Τη φωτογραφία του Προέδρου Τραμπ και του Προέδρου Μακρόν με τα φτυάρια την είδα πρώτη φορά σκρολάροντας (sic) στο facebook, ανεβασμένη από κάποιον φίλο συνοδευόμενη από το σχόλιο “ιστορική φωτογραφία”. Δεν συγκράτησα, ως συνήθως, ποιος ήταν ο διαδικτυακός φίλος που την χαρακτήρισε έτσι και δεν μπορώ να τον ρωτήσω για ποιο λόγο τη θεώρησε ιστορική. Φαίνεται όμως πως έχει δίκιο.
Έχοντας ζήσει δύο χρόνια στην Washignton, DC μόλις είδα την φωτογραφία σκέφτηκα τις διάσημες κερασιές που αποτελούν ένα από τα αξιοθέατα της αμερικανικής πρωτεύουσας. Οι 3020 αυτές κερασιές αποτελούν δώρο του Δημάρχου του Τόκιο και οι δύο πρώτες φυτεύτηκαν το 1912 από την τότε πρώτη κυρία, Έλεν Ταφτ, και τη σύζυγο του Ιάπωνα Πρέσβη, ώστε συμβολίζουν την αμερικανοιαπωνική φιλία. Όπως ξέρουμε η φιλία αυτή δοκιμάστηκε, αλλά το δώρο ανανεώθηκε το 1965 με επιπλέον 3.800 δέντρα.
Στον αντίποδα η μια και μοναδική βελανιδιά που φύτεψαν ο Αμερικανός και ο Γάλλος Πρόεδρος μαζί με τις συζύγους τους στον κήπο του Λευκού Οίκου, 4 ημέρες αργότερα ήταν άφαντη. Αντί να ριζώσει την φιλία των δύο λαών, ξεριζώθηκε η ίδια μετά τη φωτογράφιση. Είναι λοιπόν ιστορική για αυτόν ακριβώς τον λόγο, διότι αποτελεί εξαιρετική εικονοποίηση της εποχής μας.
Ποτέ άλλοτε το πολιτικό θέαμα δεν ήταν τόσο επιτηδευμένο και σε ό,τι αφορά την παραγωγή του και σε ό,τι αφορά την προώθηση του στο διαδίκτυο και στα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης. Είναι όμως η φύση των Μέσων της εποχής μας, ώστε το πολιτικό θέαμα να εμφανίζεται και να αποσύρεται ταυτόχρονα.
Όπως έχω ξαναγράψει, Τραμπ και Μακρόν καίτοι έμοιαζαν πολύ διαφορετικοί είχαν κοινά χαρακτηριστικά ως υποψήφιοι. Εξελέγησαν σε προεδρικές εκλογές, χωρίς να έχουν διεκδικήσει άλλο αιρετό αξίωμα στο παρελθόν και χωρίς να προέρχονται από τις Ένοπλες Δυνάμεις (όπως ο Αϊζενχάουερ ή ο Ντε Γκωλ), κάτι πρωτοφανές τόσο στις ΗΠΑ, όσο και στη Γαλλία. Ξεκίνησαν ως outsiders για να κυριαρχήσουν στον χώρο τους και να προκριθούν στον β’ γύρο της προεδρικής εκλογής.
Εκεί αντιμετώπισαν γυναίκες ανθυποψήφιες, οι οποίες έφεραν πολιτικό επίθετο, ενώ αμφότερες είχαν ξαναδιεκδικήσει το προεδρικό αξίωμα με μικρότερη επιτυχία. Ένα ακόμη κοινό χαρακτηριστικό ανάμεσα στον Πρόεδρο Τραμπ και τον Πρόεδρο Μακρόν είναι η αισιοδοξία που εξέπεμψαν σε σχέση με τις αντιπάλους τους, ο πρώτος με την υπόσχεση του να κάνει την Αμερική και πάλι μεγάλη και ο δεύτερος να αλλάξει την Ευρώπη.
Ως Πρόεδροι πλέον, προσπαθούν να ριζώσουν αυτή την αισιοδοξία που δημιούργησαν στο κοινό που τους εξέλεξε και να δημιουργήσουν μια νέα προεδρικότητα, η οποία βασίζεται σε μεγάλο βαθμό στο πολιτικό θέαμα. Ο καθένας με τα δικά του χαρακτηριστικά. Προφανώς αυτό το ταξίδι οργανωνόταν πολύ καιρό από τα δύο επιτελεία για να εξυπηρετήσει τους στόχους αμφοτέρων. Άλλωστε και οι δύο ή και οι 4 (αν προσθέσουμε τις συζύγους τους) κινούνται με βάση τις δημοσκοπήσεις. Αυτό που έχουμε μάθει να λέμε “φωτογραφίες της στιγμής”.
Όπως φωτογραφία της στιγμής ήταν τελικά και η βελανιδιά. Σύμφωνα με ανάρτησή στο twitter του Γάλλου πρεσβευτή Ζεράρ Αρό, το δέντρο-σύμβολο της γαλλοαμερικανικής φιλίας μπήκε σε καραντίνα, κάτι που “είναι υποχρεωτικό για κάθε ζωντανό οργανισμό που εισάγεται στις ΗΠΑ”. Για να προσθέσει “Θα ξαναφυτευτεί μετά”.
Και αναρωτιέται κανείς εύλογα στην εποχή των Instagram stories πόσα από τα δέντρα που φυτεύουν οι νέου τύπου ηγέτες στον παγκόσμιο κήπο εξυπηρετούν τις ανάγκες της φωτογράφισης, πόσα ξεριζώνονται και πόσα ξαναφυτεύονται μετά. Η λέξη βελανιδιά μπορεί βεβαίως να αντικατασταθεί από τις λέξεις F16, φρεγάτες, χρέος ή κερασιά. Ανάλογα με το εκλογικό κοινό ή με τη δημοσκόπηση.
* Ο κ. Δημήτρης Σ. Παπαγγελόπουλος είναι Σύμβουλος Στρατηγικής & Επικοινωνίας και μέλος της Εκτελεστικής Επιτροπής της Νέας Δημοκρατίας.
Μπορείτε να τον ακολουθήσετε στο twitter: @dpapangel