‘-Όχι,Γιάννε. Διαφωνώ! Διαφωνώ κάθετα!
Να διαφωνείς όσο θες αλλά τα γνωμικά…οι παροιμίες…είναι εύστοχα, κρύβουν αλήθειες, είναι συσσωρευμένη εμπειρία χιλιάδων ανθρώπων μέσα στο χρόνο. Μπορεί χιλιάδες άνθρωποι να έχουν άδικο και μόνο εσύ απ’ όλους να έχεις δίκιο, Χάμπο; Γίνεται αυτό;
-Ω πω πω! Άναψε η συζήτηση έεε, Γιάννε;
-Αναψε για! Φέρε μια κρύα σόδα, Πετράκη, να ρίξω τη θεροκρασιά μου, γιατί ο Χάμπος, σήμερα, πάει να με σκάσει.
-Αυτό δεν το πιστεύω, Γιάννε.
-Εντάξει, ούτε κι εγώ που το λέω δεν το πιστεύω, αλλά λέμε τώρα…τρόπος του λέγειν…
-Και ποια είν’ η διαφωνια;
-Έεε, να Πετράκη, ο Γιάννες λέει ότι άμα το λεν χιλιάδες ανθρωποι, είν’ παροιμία και άρα είν’ σωστό και έχουν δίκιο.
-Έεε, κάπως έτσι δεν είν’ η αλήθεια, Χάμπο;
-Όχι. Και πάλι όχι. Να σε πω…κι εγώ διάβασα σε μια τουαλέτα σε βενζινάδικο της εθνικής, με το συμπάθειο κιόλας, λέει: “φάτε περιττώματα, εκατομμύρια μύγες δεν μπορεί να έχουν άδικο”!
-Τώρα, Χάμπο, μας έστειλες!
-Έεε πια. Έεε μα πια! Το είπαν,λέει, χιλιάδες. Κι εδώ, που σε λέω εγώ, το κάνουν εκατομμύρια. Τι πα να πει αυτό;
-Καλά, Χάμπο. Αυτό που λες είν’ εφυολόγημα. Δε μετράει. Δε πιάνεται για παράδειγμα στη συζήτησή μας. Άλλο κάτι πες άμα είναι.
-Κάτι άλλο; Ωραία! Σε λέει η παροιμία: “Τα καλά κόποις κτώνται”, σε λέει. Δηλαδή, σε λέει, άμα κοπιάσεις θα αποκτήσεις αγαθά!
-Σωστά! Πολύ σωστά λέει η παροιμία, Χάμπο.
-Κάτσε να σου πω, Γιάννε. Τα αγαθά είν’ τα αγαθά. Δε χωράει αμφιβολιά εδώ. Σε λέει, μετά, με κόπο αποκτιούνται. Σωστά;
-Σωστά!
-Κοιτάω κι εγώ τον οικοδόμο, κοιτάω τον εργάτη, παράδειγμα, που σκάβει τώρα που διορθώνουν τους σωλήνες της τηλεθέρμανσης. Θα με πει η παροιμία πως αυτό δεν είν’ κόπος; Όχι, άμα είναι να μου το πει!
-Όχι, Χάμπο, κόπος και ζόρι είναι. Στο λέω γω. Μεγάλο ζόρι κιόλας άμα είν’ ζέστη.
-Άαα γεια σου, Πετράκη. Και βλέπεις να γυρνάει στο σπίτι ο εργάτης ή ο οικοδόμος με ντάνα τα αγαθά; Ένα μεροκάματο παιρνει και με το ζόρι. Για ποια αγαθά με λέει, λοιπόν, η παροιμία; Κι ο κόπος – κόπος. Σωστά;
-Έεε, όπως το βάζεις, Χάμπο…
-Κάτσε να το βάλω κι αλλιώς. Να με πεις και για το αλλιώς για.
-Για πες, Χάμπο, και το αλλιώς.
-Ο άλλος, είναι εισοδήματος. Ακίνητα, μετρητά, ενοίκια, μετοχές, ομόλογα, συνάλλαγμα, εισόδημα το όλον, το μήνα 20.000€. Άρα; Τα αγαθά – αγαθά!
-Έε ναι. 20.000€ παίρνεις ό,τι αγαθά τραβάει η ψυχή σου, όποτε γουστάρεις.
-Και ο κόπος; Που είν’ ο κόπος, Γιάννε;