Εχ’ κ’ έρθαν τα Χριστούγεννα,
τα κάλαντα, τα Φώτα,
ανοίξτεν την καρδία ‘σουν,
τη ψης εσουν την πόρταν..
Φέρνε μας μένεμαν χαράς,
ειρήνην και ελπίδαν,
ανθρώπ’ τ’ ανθρώπς να συμπονούν
‘ς ση γην ,σ’ έναν πατρίδαν..
Να τρών’ ψωμίν οι πεινασμέν’,
γάλαν μικρά παιδία,
να μη κλαινίζνε τον Χριστόν
πόλεμοι κι αδικία…
Απόψ’ θα έρται ο Χριστόν,
η ψη μουν να λαρούται,
αχάντια μη τσανίζετεν,
πατεί και γαιματούται!..
Κανείντανε, ντο έσυραν
ανθρώπ’ ατόσα χρόνια,
‘ς σ’ αβούτο τον Χριστουγεννάρ’
ας χάντανε τα πόνια!..
