Την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές συνεχίζεται η Σύνοδος Κορυφής, ωστόσο έχει ήδη διαρρεύσει η πρόταση που παρουσίασε η Ελλάδα και κρίνεται ήδη (δημοσίως) ως θετική από Ευρωπαίους αξιωματούχους. Γεγονός που μάλλον συνεπάγεται πως η συγκεκριμένη πρόταση θα αποτελέσει την βάση της Συμφωνίας, που θα επικυρωθεί την ερχόμενη Πέμπτη.
Πριν αναφέρω λεπτομέρειες της εν δυνάμει συμφωνίας που φαίνεται πως θα ολοκληρωθεί τελικά, να αναφωνήσω μια λέξη: Επιτέλους! Έπρεπε να περάσουν 5 ολόκληροι μήνες, να στραγγισθεί κυριολεκτικά η Ελλάδα από ρευστό, να παγώσει ολοκληρωτικά η αγορά, να διακοπούν οι κρατικές δαπάνες σε όλους τους τομείς και το ελληνικό τραπεζικό σύστημα να φτάσει στα όρια της απόλυτης κατάρρευσης, χάνοντας περίπου 45 δις ευρώ από την ημέρα που ανέλαβε η νέα κυβέρνηση, μέχρι και την περασμένη Παρασκευή! Να σημειώσω πως τέτοια τρομακτική απώλεια καταθέσεων σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα δεν υπήρξε στην Ελλάδα ποτέ, κατά την διάρκεια της πεντάχρονης κρίσης. Θα μπορούσα να κουράσω περισσότερο, παραθέτοντας την δραματική επιδείνωση και άλλων μακρο-οικονομικών δεικτών κατά την διάρκεια της διαπραγμάτευσης, αλλά δεν το θεωρώ σκόπιμο. Όποιος έχει μάτια (χωρίς παρωπίδες) βλέπει…
Ωστόσο φαίνεται πως θα υπάρξει συμφωνία. Και λαμβάνοντας υπόψη το χείλος της απόλυτης καταστροφής όπου έφτασε η ελληνική οικονομία (και η Ελλάδα μαζί…), την συμφωνία δεν θα την χαρακτήριζα ούτε «θετική», ούτε καν «ανακουφιστική». Μια λέξη έρχεται στο νου μου: «Λυτρωτική». Τόσο οικονομικά, όσο και εθνικά.
Ας πάω τώρα στις λεπτομέρειες της ελληνικής πρότασης που έχουν διαρρεύσει. Το «τέλος της λιτότητας» της ελληνικής πρότασης, μεταφράζεται στην πράξη σε όντως περιορισμένη λιτότητα για συνταξιούχους και μισθωτούς δημοσίους υπαλλήλους, αλλά σε «αρχή ακόμα χειρότερης λιτότητας» για αυτόν που πληρώνει μονίμως στην Ελλάδα και είναι ο μόνος πραγματικός παραγωγός πλούτου: Τις ιδιωτικές επιχειρήσεις. Σύμφωνα με δημοσιογραφικές πληροφορίες το ύψος των μέτρων που προτείνει η ελληνική κυβέρνηση προσεγγίζει τα 8 δις ευρώ (7,89 δις). Όσον αφορά τους συνταξιούχους, η μόνη επιβάρυνση που φαίνεται πως θα υποστούν είναι η αύξηση της εισφορών υπέρ του κλάδου υγείας για τις συντάξεις, κατά 1% (από το 4% στο 5%). Γεγονός που συνεπάγεται μια σχετικά μικρή μείωση στις συντάξεις. Επίσης φαίνεται πως συμφωνήθηκε η σταδιακή κατάργηση των πρόωρων συντάξεων, από το 2016 μέχρι το 2025. Όσον αφορά τις ιδιωτικές επιχειρήσεις και του εργαζομένους, έχουμε μια σειρά μέτρων που εύκολα μπορούν να μεταφραστούν ως «λαίλαπα». Έτσι, αυξάνεται ο συντελεστής φορολόγησης στις εταιρείες ΑΕ και ΕΠΕ από το 26% στο 29%. Αυξάνονται κατά 3,9% οι ασφαλιστικές εισφορές εργαζομένων και εργοδοτών αποκλειστικά στον ιδιωτικό τομέα (έτσι για να μην ξεχνιόμαστε για το ποιος πληρώνει μονίμως σε αυτήν την χώρα…), ενώ έχουμε ταυτόχρονη αύξηση της εισφοράς αλληλεγγύης για εισοδήματα άνω των 30 χιλιάδων ευρώ. Τέλος, υπάρχει και έκτακτη εισφορά 12% για επιχειρήσεις με καθαρά κέρδη άνω των 500 χιλιάδων ευρώ. Η πρόταση συμπληρώνεται με αύξηση της φορολόγησης από τυχερά παιχνίδια και άδειες τηλεοπτικών καναλιών και εταιρειών κινητής τηλεφωνίας.
Λεπτομέρειες της όποιας συμφωνίας τελικά επιτευχθεί, θα διαρρεύσουν τις επόμενες μέρες. Είναι επίσης αρκετά πιθανό η τελική συμφωνία που μάλλον θα ανακοινωθεί την Πέμπτη, να διαφέρει ελαφρώς από την ελληνική πρόταση που κατατέθηκε και αξιολογήθηκε την Δευτέρα. Και ακόμα δεν έχουν διαρρεύσει πληροφορίες για το ζητούμενο αντάλλαγμα από πλευράς ελληνικής κυβέρνησης, ώστε να πάρει όλα αυτά τα μέτρα: Την απομείωση του ελληνικού Δημοσίου Χρέους. Μένει να δούμε τι είδους μείωση ή δέσμευση για σταδιακή μείωσή του, θα υπάρχει στο τελικό κείμενο της συμφωνίας. Σίγουρα, μια συμφωνία για σημαντική μείωση του Δημοσίου Χρέους, θα αποτελούσε επιτυχία της ελληνικής κυβέρνησης και θα αντιστάθμιζε σε μεγάλο βαθμό τα πλήρως υφεσιακά μέτρα που προβλέπει η συμφωνία. Θα φανεί τις επόμενες μέρες. Σε κάθε περίπτωση, φαίνεται πως το «μαρτύριο της σταγόνας» τελειώνει, χωρίς τελικά η Ελλάδα να υποστεί θανατηφόρα αφυδάτωση…