Με τη φράση: ‘’φεύγει ο Άγιος’’, στα χείλη όλων των πιστών από το Βελβεντό και τις γύρω από αυτό Ενορίες (Κοινότητες), μέσα σε κλίμα και ατμόσφαιρα συγκίνησης, το Βελβεντό ξεπροβόδισε (16-8-2015) από τον ιερό ναό του αγίου Διονυσίου το ιερό λείψανο του αγίου Διονυσίου του εν Ολύμπω για το Μοναστήρι του στον Όλυμπο. 
‘’Έρχεται ο Άγιος’’, ‘’φεύγει ο Άγιος’’: είναι φράσεις που μου τις δίδαξε η Αιανή στα χρόνια της εκεί παπαδασκαλικής διακονίας, είναι φράσεις που εξέφραζαν την πίστη του λαού της Αιανής στην υποδοχή και στην αναχώρηση του ι. λειψάνου του αγίου Νικάνορος από το Μοναστήρι της Ζάβορδας και είναι φράσεις συγκλονιστικές που με επηρέασαν βαθειά.
Ο άγιος Διονύσιος ο εν Ολύμπω επισκέφτηκε το Ναό και την Ενορία του (το δικό του Ναό και τη δική του Ενορία) στο Βελβεντό και φιλοξενήθηκε από αυτήν ως οικοδεσπότης από την 30η Ιουλίου μέχρι την 16η Αυγ. 2015.
Στη διάρκεια της παραμονής και φιλοξενίας του ι. λειψάνου σε χιλιάδες ανήλθαν οι πιστοί (από το Βελβεντό, τα Σέρβια, το Πλατανόρεμα, την Κοζάνη, από τις άλλες τοπικές κοινότητες, ομογενείς και φιλοξενούμενοι και παραθεριστές στο Βελβεντό για τη γιορτή της Παναγίας) που όλοι αυτοί προσήλθαν στον Άγιο. Το εκκλ. Συμβούλιο και ο εφημέριος της Μεσιανής π. Ν. Κανταρτζής και το εκκλ. Συμβούλιο της Αγίας Κυριακής (Σκούλιαρης) εξέφρασαν την επιθυμία τους και υπέβαλαν αίτημα για την επίσκεψη στον τόπο τους του ιερού λειψάνου, που πραγματοποιήθηκε.
Οι ι. Ακολουθίες, ο Εσπερινός (15-8-2015), ο Όρθρος και η Θεία Λειτουργία της Κυριακής (16-8-2015) ήταν Ακολουθίες με έντονα τα χαρακτηριστικά του αποχαιρετισμού και η συγκίνηση που ήταν φανερή στα πρόσωπα όλων φανέρωνε (και με αυτήν την έκφανση) την αναπτυχθείσα (και διαρκώς αναπτυσσόμενη) σχέση ανάμεσα στον Άγιο και στα δικά μας πρόσωπα, μια σχέση τρυφερή με ποιοτικά βιώματα εξανθρωπισμού των προσώπων μας (που προεκτείνονται στις κοινωνίες μας, τις τοπικές και τις παραπέρα εθνικές).
Η ελπίδα από αυτή τη σχέση αγίου και προσώπων μας είναι ότι δεν είναι στατική (γι’ αυτό και όχι βαρετή) και επιπλέον ότι δεν απευθύνεται σε μια γκάμα ηλικιακή των δύο φύλων, αλλ’ ότι περνά, γινόμενη επιθυμητή, και στις μικρότερες ηλικίες, στα νέα παιδιά μας, που (πρέπει να) μας κάνει να αισθανόμαστε (και να γινόμαστε) πολύ πιο υπεύθυνοι, διαλεχτικοί και ουσιαστικοί στο έργο της διακονίας μας μέσα στην Εκκλησία. Μακάρι αυτό να το αντιλαμβανόμαστε κάθε μέρα περισσότερο και περισσότεροι.
Το άρωμα της αγιότητας που αποπνέεται από πλησίασμα και την επαφή τη δική μας με το ιερό λείψανο του Αγίου, δεν είναι μόνο ότι σε διαπερνά, είναι και ότι σε καθησυχάζει, σε ηρεμεί, σε συγκροτεί, σε αναθαρρεί, σε ανατάσσει. Σε απελευθερώνει από αντιλήψεις έπαρσης, μονολιθικότητας, αυτοχορτασμού, αυτοδοξασμού και στατικότητας. Σε οδηγεί στη Θεοτόκο – γέφυρα, την ‘’μετάγουσα τους εκ γης προς ουρανόν’’. Ξέρεις ότι είσαι μοναδικός, αλλά δεν (πρέπει να) είσαι μόνος.
Στις αποχαιρετιστήριες Ακολουθίες έψαλαν ο Γιάννης Τζινίκος, ο Βασίλης Καρανώτας, ο Γιώργος Καραγιάννης, ο Γιάννης Παπαγόρας, η Δήμητρα Κίτση-Βαλωμά και ο Βασίλης Δαμιανάκης από το Ηράκλειο της Κρήτης. Στο Ιερό διακόνησαν ο δάσκαλος Λάμπρος Κουτσιούκης και οι μαθητές Μιχαήλ Αντωνίου, Ευθύμης Καραγκιώζης και Πέτρος Δαμιανάκης.
Η αναχώρηση έγινε μετά τη Θεία Λειτουργία (16-8-2015) με λεωφορείο και συνόδευσαν το ιερό λείψανο πενήντα (50) πιστοί και μερικοί άλλοι με τα ΙΧ αυτοκίνητά τους.
Στο Μοναστήρι του Αγίου Διονυσίου στον Όλυμπο είχαμε την ευκαιρία να επισκεφτούμε το φυλασσόμενο οστεοφυλάκιο και τον έξω Ναό, όπου και ψάλαμε τα απολυτίκια της Παναγίας (για την Κοίμησή της), του αγίου Διονυσίου και του αγίου Νικάνορος και μαζί με αυτά και το Μεγαλυνάριο για τον Άγιο που συνέθεσε ο Γιάννης Παπαγόρας: ‘’Πάσης Πιερίας Καθηγητά, Βελβεντού Κοζάνης, εκουσίως συνοικιστά, ημών των αναξίων, πρεσβείαις Θεοτόκου, τας αμαρτίας λύσον, ω Διονύσιε’’. Και κάναμε την καθιερωμένη εκκλησιαστική δέηση ‘’υπέρ υγείας και σωτηρίας’’. Μέσα στο άβατο επισκεφτήκαμε το Καθολικό και την Τράπεζα της Μονής.
Ο ιερός ναός του αγίου Διονυσίου Βελβεντού ευχαριστεί το Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Σερβίων και Κοζάνης κ. Παύλο για την ευλογία του σε όλα αυτά τα ‘’καλά και άγια’’ και τον Πανοσιολογιώτατο Ηγούμενο της Ιεράς Μονής Γέροντα Μάξιμο για την καλοσύνη και την αγάπη του.
Όλυμπε υπέρτατε των βουνών, χαίρε και ευφραίνου, κεκτημένος συ βοηθόν, ρύστην και προστάτην, εν τοις πειρατηρίοις, τον θείον και υπέρλαμπρον Διονύσιον.
π. Κωνσταντίνος Ι. Κώστας
παπαδάσκαλος
17-8-2015
