Η συμπεριφορά των Ελλήνων πολιτών απέναντι στην Ευρώπη και τους θεσμούς της, έχει περάσει από χιλιάδες κύματα.
Ακόμα και η συμπεριφορά των πολιτικών κομμάτων απέναντι στην ευρωπαϊκή πορεία της χώρας, έχει δοκιμαστεί διαχρονικά στα 40 χρόνια παρουσίας της Ελλάδας στην μεγάλη οικογένεια της Ε.Ε.
Είναι σταθερή όμως η πορεία της χώρας, ως βασικό μέλος της Ένωσης και δύσκολα απεμπολούμε ως κοινωνία την… απαραίτητη συμμετοχή μας στην Ευρώπη.
Τα ευρωπαϊκά κονδύλια, ο ευρωπαϊκός τρόπος ζωής, το ότι δεν γίναμε Αλβανία, Βουλγαρία κλπ., η απομάκρυνσή μας από τον κακό γείτονα εξ Ανατολής, είναι μια σειρά πραγμάτων που μας κρατούν στην αγκαλιά της Ευρώπης όσο και αν πολλές από τις αποφάσεις της, μας μοιάζουν ως υποχρεώσεις- τιμωρία στη… μοναδική ελληνική νοοτροπία.
Άλλωστε εμείς φτιάξαμε Παρθενώνες και αυτοί τρώγανε βελανίδια, όλοι το ξέρουν αυτό…
Τέτοιες λογικές είναι δύσκολο να αποτιναχθούν από την ελληνική κοινωνία, όσο και αν αυτή σταθερά συνεχίζει να κοιτάει προς την Ευρώπη.
Ευρώπη αλλά με το δικό μας τρόπο, ίσως να ήταν ο καλύτερος χαρακτηρισμός της συμπεριφοράς των Ελλήνων προς την Ε.Ε. και τους θεσμούς της.
Θεσμούς που είναι εντελώς απαξιωμένοι και άγνωστοι για την ελληνική πραγματικότητα.
Χθες, στην Κοζάνη βρέθηκε ο Αντιπρόεδρος της Ε.Ε., ο οποίος τυγχάνει να είναι Έλληνας.
Το ενδιαφέρον των πολιτών μηδαμινό.
Η συμμετοχή των θεσμικών, υποχρεωτική.
Η συζήτηση με ένα κορυφαίο στέλεχος της Ένωσης, σχεδόν ανύπαρκτη.
Προχθές στο κυβερνητικό κλιμάκιο, ο πολιτικός παραγοντισμός και η κουστωδία που στριμωχνόταν για φωτογραφία, φαινόμενα αθεράπευτα.
Είπαμε, στην Ευρώπη ανήκουμε, ευρωπαίοι νιώθουμε, αλλά πως να το κάνουμε…
Η φωτογραφία με τον Άδωνι πουλάει περισσότερο…
Αιώνιοι εραστές του Γκόρτσου και του Μαυρογιαλούρου μας…
