Οι παραδόσεις λοιπόν είναι τα κειμήλια του παρελθόντος, ότι από το παρελθόν οποιασδήποτε χρονικής βαθμίδας έφθασε ως το παρόν και διατηρείται ως τύπος μιας περασμένης ζωής, της οποίας και το ανασκάλισμα όσο είναι σε θέση να συγκινήσει και να ξυπνήσει ευαίσθητες χορδές της ψυχής του ανθρώπου, ή να τον οδηγήσει σε φιλοσοφικό στοχασμό πάνω στη ζωή και τη μοίρα του. Πρέπει να παραδεχθούμε ότι από τα απομεινάρια του παρελθόντος κρατιέται ακόμη το παρόν ως ενεργητική ουσία ζωής, που μπλέκεται αρμονικά με τη νέα ζωή, για να τη διευρύνει και να τη θεμελιώσει στέρεα, εξασφαλίζοντας την ομαλή διαδοχή από το παλιό στο καινούργιο. Οι κοινωνικοί τρόποι και τα καλλιτεχνικά δημιουργήματα, δηλαδή οι παραδόσεις αναφέρονται στο σύνολο των εκδηλώσεων ενός λαού και καλύπτουν όλους τους τομείς του Πολιτισμού.
Για τούτο επιβάλλεται να το προσέξουμε ιδιαίτερα ώστε να συνειδητοποιήσουμε τον πλούτο και την εθνική σπουδαιότητα της Ελληνικής παράδοσης. Η λέξη παράδοση προέρχεται φυσικά από το ρήμα «παραδίνω». Και Ελληνική παράδοση ονομάζουμε όλα εκείνα τα θεμελιώδη, τα αιώνια πολιτιστικά στοιχεία και τις ηθικές αξίες που παραδόθηκαν από τη μια γενιά στην άλλη ως γνήσια αυθεντικά ελληνικά γνωρίσματα.
Έτσι διατηρήθηκαν και έφθασαν πολλά από τα πανάρχαια χρόνια μέχρι σήμερα αναλλοίωτα και ζωντανά.
Γι’ αυτό οι παραδόσεις παρέχουν τεκμηριωμένα και αδιάψευστα κριτήρια που επιτρέπουν το φανέρωμα όλων των πτυχών της ιδιοσυστασίας κάθε λαού, καθώς στηρίζονται σε ενδείξεις πληρέστερες και ασφαλέστερες που αναβλύζουν από τα πολλαπλά δημιουργήματα του τα αναφερόμενα σ’ όλους τους τομείς της ιστορικής ζωής του και επομένως καλύπτουν εκτεταμένες χρονικές περιόδους και διαδραματίστηκαν κάτω από διαφορετικές κάθε φορά ιστορικές συνθήκες. Μόνο ο κόσμος των παραδόσεων λοιπόν μπορεί να αποκαλύψει μια ολοκληρωμένη εικόνα του χαρακτήρα ενός λαού, γιατί μέσα από τις παραδόσεις αναδιπλώνονται ανάγλυφα και καθαρά όλα τα καθοριστικά του γνωρίσματα.
Η Ελληνική παράδοση αποτελεί ανεκτίμητη πολιτιστική κληρονομιά που πρέπει όλοι οι Έλληνες να γνωρίσουμε βαθύτερα ώστε να εμπνεόμαστε από αυτή. Έτσι έχοντας ως βάση και αφετηρία θα μπορούμε να διαμορφώνουμε πιο σωστά τη σύγχρονη ζωή μας. Έτσι θα δημιουργήσουμε ως Έθνος προχωρώντας σταθερά και σίγουρα στο μέλλον χωρίς να χάσουμε την Ελληνικότητα μας.
Τα κυριότερα στοιχεία που κρατάνε την παράδοση είναι η ελληνική μας γλώσσα, η ορθόδοξη θρησκεία μας, τα δημοτικά μας τραγούδια, τα παραμύθια, οι παροιμίες, οι λαϊκοί χοροί, η λαϊκή τέχνη, τα ήθη και έθιμα χαράς και λύπης, η διάρθρωση και ο θεσμός της οικογένειας, η ελληνική αδελφοσύνη και άλλα πολλά έθιμα από τη ζωή καθώς και οι ιστορικές αναμνήσεις και οι θρύλοι του λαού μας.
Όλα αυτά μας κρατάν ενωμένους με τις προαιώνιες ρίζες της φυλής μας, συναποτελούν τον εθνικό μας χαρακτήρα, μας ξεχωρίζουν από τους άλλους λαούς. Είναι η ειδοποιός διαφορά μας», αλλά η αδιάψευστη απόδειξη της φυλετικής μας συνέχειας. Όλοι οι πολιτισμένοι λαοί καταβάλλουν προσπάθειες να συγκεντρώσουν να μελετήσουν και να διατηρήσουν τα παραδοσιακά τους στοιχεία, και για να αντλήσουν διδάγματα και να χαράξουν με περισσότερη ασφάλεια το δρόμο για την εθνική τους επιβίωση και προκοπή.
Εμείς οι Έλληνες που έχουμε μια παράδοση την πιο πλούσια παράδοση τριών χιλιάδων χρόνων συνεχούς ιστορίας, έχουμε χρέος περισσότερο από κάθε άλλο λαό να τη διατηρήσουμε και να τη συνεχίσουμε. Γατί αυτή η Ελληνική παράδοση δεν είναι μόνα δόξα του Έθνους μας αλλά και η σωτηρία του, μέσα από τις ποικίλες και φοβερές περιπέτειες της ιστορίας.
Όλες οι εθνικές μας παραδόσεις στηρίχθηκαν πάνω και γύρω από δυο ακρογωνιαίους λίθους του Εθνικού μας οικοδομήματος την ελληνική γλώσσα και την ορθόδοξη θρησκεία μας ως πνευματική κιβωτό. Η ελληνική μας παράδοση είναι η πιο γνήσια απόδειξη της αδιάκοπης φυλετικής συνέχειας. Είναι λοιπόν σπουδαίο υλικό οι παραδόσεις μας αφού επιτρέπουν την ακριβή διάγνωση της ιδιοσυστασίας τους και τον προσδιορισμό της ποιότητας τους ώστε να αποτελούν την ασφαλέστερη επιμαρτυρία για την επισήμανση της συμβολής του στη γενική άνοδο του πολιτισμού.
Όλα αυτά τα στοιχεία και πολλά άλλα που μεταδόθηκαν με την προφορική παράδοση, αποδεικνύουν περίτρανα ότι ποτέ δεν διακόπηκε η φυλετική μας συνέχεια παρά τις ποικίλες ιστορικές μας περιπέτειες.
Δυστυχώς όμως υπάρχουν μερικοί που θαμπωμένοι από την πρόοδο των επιστημών, περιφρονούν τις παραδόσεις και τις θεωρούν ξεπερασμένες και προσπαθούν «εν ονόματι της προόδου» να γκρεμίσουν ό,τι ωραίο, ό,τι ευγενικό, ό,τι ανώτερο έχει δημιουργήσει ο ελληνοχριστιανικός μας πολιτισμός. Αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να απομονωθούμε από τους άλλους λαούς. Πρέπει να παρακολουθούμε την πρόοδο και την εξέλιξη και να συνεργαζόμαστε με τους άλλους λαούς. Ας ακολουθήσουμε την ελληνική πραγματικότητα όπως αυτή διατυπώνεται από τη σωστή παρατήρηση του φιλόσοφου Πλάτωνα «Ότι περ αν Έλληνες βαρβάρων παραλάβωσι, κάλλιον τούτο εις τέλος απεργάζονται».
Επομένως είναι αφροσύνη, αγνωμοσύνη και εθνικό έγκλημα το να θεωρούμε αναχρονισμό και οπισθοδρόμηση το σεβασμό στις ελληνοχριστιανικές παραδόσεις. Είναι αχαρακτήριστο να έχουμε ξενομανία και να νοθεύουμε, ή να καταργούμε τα ελληνικά πολιτιστικά στοιχεία. Η ξενομανία μας υποτιμά, μας εξευτελίζει, μας αποχρωματίζει εθνικά. Σήμερα περισσότερο από κάθε άλλη φορά έχουμε χρέος να διατηρήσουμε τον εθνικό χαρακτήρα, γιατί αν θέλουμε να επιβιώσουμε ως φυλή και να παραμείνουμε Έλληνες, πρέπει να κρατιόμαστε γερά από τις ρίζες της φυλής μας και από αυτές θα αντλούμε δύναμη και έμπνευση.
Η ελληνική μας παράδοση πρέπει να είναι η αλάνθαστη πυξίδα μας, ο απαραίτητος οδηγός στην ατομική, την κοινωνική και την εθνική μας ζωή.
Γι’ αυτό κάθε λαός στις πολιτιστικές του εκδηλώσεις για τη διαμόρφωση μιας νέας μονάδας πολιτισμού είναι απαραίτητη, το να χρησιμοποιεί τις ιδιαίτερες παραδόσεις του σαν μαγιά για το πλάσιμο των νέων στοιχείων των καιρών μας, πετυχαίνοντας το εναρμονισμό του νέου με το παλιό, καθώς θα φροντίζει με πολλή προσοχή να μην παραβλέπει την ιδιαιτερότητας του, που είναι χρήσιμη για την προαγωγή και του ίδιου και των άλλων λαών.
Ανακεφαλαιώνοντας θα πρέπει να αναφέρουμε την αξία της παράδοσης, περιληπτικά για να κατανοηθεί απ’ όλους η μεγάλη σημασίας της, γίνεται αναφορά σε μερικούς χαρακτηρισμούς που έχουν διατυπωθεί από λαογράφους επιστήμονες.
1)Είναι σημαντικός παράγοντας για την καλύτερη κατανόηση του παρόντος. Ο τρόπος ζωής ενός λαού στο σήμερα έχει μεγάλη σχέση με τα κατάλοιπα και τις δεσμεύσεις του παρελθόντος.
2) Ο άνθρωπος μέσω της παράδοσης κατανοεί την ιστορική τροχιά μέσα στην οποία κινείται κι έτσι μπορεί να αποκομίζει πλούσια διδάγματα.
3) Οδηγεί στη συγκρότηση της εθνικής ταυτότητας.
4) Η πνευματικότητα της παράδοσης αποκλείει τον εξανδραοποδισμό.
5) Η γνώση της παράδοσης οδηγεί στην ελευθερία.
6) Η παράδοση στις σύγχρονες συνθήκες μπορεί να βοηθήσει σημαντικά τις μικρές χώρες να αντισταθούν στον κίνδυνο του πολιτιστικού ιμπεριαλισμού.
7) Η αναμφισβήτητη αξία της παράδοσης δεν πρέπει να οδηγήσει σε υπερβολές.
8) Η παράδοση είναι η παρουσία του λαού μέσα στο χρόνο και η επιλογή του καλού μέσα στους αιώνες.
9) Η ιστορική μνήμη λοιπόν του παρελθόντος είναι απαραίτητο και ζωτικό στοιχείο για την πορεία και του ατόμου και του Έθνους.
10)Με την παράδοση ο άνθρωπος δυναμώνει τη συνείδηση του νιώθει κοντά του και μέσα του τους προγόνους.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΓΙΑΝΝΑΚΗΣ
