Προσβλητικό θα μπορούσε να χαρακτηρισθεί το παράδειγμα του επικεφαλής συνδυασμού Δημήτρη Ζαραφίδη, κατά την διάρκεια συζήτησης στο Δημοτικό Συμβούλιο με θέμα την συνένωση ΔΕΥΑΕ – ΔΕΤΗΠ.
Μιλώντας λοιπόν, για τις δύο Δημοτικές επιχειρήσεις, έκανε τον εξής παραλληλισμό:
Έχουμε είπε δύο δοχεία με κρασί. Το ένα είναι καλό κρασί ποιοτικά και το άλλο ‘’ξινισμένο’’. Αν τα αναμίξουμε θα γίνει όλο το κρασί ξινισμένο και κακής ποιότητας.
Οφείλουμε να επισημάνουμε ότι κανείς δεν γέλασε με την παραπάνω άποψη.
Μπορεί η επιχείρηση ύδρευσης να έχει (και έχει) παραπάνω οικονομικές υποχρεώσεις και να μην έχει την σύγχρονη οργάνωση που έχει η τηλεθέρμανση.
Άλλωστε η πρώτη ιδρύθηκε μία 15ετία πριν όταν οι δομές δεν ήταν τόσο εξελιγμένες.
Για όσους όμως θυμούνται, η ΔΕΥΑΕ που ιδρύθηκε με τον νόμο 1069/80, δεν ευθύνεται καθόλου για τα χρέη της.
Από την ίδρυσή της, επειδή η επιχείρηση είχε δυνατότητα συνομολόγησης δανείων, οι εκάστοτε Δημοτικές Αρχές, χρησιμοποίησαν τα χρήματά τους, για να εκτελέσουν έργα κρασπέδωσης, πλακόστρωσης και ασφαλτόστρωσης σε όλη την πόλη.
Τώρα τι θα γίνει λοιπόν; Θα την λοιδορούμε και από πάνω;
