Τις τελευταίες ημέρες η χώρα μας αλλά και η Περιφέρεια Δυτικής Μακεδονίας ειδικά, ζει πραγματικά μια πρωτόγνωρη κατάσταση, χωρίς προηγούμενο. Όλοι μας προσπαθούμε να ανταπεξέλθουμε στα δεδομένα του κορωνοϊού και να προσαρμοστούμε στις συνθήκες υγιεινής και ασφάλειας έτσι ώστε να μην μεταδοθεί ο ιός σε περισσοτέρους συνανθρώπους μας.
Η κυβέρνηση από την πρώτη κιόλας στιγμή, πήρε όλα τα απαραίτητα μέτρα προστασίας τα οποία έχουν ως στόχο την επιβράδυνση της εξάπλωσης του ιού. Τα καταστήματα κλείσανε και η μοναδική προτροπή που ακούγεται είναι το «Μένουμε Σπίτι». Βέβαια σε όλη αυτήν την κατάσταση, είχαμε, δυστυχώς, και κάποιες απώλειες συνανθρώπων μας, αλλά και την επιβολή καραντίνας σε ορισμένα ορεινά χωριά του Βοΐου τα οποία πραγματικά ζουν δύσκολες στιγμές. Από την άλλη, στις επιχειρήσεις που αναγκαστικά παρέμειναν κλειστές για να διαφυλαχτεί το ανώτατο αγαθό της δημόσιας υγείας, εκμηδενίστηκε ο τζίρος τους ενώ ταυτόχρονα αυξήθηκε η ανησυχία της απώλειας θέσεων εργασίας.
Ορισμένοι επιχειρηματίες -δικαίως- φοβήθηκαν για το οριστικό κλείσιμο των καταστημάτων τους εξαιτίας της αδυναμίας ανταπόκρισης στις ασφαλιστικές εισφορές, στα τραπεζικά δάνεια και γενικότερα σε όλες τις υποχρεώσεις που έχει μία επιχείρηση απέναντι στο κράτος και τους πιστωτές της. Παρόλα αυτά, η κυβέρνηση εξήγγειλε μέτρα στήριξης των επιχειρήσεων και των εργαζομένων. Αρκετά από αυτά είναι πραγματικά ανακουφιστικά για τις επιχειρήσεις αλλά και για τους εργαζόμενους.
Εντός του αυτού του πλαισίου των δυσμενών οικονομικών συνθηκών, υπάρχουν, δυστυχώς, επιχειρήσεις και εργαζόμενοι στη Δυτική Μακεδονία που συνεχίζουν να εργάζονται γιατί κανείς δεν μερίμνησε ειδικά για αυτούς. Αναφέρομαι στις ήδη «τραυματισμένες» από την απολιγνιτοποίηση επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται στα ορυχεία αλλά και γενικότερα στις «δορυφορικές» των δραστηριοτήτων της ΔΕΗ Α.Ε. επιχειρήσεις, σε αυτό που αποκαλούμε «δορυφορική οικονομία».
Η επιδημία του κορονοϊού είναι ένα ακόμη ισχυρό οικονομικό πλήγμα για όλες αυτές τις επιχειρήσεις που το τελευταίο διάστημα με την ανακοίνωση της απολιγνιτοποίησης και τον πολύ μεγάλο περιορισμό των δραστηριοτήτων τους, κυριολεκτικά δυσκολεύονται να επιβιώσουν. Δυστυχώς ακόμη και σε αυτή τη συγκυρία, δεν υπήρξε καμία στοχευμένη πρόνοια για αυτές τις επιχειρήσεις και τους εργαζόμενους αυτών. Από την πλευρά τους οι επιχειρηματίες νοιώθουν μία επιπλέον οικονομική επιβάρυνση και από την μεριά τους οι υπάλληλοι αισθάνονται ότι δεν τους ακούει κανείς.
Εύλογα απορεί κανείς πως γίνεται μέσα σε λίγες ώρες να λαμβάνονται -και ορθά- τόσο ισχυρά μέτρα σε επίπεδο χώρας λόγω πανδημίας και να μην μπορούν να ληφθούν κατ’ αντιστοιχία, οικονομικά μέτρα για τη στοιχειώδη επιβίωση των επιχειρήσεων αυτών οι οποίες διέπονται από δυο βασικά χαρακτηριστικά. Πρώτον, είναι άμεσα πληττόμενες από την απολιγνιτοποίση και δεύτερον τους οφείλονται δεδουλευμένα άνω του εξαμήνου από τη ΔΕΗ Α.Ε.
Περιμένουμε, το αμέσως επόμενο χρονικό διάστημα, την άμεση στήριξη της κυβέρνησης σε όλες αυτές τις επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται γύρω από το λιγνίτη, παρέχοντάς τους οικονομικές ελαφρύνσεις αλλά κυρίως την άμεση εξόφληση των ληξιπρόθεσμων δεδουλευμένων τους.
#ΜΕΝΟΥΜΕ_ΣΠΙΤΙ
