Σε λίγες μέρες το κόμμα, η παράταξη της οποίας τις ιδέες, τις αρχές και τα ιδανικά, πίστεψαν, ασπάστηκαν εκατοντάδες χιλιάδες Ελλήνων, κλείνει τα σαράντα της χρόνια από την μέρα ιδρύσεως της από τον Εθνάρχη Κωνσταντίνο Καραμανλή…4 Οκτωβρίου 1974 !
Στην ιδρυτική διακήρυξη της Νέας Δημοκρατίας ξεχώριζε μεταξύ άλλων το εξής… “Η Νέα Δημοκρατία είναι η πολιτική παράταξη που ταυτίζει το έθνος με το λαό, την πατρίδα με τους ανθρώπους της, την πολιτεία με τους πολίτες της, την εθνική ανεξαρτησία με τη λαϊκή κυριαρχία, την πρόοδο με το κοινό αγαθό, την πολιτική ελευθερία με την έννομη τάξη και την κοινωνική δικαιοσύνη.” Αλήθεια τι από αυτά πρεσβεύει μέχρι και σήμερα η Νέα Δημοκρατία; Τι απέμεινε από την πολιτική κληρονομιά που άφησε στην παράταξη ο Κωνσταντίνος.Καραμανλής; Από την μέρα που άφησε την παράταξη ο ιδρυτής της, αυτή προσπαθούσε να βρει τα πατήματα της, την ισορροπία της μέσα στον πολιτικό στίβο. Πότε λοιπόν βάδιζε μονόπλευρα δεξιά (περίοδος Ε.Αβέρωφ), πότε μετατρέπονταν σε άκρατο φιλελεύθερο κόμμα (περίοδος Κ.Μητσοτάκη) και πότε προσπαθούσε να πλευρίσει τον κεντροαριστερό χώρο επιχειρώντας να γίνει ΠΑΣΟΚ στην θέση του ΠΑΣΟΚ….ποτέ όμως και κανένας άλλος εκτός από τον ιδρυτή της δεν κατάφερε να “παντρέψει” ομοιόμορφα τον πατριωτικό χώρο με τον φιλελευθερισμό με μοναδικές , αρμονικές ισορροπίες για τα δεδομένα της εποχής του. Έτσι σήμερα σε μια ακραία καμπή της Ελληνικής ιστορίας, σε μια ακραία οικονομική κατάσταση η Νέα Δημοκρατία βρίσκεται να προσπαθεί να κρατήσει την ισορροπία της, μεταξύ των άκρων από τα δεξιά της και τα αριστερά της, μεταξύ ακραίου λαϊκισμού και οδυνηρής-ακραίας πραγματικότητας, πράγμα τόσο ξένο για τους ψηφοφόρους της αλλά και για την ιδεολογική υπόσταση της ίδιας της παράταξης. Μοιραία αλλά και αναπόφευκτα η ΝΔ στις εκλογές του Μαΐου το 2012 πήρε το χαμηλότερο της ποσοστό στην σαραντάχρονη ιστορία της….μόλις 18% . Τα συνεχόμενα αντιλαϊκά μέτρα, η υπερφορολόγηση των ελευθέρων επαγγελματιών, τον κλάδο δηλαδή που αποτελούσε και αποτελεί την βασική πηγή άντλησης ψήφων , διότι σαν παράταξη ενέπνεε και στήριζε σε μεγαλύτερο βαθμό τον ιδιωτικό τομέα παρά τον κρατισμό, οδήγησαν στο αποτέλεσμα να έχει διαρραγεί η σχέση της βάσης του κόμματος με το ίδιο το κόμμα. Το βέβαιο είναι ότι άλλες ήταν οι συνθήκες και οι αντιλήψεις το 1974 και άλλες το 2014, όμως η πατρίδα παραμένει η ίδια , το έθνος παραμένει το ίδιο, η πρόοδος και η ανάπτυξη είναι περισσότερο αναγκαίες από ποτέ, ο Ελληνικός λαός όμως με την είσοδο δεκάδων χιλιάδων μεταναστών και λαθρομεταναστών έχει μετατραπεί σε “πληθυσμός” μέσα στην ίδια του την πατρίδα. Γι’ αυτό η ΝΔ πρέπει να επαναπροσδιορίσει, να επανατοποθετήσει τις ιδεολογικές τις αρχές, να επαναχαράξει τον πολιτικό δρόμο πάνω στον οποίο οφείλει με τα νέα δεδομένα να βαδίσει, έτσι ώστε να ελκύσει στον διάβα της και πάλι τους Έλληνες και τις Ελληνίδες. Έχει χρέος απέναντι σε εμάς τους παραδοσιακούς αυτού το χώρου αλλά και απέναντι σε όλους, να δώσει και πάλι όραμα και ελπίδα στον σκληρά δοκιμαζόμενο Ελληνικό λαό.