Όπως προκύπτει, φίλες και φίλοι, από τη φώτο μας Νο 3, το ορυχείο Βεγόρας προηγείται, αυτών της περιοχής Εορδαίας, στη συστηματική εκμετάλλευση του λιγνίτη (για την εποχή εκείνη), δεδομένου ότι, η εξόρυξη στην περιοχή μας γίνονταν με τη μέθοδο των επικίνδυνων φρεατίων (πηγαδιών), ο δε λιγνίτης έφτανε στην επιφάνεια για κατανάλωση με μαγκάνι, όπως ακριβώς βγάζαμε το νερό από τα πηγάδια της αυλής μας, τόσο για το πότισμα των ζώων, όσο και για το πότισμα του μπαχτσέ, αλλά και για διάφορες άλλες γεωργικές και μη ανάγκες του σπιτιού.
Η, κάποια, συστηματική εκμετάλλευση άρχισε αργότερα με την ανάληψή των λιγνιτωφόρων περιοχών από τους αείμνηστους Παυλίδη Γιώργο και Αδαμόπουλο Κώστα και άρχισε η καθιέρωση της εκμετάλλευσης με υπόγειες στοές και βαγονάκια για την μεταφορά του λιγνίτη από το βάθος της στοάς, που πολλές φορές ξεπερνούσε τα 100 μέτρα μήκος και 20 μέτρα βάθος.
Η ίδια μέθοδος και κάπως ποιο βελτιωμένη, σε ότι αφορά, κυρίως, την ασφάλεια των εργαζόμενων τηρήθηκε και από την εταιρεία ΑΒΕΟΚ (Ανώνυμος Βιομηχανική Εταιρεία Ορυκτών Καυσίμων) στην οποία μεταβιβάστηκε, από τους, Παυλίδη-Αδαμόπουλο, η εκμετάλλευση της λιγνιτωφόρου περιοχής που, με τη σειρά της τα μεταβίβασε στην Α.Ε.ΛΙΠΤΟΛ, του αείμνηστου ΜΠΟΔΟΣΑΚΗ-ΑΘΑΝΑΣΙΑΔΗ, για να πάρουν στη συνέχεια τη σημερινή τους μορφή.
Βέβαια, όλες αυτές οι μεταβιβάσεις έγιναν με το … “.αζημίωτο” για όλους τους κατά καιρούς δικαιούχους της εκμετάλλευσης των αναφερόμενων περιοχών.
Όλος αυτός ο κατατοπιστικός πρόλογος, φίλες και φίλοι, έγινε για να συνδέσουμε την παρουσία των εικονιζόμενων, στη φώτο μας Νο 3, συμπολιτών μας στη γιορτή της Αγίας Βαρβάρας, προστάτιδας των λιγνιτωρύχων, στα ορυχεία της Βεγόρας το Δεκέμβριο του 1929, για να μάθουν και οι νέοι μας, έστω και συνοπτικά, για το μεγάλο θησαυρό, που μας χάρισε η Ευλογία της Θείας Πρόνοιας, στο υπέδαφος της περιοχή μας και να εκφράσουμε τις ευχαριστίες μας προς Το Δημιουργό, αλλά και να μάθουμε όλους αυτούς τους επώνυμους και ανώνυμους, θα λέγαμε εμείς, που, το ενδιαφέρον και η διορατικότητά τους, τους οδήγησε στη Χρυσοφόρα πηγή– στο μαύρο χρυσάφι-,αλλά και την πλειάδα των εργατών που προσέφεραν τη ζωή τους στο βωμό της οικονομικής ανάπτυξης της περιοχής και της Πατρίδας μας.
Ας είναι η μνήμη τους αιώνια και η Ευλογία του αρώματος “λιγνίτη” να τους ευωδιάζει εσαεί.
Στη φώτο μας, από αριστερά: Ο συμπολίτης μας, Μαυρικάκης Σπύρος-γενικός εργοδηγός στα ορυχεία Βεγόρας και δίπλα του η σύζυγός του, Μαυρικάκη Ελένη, η Μουρατίδου Χρύσα και δίπλα της, ο σύζυγός της, Μουρατίδης Θόδωρος, -εργοδηγός τμήματος των γειτονικών ορυχείων Βεγόρας.
