Τι είναι οι έφηβοι λόγοι; Είναι οι σκέψεις και τα όνειρα των εφήβων του σήμερα, όσα τους πληγώνουν κι όσα τους γεμίζουν ελπίδα. Είναι οι στίχοι, τα πεζά κείμενα και τα σκίτσα τους. Σ’ αυτήν εδώ τη στήλη, λοιπόν, οι μαθητές του 1ου Γυμνασίου Πτολεμαΐδας τολμούν και τα παρουσιάζουν.
Δυο όμορφα δώρα
Πριν γεννηθώ, η μαμά μου είχε γεννήσει τον αδερφό μου τον Χρίστιαν, ο οποίος γεννήθηκε με τρύπα στην καρδιά. Οι γιατροί δεν είπαν τίποτα στη μαμά μου. Οι γονείς μου το κατάλαβαν αργότερα, επειδή ο αδερφός μου συνέχεια έκλαιγε και τον πήγαν στον γιατρό. Ο γιατρός τους ενημέρωσε πως δε θα ζήσει για πολύ… πως σε λίγο καιρό θα πεθάνει. Οι γονείς μου στεναχωρήθηκαν πολύ. Δεν μπορούσαν να πιστέψουν κάτι τέτοιο. Η μαμά μου κάθε μέρα φοβόταν όλο και πιο πολύ, ώσπου ένα βράδυ πήγε να δει αν ο αδερφός μου είναι καλά.
Εκείνο το βράδυ ήταν πάρα πολύ δύσκολο. Ο αδερφός μου ήταν χλωμός. Άρχιζε να ουρλιάζει και να κλαίει. Ο πατέρας μου από τις φωνές της μαμάς ξύπνησε. Όταν την είδε σ’ αυτή την κατάσταση και στην αγκαλιά της τον αδερφό μου, άρχισε να κλαίει κι αυτός και προσπαθούσε να την καθησυχάσει.
Μετά από δύο χρόνια γέννησαν εμένα και μετά από τέσσερα χρόνια τον άλλον μου αδερφό τον Ματέο. Όταν ήμουν 10 χρονών και ο αδερφός μου 6, είχαμε δει μια φωτογραφία ενός μικρού παιδιού που δεν ήμουν ούτε εγώ ούτε αυτός. Τότε ρωτήσαμε τη μαμά μας ποιος ήτανε και μας είπε για το τι είχε γίνει πριν γεννηθούμε εμείς. Ο αδερφός μου ήτανε 6 χρονών και δεν καταλάβαινε. Όμως εγώ κατάλαβα και άρχισα να κλαίω. Η μαμά μου με πήρε αγκαλιά και μου είπε να μην κλαίω, πως ο αδερφός μου είναι καλά και μας βλέπει, πως και γι’ αυτήν δεν ήταν εύκολο, αλλά μετά ο Θεός της έκανε δυο όμορφα δώρα: εμένα και τον αδερφό μου. Ύστερα τη ρώτησα πως τον λέγανε και μου απάντησε Χρίστιαν.
Από εκεί κατάλαβα ότι μου δώσανε τ’ όνομά του και γι’ αυτό με λένε Χριστιάνα. Ήμουν και είμαι χαρούμενη που έχω το όνομα του αδερφού μου. Παρόλο που δεν μπόρεσα να τον γνωρίσω, θα τον θυμάμαι για πάντα κι ας τον έχω δει μόνο από μερικές φωτογραφίες.
Χριστιάνα Μπρέγκασι
μαθήτρια της Γ΄ τάξης
του 1ου Γυμνασίου Πτολεμαΐδας