Πρόσφυγες, από το Αρτάκη Βιθυνίας Μικράς (Ασίας), στη Μητέρα Πατρίδα το 1922- Από την στήλη του κ. Γ. Καζαντζή στον Παλμό 30/03/2016

πρόσφυγες, από το Αρτάκη Βιθυνίας, της Μικράς Ασίας, το 1922, μια πόλης κατ εξοχή Ελληνική, με πληθυσμό , περίπου, 35.000 κατοίκους, όσο και η πόλης μας, εκ των οποίων οι 30.000, περίπου, ήταν Έλληνες..
Από το περιεχόμενο της φώτο μας, συμπεραίνεται, πως, τμήμα των προσφύγων της Μ. Ασίας Στη φώτο μας, φίλες και φίλοι, ο Ακασίδης Δημήτρης και η σύζυγος του Περσεφόνη, ασχολούντο με τη σηροτροφία , δηλαδή , με την διαδικασία παραγωγής μετάξης. που ξεκινάει από τα φύλλα της μουριάς και καταλήγει στους μεταξοσκώληκες και τα κουκούλια με το μετάξι.
Να υπενθυμίσουμε στους παλιούς, για να το μάθουν και οι νέοι μας, πως, με τη σηροτροφία ή ποιο απλά με τη διαδικασία παραγωγής μεταξιού στην πόλη μας, ασχολήθηκαν, 20-25 οικογένειες προσφύγων, της περιοχής Μ. Ασίας, με πολύ αξιόλογα αποτελέσματα , όπως αναφέρουν δημοσιεύματα της εποχής , 1925-1950. Δεξιά του σιδηροδρομικού σταθμού υπήρχαν 600 στρέμματα ειδικής, προφανώς, ποικιλίας μορεόδενδρων συμπολιτών μας, αποκλειστικά για την καλλιέργεια της σηροτροφίας .
Είχαμε την τύχη, φίλες και φίλοι και όχι μόνο, γείτονες μας να ασκούν την τέχνη, θα λέγαμε, την διαδικασίας παραγωγής μετάξης, ώστε , να απολαμβάναμε και εμείς, από την κ. Κατίνα Χρυσόπουλου, με τη βοήθεια και του γιου της Φώτη , το υπέροχο παστέλι που έκαμνε, με το δικό της τρόπο, από το.. νέκταρ των σταφυλιών, τα μούρα της και τα ψωμοκύδωνα του τεράστιου κήπου της, σαν… αντίδοτο της δικής μας .. βοήθειας..