-Άιντε, έφτασε κι ο καιρός για τις εκλογές. Άιντε να δούμε τι θα βγει;
-Τι να βγει Κάκκο.; Θα βγει όποιος είν’ να βγει. Αυτός θα βγει!
-Καλά λες. Αυτό θα γίνει. Λέω μήπως γίνει κάνα θάμα και γίνει κάτι καλό για τον κοσμάκη Χάμπο…
-Λες ε; Καλό είν’ να ελπίζεις Κάκκο. Καλό είναι…
-Έ, τι να πω Χάμπο; Λες πως εγώ φύτρωσα σ’ αυτό το ντουνιά; Εξήντα τέσσερα χρόνων άνθρωπος, λες πως δε βλέπω, από παιδί ως τώρα, τι γίνεται με τους πολιτικούς;
-Να σε πω κάτι Κάκκο; Αυτό είν’ το καλό του ανθρώπου! Αν και βλέπει, αν και ξέρει, αν και τίποτα δεν είν’ με το μέρος του, αυτός εκεί! Ελπίζει!
-Κι είν’ κακό αυτό Χάμπο;
-Όχι βέβαια Κάκκο. Αυτό λέω. Είν’ καλό που δε το βάζει κάτω και ελπίζει!
…………………………..
-Τα καφεδάκια σας…
-Μπράβο Πετράκη. Καϊμακλήδικα. Και τα νερά παγωμένα! Δε μου λες Πετράκη; Εσύ ελπίζεις τίποτα για τις εκλογές;
-Να σου πω Κάκκο. Άκουσα δίχως να θέλω τι λέγατε. Κι εγώ ελπίζω έτσι. Δίχως λόγο. Ελπίζω για να ελπίζω!
-Ά, είδες Χάμπο. Κι αυτός θκος μας είναι. Στα χαμένα ελπίζει. Σα κι εμάς. Έτσι πάει. Πρώτα ελπίζεις. Μετά πας ψηφίζεις. Μετά κυβερνάνε αυτοί. Μετά σ’ έρχεται να κλαίς αράδα!
-Τι να πω βρε Κάκκο. Αφού έτσι που τους ακούω να μιλούν, λέω, μορφωμένοι είναι. Σπουδαγμένοι είναι. Κι αναρωτιέμαι. Στα καλά τα σχολειά και τα πανεπιστήμια του κόσμου όλου που πήγαν, κανείς δεν έμαθε εκεί κάτι της προκοπής; Όταν βγει με το καλό, να κάνει κάτι καλό, να γελάσει το χείλι του κοσμάκη;
-Ναι για. Πως γίνεται στο τέλος και όλοι κάνουν τα ίδια; Που μακάρι να βγω ψεύτης αυτή η φορά!
-Έλα ντε; Αφού το κοιτάω από δω, το κοιτάω από κει και βγάζω συμπέρασμα…διστάζω και να το πω Κάκκο…
-Πες βρε Χάμπο. Εμείς τα λέμε όλα. Πες, κι ας είν’ και μασλάτι!
-Να, λέω, αφού στο τέλος όλοι μοιάζουμε, μπας και όλοι όταν τελειώνουν τις σπουδές τους, πάνε, για μεταδιδακτορικό που λένε, κρυφά, στο ίδιο το Σχολειό. Στο ένα και μοναδικό Σχολειό στον κόσμο. Το Σχολειό!
-Λες; Και ποιο λες να ‘ ναι αυτό το Σχολειό Χάμπο;
-Αυτό, για να μη το ξέρουμε κανένας, πρέπει να ‘ναι το “Κρυφό Σχολειό”.
-Μάνα – μάνα. Τι λες τώρα Χάμπο; Και τι λες να μαθαίνουν εκεί;
-Αυτό δεν το ξέρω. Αλλά σκέφτομαι…σε κάθε πανεπιστήμιο, στην κεντρική του πύλη, γράφει μια φράση με ένα μήνυμα…
-Για πες παράδειγμα Χάμπο;
-Ας πούμε στη Θεσσαλονίκη, στην πύλη της Φιλοσοφικής, γράφει “ΜΟΥΣΑΙΣ ΧΑΡΙΣΙ ΘΥΕ”. Έτσι λοιπόν, φαντάζομαι, σ’ αυτό το Κρυφό Σχολειό να γράφει κάτι που να οδηγει τους πολιτικούς.
-Σώπα Χάμπο. Τους δίνει δηλαδή το μυστικό της επιτυχίας, ε;
-Ακριβώς Κάκκο! Αυτό το μυστικό γράφει η πύλη του Κρυφού Σχολειού.
-Και τι λες να λέει Χάμπο;
-Λέει: “Κάνε λίγα, πες πολλά, υποσχέσου τα πάντα”!