Αλήθεια σου λέω, μεγάλα δυνατά για μπορούμε να πετάξουμε!
Γεννιόμαστε με φτερά,
είναι κρυμμένα στην θωρακική μοίρα μας, απλά χρειάζεται κάποιος να μας το πει για να τ´ ανοίξουμε και κάποιος να φροντίσει να μεγαλώσουν σωστά .
Υπάρχει ένα μικρό νανούρισμα που κρυφά τη νύχτα μας ψιθυρίζει η μαμά μας
Νιώσε πουλάκι μου τα φτερά σου
Για να πετάξεις μακριά απ´ τη φωλιά σου
Να γίνουν μεγάλα δυνατά σου
Να ταξιδέψεις όπου διψά η καρδιά σου
Την φροντίδα τους την αναλαμβάνει ο πατέρας μας, πριν ακόμα μάθουμε να περπατάμε μας μαθαίνει να πετάμε!
Πάλι βράδυ γίνεται και αυτό, σου δείχνει πως απλώνονται οι φτερούγες, πως σε σηκώνουν ψηλά και πως ξανά σηκώνεσαι όταν πέφτεις!
Με τα χρόνια οι άνθρωποι, άλλοι ξέχασαν, άλλοι δεν το ήξεραν και άλλοι δεν ήθελαν να μάθουν στα παιδιά τους να πετάνε.
Τα φτερά όμως είναι εκεί, πίσω από τους ώμους σου, μπορεί να βρεθεί κάποιος που θα σου το πει το μυστικό και θα σου μάθει να πετάς ή μπορεί να βρεθείς στην άκρη του γκρεμού και το να πετάξεις θα είναι η μόνη επιλογή που έχεις.
Κρυσταλλίδου Πίστη
