Το σώμα μας,αποθηκεύει τα συναισθήματα μας, τα κάνει ρυτίδες, περπάτημα, τικ, πόνους, αρρώστιες!
Θυμάμαι όταν ξανά συναντηθήκαμε με τον Δημήτρη, παρατήρησα πως ήταν σχεδόν πάντα συνοφρυωμένος, ειδικά όταν μιλούσε στο τηλέφωνο με κάποιους ανθρώπους. Είχαν μάλιστα δημιουργηθεί οριζόντιες έντονες ρυτίδες στο μέτωπο του, που «περιέγραφαν» τα άγχη και τις αγωνίες του.
Αλλά και για μένα η περίοδος του «Αγίου Σάββα» ήταν ένας οξύς πόνος στους ώμους και την πλάτη. Ήταν σαν να κουβαλούσα μόνιμα, όλη μέρα, ένα τεράστιο σακί, ευτυχώς έχει λίγο καιρό τώρα, που απαλλάχτηκα από αυτό.
Είναι γνωστό και επιστημονικά αποδεδειγμένο πως σωματοποιούμε τους φόβους, το άγχος, τον θυμό και την πίεση που νιώθουμε καθημερινά.
Και δυστυχώς αντί να εστιάσουμε στην αιτία, καταπολεμούμε τα συμπτώματα, γεμίζουμε τον οργανισμό μας με παυσίπονα και μυοχαλαρωτικά!
Ο πόνος όμως είναι εκεί για να μας «πει» πως κάτι πρέπει ν´ αλλάξουμε στον τρόπο ζωής μας, είναι μηχανισμός άμυνας!
Ο Πλάτωνας έλεγε πως :
«Εκτιμώ τον γιατρό, που αρνείται να προσφέρει τις υπηρεσίες του, στον άνθρωπο που αρνείται να αλλάξει αυτά που τον αρρωσταίνουν».
Ο λόγος που σας τα γράφω όλα αυτά, είναι γιατί τα είδα να συμβαίνουν σε μένα και στον άνθρωπο που αγαπώ!
Άνθρωποι αρρωσταίνουν γιατί δεν μπορούν να διαχειριστούν τα συναισθήματα τους. Όταν πονάει το σώμα σας,σκεφτείτε και την ψυχή σας, απευθυνθείτε στους ειδικούς για να σας βοηθήσουν.
Οι ρυτίδες στο μέτωπο του Δημήτρη για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα είχαν «απαλύνει» και αυτό το κρατάω ως μια από τις σπουδαιότερες υποσχέσεις που του έδωσα και ως επίτευγμα!
Πίστη Κρυσταλλίδου
