορέα, Καναδάς, Ηνωμένο Βασίλειο, Γερμανία, Ισπανία, Ιταλία).
Ειδικά, η περίπτωση του Ηνωμένου Βασιλείου καταδεικνύει την δεινή οικονομική κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει μετά την καταστροφική απόφαση εξόδου από την Ευρωπαϊκή Ένωση και τον πανικό που νιώθει από την Ρωσική απειλή(?). Έτσι το Ηνωμένο Βασίλειο, που αντί ν’ αναλάβει τις ευθύνες του απέναντι στον Ελληνισμό ως εγγυήτρια δύναμη της Κύπρου, σπεύδει -σχεδόν παρακαλώντας- να πουλήσει μαχητικά Eurofighter στη δύναμη κατοχής της Μεγαλονήσου, μήπως και περισώσει την παραπαίουσα οικονομία του, αδιαφορώντας για τις αρχές δικαίου, νομιμότητας, ψηφίσματα ΟΗΕ, ανθρωπισμού και η λίστα δεν έχει τελειωμό.
Τελικό, κουδούνι αφύπνισης και επαναφοράς της Τουρκίγιας στην πραγματικότητα-τάξη ελπίζω να αποτέλεσε η επίσκεψη του Νταγίπ (από το νταής?) Ερντογάν στον Οίκο τον Λευκό, όπου ο Ντόναλντ ο Τράμπ μπορεί μπροστά στις κάμερες να τον βοήθησε με την καρέκλα, αλλά πίσω από αυτές του τράβηξε το χαλάκι, τουλάχιστον προς το παρόν. Και μπράβο του.
Πολυζάκης Απόστολος
Μηχανολόγος – Μηχανικός Αεροσκαφών
Αναπλ. Καθηγητής Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου
apolyzakis@gmail.com



































