Χώρος–Χρόνος–Σώμα: Φωτογραφικό υλικό του 2009 από το λιγνιτωρυχείο του Αμυνταίου, το οποίο τροφοδοτούσε με λιγνίτη το παρακείμενο θερμοηλεκτρικό εργοστάσιο.
Το έργο πραγματεύεται τα σημάδια που αφήνει ο άνθρωπος στο χώρο και το χρόνο. Tο ανθρώπινό σώμα προσπαθεί να ακολουθήσει αυτά τα σημάδια, τις πληγές, το τοπίο και τα αντικείμενα που αλληλεπιδρούν με αυτό. Η καλλιτέχνης με το σώμα της μιμείται το τοπίο, παίρνει τη φόρμα του, λυγίζει, μαζεύεται, απλώνεται, ακολουθεί και προσπαθεί να ενταχθεί σε αυτό. Το τοπίο γίνεται σώμα και το σώμα τοπίο. Ένα τοπίο μουντό, πληγωμένο, χιλιοσκαμένο και πατημένο από φορτηγά, αλλά γόνιμο, πηγή ενέργειας.
Η καλλιτέχνης είναι άμεσα συνδεδεμένη με το τοπίο αυτό, καθώς κατάγεται από την Πτολεμαίδα και ο πατέρας της εργαζόταν στο συγκεκριμένο ορυχείο 34 χρόνια, διατηρώντας καντίνα που πουλούσε φαγητό στους εργαζόμενους. Η φωτογράφιση πραγματοποιήθηκε στα πλαίσια του μαθήματος Χώρος-Χρόνος-Σώμα του Τμήματος Εικαστικών και Εφαρμοσμένων Τεχνών του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας, με διδάσκουσα την Αγγελική Αυγητίδου. Στην υλοποίησή της συμμετείχαν η Αννέτα Λεσσε και ο Δημήτριος Μπραϊκίδης.
Την έκθεση μπορείτε να επισκεφτείτε στο πλαίσιο της Διεθνούς Carbon Tierra Biennale στη στοά Κόλλια, Νοσοκομείου 7, καθημερινά έως τις 6 Οκτωβρίου από τις 11:00 έως τις 18:00.
