Πριν από λίγες μέρες επισκέφτηκα το 5ο Γυμνάσιο Κοζάνης, με αφορμή τη συμμετοχή του στην Εναρκτήρια Έκθεση του νεοϊδρυθέντος μουσείου Τεχνών, 23 Φεβρουαρίου έως 30 Μαρτίου, με γενικό τίτλο «Αρχέτυπα», προς τιμήν του γλύπτη Θεόδωρου Παπαγιάννη, καθηγητή της ΑΣΚΤ Αθηνών. Την Εργασία αυτήν επιμελήθηκε η Καθηγήτρια Εικαστικών Τεχνών του Σχολείου Μαρία Χατζηλάμπου , και τα παιδιά της Καλλιτεχνικής ομάδας Κεχάογλου Μελίνα, Χαρά Ζώρου, Μαργαρίτα Πρένγκα. Εκεί τα κορίτσια μου παραχώρησαν μια συνέντευξη όσον αφορά τη συμμετοχή τους στην έκθεση, και τα εκθέματα τους. Τα εκθέματα τα θα παραμείνουν στο Μουσείο εώς τις 30 Μαρτίου.
Ξεκινήσαμε , πολύ απότομα δεν ήταν ότι το είχαμε κανονισμένο να ξεκινήσουμε, ούτε σκεφτόμασταν να πάρουμε μέρος. Ήρθε απλώς μια μέρα η κυρία Χατζηλάμπου μου είπε για την έκθεση της λέω ωραία ξεκινάμε να συμμετέχουμε, χρησιμοποιήσαμε υλικά τα οποία δεν ήταν αγορασμένα, είτε τα είχαμε , είτε τα είχαμε βρεί, είτε από προηγούμενες εργασίες. Κάποια στιγμή βρήκαμε και τα άλλα κορίτσια και τους ζητήσαμε τη βοήθεια τους. Και έτσι ανταποκρίθηκαν, ήταν πολύ ωραίο που δουλέψαμε όλοι μαζί , ήταν πάρα πολύ ωραίο το team που είχαμε και μας έκανε να γνωριστούμε και καλλίτερα. Όλο αυτό κύλησε πολύ όμορφα όπως και με τη κυρία Χατζηλάμπου, όταν τελειώσαμε και είδαμε αυτά που είχαμε φτιάξει ήταν απίστευτο το συναίσθημα γιατί κάτι που φαντάστηκες έγινε από τη μια στιγμή στην άλλη πραγματικότητα. Όταν τις στείλαμε στην έκθεση ήμασταν ακόμη πιο χαρούμενοι.
Μιλήστε μου για τα υλικά το χρόνο και τη δουλειά που χρειάστηκαν για να γίνουν όλα αυτά.
Ήταν δουλειά δύο ημερών, κοντά στις 8 ώρες, τα υλικά εκτός από τα υφάσματα τα οποία αγοράσαμε τα υπόλοιπα τα είχαμε από προηγούμενες κατασκευές, τα υλικά αυτά ήταν υφάσματα, σκοινιά, χαλκόσκοινο, σπάγκος, χρώματα, φύλλα και οι μάσκες οι οποίες έγιναν στα πρόσωπα μας με γυψόγαζα και πλαστελίνη.
Δώστε μας μια περιγραφή από τις μάσκες αυτές.
Ήταν από πηλό που το φτιάξαμε πάνω στο πρόσωπο της Μελίνας και τις βάλαμε πάνω σε ένα ξύλο, μετά βάλαμε γύρω γύρω τα υφάσματα χρώματα , το βάψιμο το ξύλο τα σκοινιά και είχε ένα πολύ ωραίο αποτέλεσμα στο τέλος.
Όλο αυτό μας βοήθησε ότι ότι φτιάχνουμε δε χρειάζεται να είναι από αγορασμένα πράγματα, έτσι κάναμε και ανακύκλωση υλικών , το αποτέλεσμα ήταν πραγματικά πολύ ωραίο και έτσι καταλάβαμε που φτάνουν τα όρια μας και που μπορούμε να φτάσουμε.
Όλη η Κατασκευή όλη ήταν από ιδέες που μας έδωσε ο ένας … ο άλλος.. για να βγεί αυτό το έργο. Ήταν μια γρήγορη απόφαση χωρίς να το έχουμε προσχεδιάσει, και με το που είδαμε το αποτέλεσμα εντυπωσιαστήκαμε δεν περιμέναμε να κάνουμε κάτι τόσο όμορφο, μαζί με τη βοήθεια των συμμαθητών και της κ.Χατζηλάμπου φτιάξαμε αυτό το ωραίο έργο.
Δείτε παρακάτω φωτογραφίες από τα έργα του Σχολείου:
Γιώργος Τριανταφύλλου
