Η γλώσσα είναι ένα σύνολο οπτικοακουστικών ή οπτικών συμβόλων ή σημείων, με την βοήθεια των οποίων ανακοινώνουμε νοηματικά περιεχόμενα, με τέτοιο τρόπο, ώστε να γίνονται κατανοητά από άτομα που χρησιμοποιούν την ίδια γλώσσα ή το ίδιο σύστημα συμβόλων. Τα λεκτικά αυτά σύμβολα όμως για να αποτελούν ένα λογικό σύνολο πρέπει να έχουν συγκεκριμένη διάταξη, έτσι ώστε να χαρακτηρίζονται από λογικότητα, η οποία είναι το πιο βασικό γνώρισμα της γλώσσας. Όπως καταλαβαίνουμε λοιπόν, εάν διαταραχθεί η λογικότητα αυτή οδηγούμαστε στην ασυναρτησία. Δηλαδή η γλώσσα αποτελεί μέσον επικοινωνίας ανάμεσα στους ανθρώπους, μέσο νόησης και έκφρασης. Χάρις λοιπόν σε αυτό το γνώρισμα της γλώσσας πραγματοποιείται η γνώση του κόσμου και θα λέγαμε ορίζεται η προσωπικότητα του κάθε ατόμου.
Λαμβάνοντας υπόψιν τα παραπάνω, θα μπορούσαμε να πούμε πως κάθε έκφραση της ανθρώπινης ζωής μπορεί να κατανοηθεί ως γλώσσα. Μπορεί κάποιος , για παράδειγμα, να μιλήσει για γλώσσα της μουσικής, της γλυπτικής ή ακόμα και για την γλώσσα της δικαιοσύνης.
Ένα ακόμα χαρακτηριστικό της γλώσσας είναι η μοναδικότητα της, αφού είναι αποκλειστικά ανθρώπινη και ένα από τα βασικά χαρακτηριστικά που διαφοροποιούν τον άνθρωπο από τα ζώα. Συμπέρασμα στο οποίο κατέληξαν μετά από πολύχρονες έρευνες σε δελφίνια, σε χιμπατζήδες, πολλοί σύγχρονοι μελετητές.
Ειπώθηκε ότι μέσω της γλώσσας αποκτούμε γνώση του κόσμου και αυτοσυνειδησία, γνώση της πνευματικότητας μας. Σύμφωνα με τον Walter Benjamin η γλωσσική ουσία των πραγμάτων είναι η γλώσσα τους. Αυτή η πρόταση εφαρμοζόμενη στον άνθρωπο σημαίνει ότι η γλωσσική ουσία του ανθρώπου είναι η γλώσσα του. Δηλαδή, ο άνθρωπος κοινοποιεί τη δική του πνευματική ουσία μέσα στην γλώσσα του. Η γλώσσα του ανθρώπου όμως εκφράζεται με λέξεις. Ο άνθρωπος λοιπόν κοινοποιεί την δική του γλωσσική ουσία, στον βαθμό που αυτή είναι κοινοποιήσιμη, με το να ονομάζει όλα τα άλλα πράγματα.
Εν κατακλείδι γλώσσα είναι όλα όσα ξέρουμε, όλα όσα θυμόμαστε, όλα όσα αγαπάμε, όλα όσα θέλουμε, όλα όσα βλέπουμε, όλα όσα σκεφτόμαστε… για αυτό την γλώσσα πρέπει να την σεβόμαστε και να την χρησιμοποιούμε σωστά και με σύνεση!
Γράφει: Κουτμάνογλου Βασιλική
Λογοθεραπεύτρια
Μέλος του Συλλόγου Επιστημόνων
Λογοπαθολόγων-Λογοθεραπευτών Ελλάδος