Του Ηλία Σιδέρη
Όσο πιο κοντά είμαστε στις εκλογές, τόσο πιο πολύ αποκαλύπτεται το προσωπείο κάποιον ανθρώπων που είτε είναι εντός βουλής και κάνουν τα πάντα προκειμένου να παραμείνουν εκεί είτε προσπαθούν διακαώς να κατακτήσουν μια θέση.
Οι παντός είδους πολιτευτές σχολιάζουν δεικτικά τους νυν βουλευτές και θεωρούν ότι οι ίδιοι θα ήταν καλύτεροι στα καθήκοντα τους αν είχαν εκλεγεί. Άλλοι εμφανίζονται ως σκληροί στρατιώτες της παράταξης, άλλοι ανεξάρτητοι, όλοι όμως επιθυμούν το πολυπόθητο: να ανακηρυχθούν βουλευτές. Ας καταλάβουν ότι η συμμετοχή στο νομοθετικό έργο της χώρας, δεν είναι τρόπαιο, αλλά ευθύνη.
Πράγματι, έχουμε ένα κοινοβούλιο με τους περισσότερους ανεξάρτητους. Έχουμε βουλευτές που εκλέχθηκαν με το πρόγραμμα “αντιμνημόνιο”, έγιναν μνημονιακοί, ξαναέγιναν αντιμνημονιακοί, και έχουν καταλήξει μνημονιακοί! Και δεν είναι λάθος ή μεμπτό να αλλάζεις απόψεις. Το μεμπτό είναι να αλλάζουν θέσεις, με μοναδικό σκοπό να διατηρηθούν στην εξουσία ή κοντά στην εξουσία.
Τα κόμματα που πολλοί λοιδορούν, είναι πυλώνας της δημοκρατίας μας και θα πρέπει να τα σεβόμαστε. Όσοι όμως τα απαρτίζουν εδώ και πολλά χρόνια, κατακλέβοντας το δημόσιο πλούτο και τις εκλογικές επιχορηγήσεις, ενισχύοντας το πελατειακό κράτος, δημιουργώντας κόμματα – ακορντεόν, με βουλευτές να έρχονται και να φεύγουν από κοινοβουλευτικές ομάδες, πριν προλάβουν να αλλάξουν πουκάμισα, είναι σαφές άρρωστο και παθογενές, σημείο των καιρών μας.
Η απογοήτευση μας, δεν μένει παρά να εκφραστεί στην κάλπη, με τον χειρότερο τρόπο βέβαια: την ψήφο αποδοκιμασίας και όχι την ψήφο επιδοκιμασίας. Αντί να ψηφίσουμε τους καλύτερους, θα καταψηφίσουμε τους χειρότερους. Θα βγάλουμε μια βουλή – τέρας, με περισσότερους γνωστούς – διάσημους – καλλιτέχνες – προβεβλημένους – ποδοσφαιριστές. Τι έχουν να προσφέρουν στο κοινοβουλευτικό μας έργο όλοι αυτοί; Η απάντηση δεν μπορεί να είναι “γιατί οι προηγούμενοι τι μας προσέφεραν;”.
Μέχρι τις εκλογές θα έχουμε πολύ χρόνο να αναζητήσουμε τους κατάλληλους, να διαβάσουμε το πρόγραμμα των κομμάτων, τα βιογραφικά των υποψηφίων και να τους επιλέξουμε για την θέση που προορίζονται: παραγωγούς νομοθεσίας, προσωπικότητες που θέλουν να βοηθήσουν και όχι ανεπάγγελτοι που ψάχνουν για μισθό.