«Αυτός σε σώζει, Θέκλα, ρήξας την πέτραν,
Ου τω πάθει πρίν ερράγησαν αί πέτραι.
Πέτρη αμφί τετάρτην εικάδα δέξατο Θέκλην.»
Ιερά Ναός Αγίας Θέκλας
Το 1922 οι κάτοικοι του χωριού με την βοήθεια των προσφύγων που έρχονταν από την Μικρά Ασία αναστήλωσαν και ανακατασκεύασαν τον ναό που βρισκόταν στην κεντρική πλατεία του χωριού και που ήταν αφιερωμένος στον Άγιο Γεώργιο. Η αναστήλωση έγινε κυρίως στο εσωτερικό του ναού. Για την ακρίβεια σοβατίστηκε εσωτερικά. Πρώτος ιερέας του χωριού ήταν ένας παπάς Ανδρέας, για τον οποίο δεν γνωρίζουμε πολλά πράγματα. Περί τα 1957 άρχισε να χτίζετε ο καινούργιος ναός και στα 1960 ολοκληρώθηκε. Ο ναός όμως σήμερα δεν είναι αφιερωμένος στο όνομα του Αγίου Γεωργίου. Τελικά, η ανοικοδόμηση επετεύχθη και ο ναός αφιερώθηκε και πάλι στο Άγιο Γεώργιο και οι εικόνες που παραγγέλθηκαν ήταν από τον οίκο των Δανιυλέων του Αγίου Όρους είχαν τον Άγιο Γεώργιο ως εικόνα του ναού. Στα 1967 όπου δεσπότης γίνεται Αυγουστίνος Καντιώτης άλλαξε το όνομα του ναού. Ερχόμενος λοιπόν στο Μηλοχώρι για να εγκαινιάσει και να αγιάσει τον ναό όπου τις μέρες εκείνες ήταν του Αγίου Σάββα ή Αγίου Νικολάου και της Αγίας Βαρβάρας ανέβηκε στον άμβωνα και είπε «θα εγκαινιάσω τον ναό σας, αλλά δεν θα τον βάλω στο Άγιο Γεώργιο, διότι Αγίους Γεωργίους στην Μητρόπολη μου έχω πολλούς. Για να μπορώ να έρχομαι και να τιμώ τον άγιο σας θα με αφήσετε να βάλω έναν άγιο εγώ». Ο κόσμος θεωρούσε λόγο των ημερών, θα τον έβαζε η στον Άγιο Νικόλαο ή στον Άγιο Σάββα ή στην Αγία Βαρβάρα. Ήταν το τριήμερο εκείνο. Όταν όμως άκουσαν το όνομα της Αγία Θέκλας προκλήθηκε και νευρικό γέλιο στο εκκλησίασμα ιδίως στους πόντιους διότι την Θέκλα δεν την ήξεραν ως αγία. Ήταν λίγο κακόφημη η ονομασία της Θέκλας. «Ανάθεμα σε Θέκλα» έλεγαν οι πόντιοι για κάποια γυναίκα. Την δέχτηκαν όμως και εκκλησιάζονταν σε αυτήν. Παρήγγειλαν καινούργιες εικόνες από τον ίδιο οίκο του Αγίου όρους και αντικατέστησαν το όνομα και όλα πήραν τον δρόμο τους.
(στοιχεία και φωτό από τον Πολιτιστικό Σύλλογο Μηλοχωρίου)
