Πέρασε καιρός, που οι περιστάσεις στο να προσφερθεί εθελοντικά μια κοινωνία αστείρευτης δράσης να συνδράμει στην κατακερμάτιση αλοπρόσαλλων αισχύμενων καταστάσεων ,βαδίζει μπροστά να συνδράμει να μην συμβούν πράγματα ,που το παρελθόν της Εορδαίας δεν ειχε έξωθεν μαρτυρία για την προσωπική αξιοπρέπεια των κατοίκων .Με τα αδιαπέρατα ξίφη μεγάλης ανευθυνότητας οδηγήθηκε η περισσότερη τότε νεολαία σε νευρωτικές απαράμμιλες εκτάσεις δραματικού πόνου απο τα κατάβαθα αβυσσαλέων ψυχών, σε δρόμους που εως τώρα δεν χαράχτηκε νότα δρόμων ενός χαροποιού κυρτώμενου συναισθήματος, να που ότι η σημερινή γενιά των πενηντάρηδων αγνοεί αναπάντεχα ,αν η σφοδρότητα τους περιθάλψει τα μύχια τους τράυματα,που να μην έσωνε και φτάσαμε να εγκαρτερούμε.
Μέσα τώρα σε διάφορες οργανωτικές συνάξεις δεν κρύβονταί αλληλοεκτιμήσεις, στο που να είναι αυτή άραγε, στο που να είναι αυτός ,τρέχοντας ο νούς στο μοίρασμα μύχιων ατέλευτών πολύτονων αναζητήσεων,που τον νού τον κατακεραυνώνει.Με τον έρωτα ώς ένα αμφότερο ψιλόβροχο χτύπο να βαδίζεις σε ένα ταξίδι ονειρικό μιας αμμουδιάς χειλιοειπωμένων ταιριασμένων αναδυόμενων χρωμάτων.
Κανείς δεν μπορεί να ελέγχξει πώς θα του έρθουν τα πράγματα στην ζωή του ,μα όποιος και να είναι έφηβος και ο κάθε ΕΦΗΒΟΣ με σφρυγιλή καρδιά ,αποτελεί καιρό να προσφερθεί σε κάτι εθελοντικό για να παίρνει και να δίνει .Όλοι αυτοί που ενέδωσαν στην καρπερότητα του αναπάντεχου κύκλου δρόμου μαθησιακής επένδυσης θα βρούν νόημα στην χαμένη κλειστη διαδρομή του τυφλωμένου απογοητευτικού κλοιού των κατοίκων.
ΝΙΚΟΣ ΤΟΠΟΥΖΗΣ