Γράφει ο Αντώνης Πουγαρίδης
Την πεπατημένη φαίνεται να ακολουθούν οι υποψήφιοι και στις φετινές εκλογές. “Να φτιάξουμε νωρίς ψηφοδέλτιο, να πάρουμε τα χωριά, να μην αφήσουμε κανέναν παραπονεμένο..”, Αυτό είναι το άλφα και το ωμέγα στις εκλογές. Γιατί αν μη τι άλλο η Εορδαία ξέρει από εκλογές. Τόσες γενιές συνδικαλιστών εξέθρεψε άλλωστε.
Το ότι δεν αλλάζει η εκλογική πρακτική, φαίνεται να μην αγγίζει τον μέσο δημότη. Ακολουθεί και αυτός την πεπατημένη. Θα μου πεις δεν έχει και πολλές επιλογές ο Εορδαίος, και δεδομένου ότι είναι Έλληνας, πρώτα θα του βγει η ψυχή και μετά το χούι. Οπότε άσε την πρακτική, τα πρόσωπα όμως;
Δεν αλλάζουν ούτε τα πρόσωπα. Αλλά και όταν αλλάζουν, εναλλάσσονται ο Γκώρτσος και ο Μαντάς. Μια από τα ίδια σε όλους τους συνδυασμούς. Δε μας πειράζει που κανείς τους δεν μιλάει για τίποτα. Δεν μας πειράζει που κανείς δεν μπορεί να αντιδράσει. Δεν μας πειράζει που δεν γνωρίζουν τι διακυβεύεται στα συμβούλια που κουνάνε το κεφάλι γνέφοντας θετικά ή αρνητικά στο προεδρείο. Δεν μας πειράζει που δεν έχουν τις βασικές γνώσεις για το πως μπορείς να αναπτύξεις δομές που δεν υπάρχουν. Δεν μας πειράζει το ότι δεν είναι καταρτισμένοι. Δεν μας πειράζει ούτε το ότι οι περισσότεροι εκεί μέσα δεν ξέρουν καν την ελληνική ορθογραφία. To χειρότερο; Δεν μας πειράζει το ότι δεν γνωρίζουν που αρχίζουν και που τελειώνουν οι αρμοδιότητές τους.
Έχουν δεχθεί τη μοίρα τους οι Εορδαίοι. Θα περιμένουν να δουν τι γίνεται μέχρι το Μάιο, και τότε θα αρκεστούν – ή μάλλον θα βολευτούν – όλοι με τα σίγουρα. Με τα δεδομένα. Θα ήταν μία τομή να μπουν στο παιχνίδι σχήματα με νέους επιστήμονες τύπου Κρυτσάνη, αλλά ο κόσμος δεν πρόκειται να τους ακολουθήσει. Είτε οι επιστήμονες δεν μπορούν να πείσουν μόνο με το επιστημονιλίκι, είτε ο κόσμος δεν είναι ακόμη έτοιμος να τους ακούσει και να μπει στη λογική τους.
