Στο τελευταίο Δημοτικό Συμβούλιο, της 21 Ιαν 2014, δύο από τα θέματα, που συζητήθηκαν, ήταν το θέμα των Νεκροταφείων της Κρυόβρυσης και της Πτολεμαΐδας, κατόπιν ερώτησης της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης και των περιφερειακών λαϊκών, στα χωριά, κατόπιν ερώτησης της κ. Βασ. Στεργίου, επικεφαλής της “Λαϊκής Συσπείρωσης”.
Η προσέγγιση και η διαχείριση γενικότερα των ζωτικών αυτών θεμάτων της καθημερινότητας του Πολίτη και όχι μόνο, καταδεικνύει με τον πιο κυνικό τρόπο και μεροληπτικό τη διαχείριση των θεμάτων σε περίοδο προεκλογική.
Συγκεκριμένα, το θέμα των νεκροταφείων κατάντησε διαχρονικό και εκρηκτικό κατά διαστήματα σε σημείο να συζητιώνται, ακόμη και στις αίθουσες των δικαστηρίων, αλλά και στην αίθουσα του Δημοτικού Συμβουλίου σε ιδιαίτερα υψηλούς τόνους.
Το πρόβλημα και στα δύο νεκροταφεία είναι το αδιαχώρητο και η αδικαιολόγητη καθυστέρηση μόνιμης λύσης με την ολοκλήρωση των νέων, αναστατώνοντας και οδηγώντας τους συμπολίτες μας σε απόγνωση με τις πρόχειρες λύσεις που δόθηκαν κατά καιρούς, σε σημείο να είναι στα όρια σχεδόν της αυλής κατοικιών και σε κοινή θέα, λόγω αφαίρεσης της χτιστής περίφραξης των της Κρυόβρυσης και της χωρίς κανόνες και σεβασμό προς τους νεκρούς και τις οικογένειές τους εκταφής τους στα της πόλης της Πτολεμαΐδας.
Ούτε η διαχρονικότητα, ούτε η σοβαρότητα του θέματος των νεκροταφείων δεν κατέστη δυνατή να συγκλονίσει το δημοτικό μηχανισμό, δεδομένου ότι τα προαναφερόμενα είναι μέρος του προβλήματος, μαζί με τα νεκροταφεία του Άη Γιάννη, καθώς και άλλα αντίστοιχα χωριών. Επιπλέον, με τις μετεγκαταστάσεις των χωριών υπάρχει πρόβλημα ενταφιασμού των νεκρών τους στο ίδιο νεκροταφείο και στη χειρότερη περίπτωση μη ενταφιασμού τους.
Και αν ο πανδαμάτωρ χρόνος δεν μπόρεσε να δώσει λύση, ήρθε η πολιτική σκοπιμότητα που και τύπους ξεπερνά και ″δυσκολίες″ παραβλέπει, προκειμένου να κερδίσει τις εντυπώσεις και το προβάδισμα στις εκλογές.
Μονομιάς, ξεπεράστηκαν προβλήματα τυπικά, ουσιαστικά, οικονομικά, ηθικά και … νομικά. Στα μεν νεκροταφεία της Κρυόβρυσης έγινε προσπάθεια επέκτασής τους στα όρια των γειτονικών κατοικιών, φέρνοντας σε απόγνωση τους κατοίκους και την Αξιωματική Αντιπολίτευση κάθετα αντίθετη για οποιαδήποτε αυτού του είδους πρωτοβουλία, στα δε της Πόλης βρίσκεται σε εξέλιξη η επέκτασή τους, ως τελευταία, κατόπιν επισήμανσης της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, πρόχειρη αντιμετώπιση του θέματος εν όψει της αξιοποίησης των νέων νεκροταφείων που καθυστερεί αδικαιολόγητα.
Και αν στο πρώτο θέμα το πλαίσιο της πρωτοβουλίας επίλυσής του κινήθηκε άκομψα και ευκαιριακά, παραβλέποντας την κοινωνική αισθητική, ηθική και όχι μόνο, στο δεύτερο η επίκληση της νομιμότητας έφερε σε απόγνωση εργαζόμενους, βιοπαλεστές με όλην τη σημασία της λέξης, καθόλα νόμιμους, οι οποίοι αντί για ελεημοσύνη, ταμεία ανεργίας, συσσίτια και επιδόματα αγωνίζονται να συμπληρώσουν το εισόδημά τους, να θρέψουν την οικογένειά τους, να σπουδάσουν τα παιδιά τους επειδή έμαθαν να αγωνίζονται, να μην λιποψυχούν, να είναι με το κεφάλι ψηλά στις διεκδικήσεις τους.
Πρόσφατα, στο Δημοτικό Συμβούλιο, αν και προηγήθηκε σχετική ερώτηση της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης σε προηγούμενο αντίστοιχο, φάνηκε πως δεν έγιναν πολλά πράγματα προς την κατεύθυνση διευθέτησης του προβλήματος. Ενώ, λοιπόν, οι τοπικές κοινωνίες τις θέλουν τις λαϊκές και η Δημοτική Αρχή δεσμεύτηκε να προβεί στις απαιτούμενες για αυτήν ενέργειες, αυτές δεν έγιναν με τη συνέπεια και την ταχύτητα που έπρεπε, σε σημείο να κυνηγιώνται από τα όργανα ελέγχου και να τιμωρούνται ή να κινδυνεύουν να τιμωρηθούν με εξοντωτικά πρόστιμα οι καθόλα νόμιμοι εργαζόμενοι του μεροκάματου και μάλιστα στην ίδια τους την πατρίδα.
Δεδομένης της οικονομικής δυσχέρειας που δυσκολεύει συνανθρώπους μας να διαθέσουν τα τέσσερα ευρώ των εισιτηρίων και δεν μπορούν, λόγω αδυναμίας, να κινηθούν στην Πόλη, η συγκεκριμένη κίνηση, το ελάχιστο που μπορεί να χαρακτηρισθεί, είναι ως κοινωνική προσφορά και αλληλεγγύη προς αυτούς.
Προσωπικά, πιστεύω πως ο κύκλος εργασιών των συγκεκριμένων λαϊκών δεν είναι ικανός να προκαλέσει άστοχες ενέργειες και πρωτοβουλίες από αντίστοιχους εργαζόμενους.
Αν αναλογιστεί κανείς πως σε γειτονικούς Δήμους λειτουργούν παρόμοιες λαϊκές και σε πολλές από αυτές απαγορεύουν τους πωλητές της Εορδαίας να αναπτυχθούν σε αυτές, κατά δήλωσή τους, σε συνδυασμό και με το κοινωνικό έργο που επιτελούν ενθαρρύνοντας ανήμπορους να συμμετέχουν ενεργά στην επιβίωσή τους, βγάζοντάς τους από το σπίτι, τότε η εξάντληση κάθε δυνατού μέσου προς την κατεύθυνση της νομιμοποίησης των περιφερειακών λαϊκών είναι αναγκαιότητα και ηθική υποχρέωση απέναντι σε δοκιμαζόμενους σκληρά, καθόλου νόμιμους, συνδημότες μας.
Η Αξιωματική Αντιπολίτευση για τα παραπάνω ζωτικά θέματα δεσμεύεται να τα παρακολουθεί με τον προσήκοντα σεβασμό και ετοιμότητα, ως ελάχιστο φόρο τιμής απέναντι σε ζωντανούς και νεκρούς συνανθρώπους μας των οποίων η μνήμη αρκετά ταλαιπωρήθηκε και θα είναι η τελευταία που θα αξιοποιήσει αδυναμίες και σκοπιμότητες με ταπεινό και ανάλγητο τρόπο.
Γεώργιος Κωτσίδης
Επικεφαλής Αξιωματικής Αντιπολίτευσης
Δήμου Εορδαίας