Παραφράζοντας τον τίτλο της ποιητικής συλλογής του Γιάννη Ρίτσου «Ανυπότακτη Πολιτεία», η Κωνσταντίνα Βαλερά μεταφέρει στον καμβά τα στιγμιότυπα που απαθανάτισε ο φακός τριών φωτογράφων στα τέλη της δεκαετίες του ‘40 και αποτυπώνουν την τραγική καθημερινότητα των ανθρώπων που βίωναν τις συνέπειες του Εμφυλίου σε συνθήκες λιμοκτονίας.
Οι εικόνες της φτώχειας και των συσσιτίων, που αναβιώνουν γύρω μας στην Ελλάδα της κρίσης, γίνονται η γέφυρα που συνδέει το παρελθόν με το παρόν. Τα έντονα χρώματα και η εξπρεσιονιστική πινελιά, που παραπέμπουν συνήθως σε ξένοιαστα και ευχάριστα θέματα, χρησιμοποιούνται εδώ για να αναδείξουν τη θέληση για ζωή, την αισιοδοξία των ανήσυχων πνευμάτων.