Άλλη μια παγκόσμια ημέρα για άτομα με αναπηρία έφτασε εν έτη 2015, και ακόμη, κάποιοι ακούγοντας τη φράση «άτομο με αναπηρία» σκέφτονται ένα άτομο χωρίς ικανότητες, θέλω και ανάγκες. Και όμως, τα άτομα αυτά όχι μόνο έχουν ικανότητες και ανάγκες αλλά είναι και κοινωνικά ισότιμα με τον κάθε πολίτη μιας καλά λειτουργημένης κοινωνίας και σκοπός όλων θα πρέπει να είναι η ομαλή ένταξή τους σε αυτή.
Το θέμα της συγκεκριμένη ημέρας είναι «η πλήρης συμμετοχή και ισότητα», η οποία ορίζεται ως το δικαίωμα των ατόμων με αναπηρία να συμμετέχουν πλήρως στη ζωή και την ανάπτυξη των κοινωνιών τους και να απολαμβάνουν συνθήκες διαβίωσης ίσες με εκείνες των άλλων πολιτών. Έτσι, η μέρα αυτή, δίνει ακόμα μια ευκαιρία στην κοινωνία, στους οργανισμούς και στις εκάστοτε κυβερνήσεις να εστιάσουν την προσοχή τους στα δικαιώματα και τις δυνατότητες των ατόμων με αναπηρία, βελτιώνοντας έτσι την ποιότητα ζωής τους και υλοποιώντας μεταρρυθμίσεις που θα αναπτύξουν νέες προοπτικές για την κοινωνική τους ενσωμάτωση.
Αντίθετα με το κάθε κατοχυρωμένο δικαίωμα των ατόμων με αναπηρία, η σημερινή πραγματικότητα μας δείχνει πως τα άτομα αυτά, συνεχίζουν να είναι περιθωριοποιημένα και θύματα της χρόνιας αδράνειας του κρατικού μηχανισμού που τα έχει απομακρύνει από οποιαδήποτε εκπαιδευτική βαθμίδα. Στα άτομα αυτά πρέπει να παρέχεται ειδική εκπαίδευση (ειδική αγωγή),η οποία στο πλαίσιο των σκοπών της οφείλει να επιδιώκει την ανάπτυξη της προσωπικότητας τους και τη βελτίωση των ικανοτήτων και δεξιοτήτων τους, ώστε να καταστεί δυνατή η ένταξη και η συμβίωση τους με το κοινωνικό σύνολο, η επαγγελματική τους κατάρτιση και η συμμετοχή τους στην παραγωγική διαδικασία, η αποδοχή και η ισότιμη κοινωνική τους εξέλιξη. Αυτή η έλλειψη μέριμνας και προσοχής στις ανάγκες τους, ιδιαίτερα στον τομέα της εκπαίδευσης, σημαίνει ότι τα άτομα αυτά θα βρίσκονται αντιμέτωπα με εμπόδια σε κάθε στροφή της ζωής τους όπως στιγματισμό και διακρίσεις, έλλειψη κατάλληλης ιατρικής φροντίδας και υπηρεσιών αποκατάστασης, μη πρόσβαση σε μεταφορικά μέσα, κτίρια και πληροφορίες κ.ά.
Τα άτομα με αναπηρία δε ζητάνε να γίνει η ζωή του ευκολότερη. Ζητάνε να γίνει ΙΣΗ με τη δική μας. Στόχος πρέπει να είναι όχι η τυπική, αλλά η πραγματική ισότητα και ο σεβασμός της ιδιαιτερότητας τόσο σε ατομικό, όσο και σε ομαδικό επίπεδο, πράγμα το οποίο σημαίνει ίσες ευκαιρίες σε κάθε πτυχή της καθημερινότητάς τους στα πλαίσια της κοινωνίας που ζουν.
Ελένη Α. Αλεξανδρίδου
Φιλόλογος
Πτυχιούχος Τμήματος Φιλοσοφίας, Παιδαγωγικής και Ψυχολογίας Ιωαννίνων
Ειδίκευση στον Τομέα της Παιδαγωγικής Επιστήμης
Κάτοχος Πιστοποίησης Επάρκειας Γνώσης της Γραφής Braille
Κάτοχος βεβαίωσης 2ου Επιπέδου Ελληνικής Νοηματικής Γλώσσας
e-mail: filologosonline.gr@gmail.com
