Κορυφαίο στέλεχος της κυβέρνησης έλεγε λίγο πριν απ’ τις εκλογές σε συνομιλητές του όταν ήταν επιθυμία του να πάει στο υπουργείο Περιβάλλοντος, ώστε να μπορέσει να ξεμπλοκάρει τις λιμνάζουσες ή εν δυνάμει επενδύσεις. Η αλήθεια είναι ότι δυστυχώς επί δεκαετίες η προστασία του περιβάλλοντος και η οικολογία ήταν ταυτισμένες στη συλλογική σκέψη με τροχοπέδη σε κάθε επενδυτική προσπάθεια. Αν σκεφτεί κανείς τις επενδύσεις των τελευταίων ετών, όλες σκόνταψαν σε διαφορετικά σημεία της υλοποίησης σε νομικές μάχες απέναντι σε οικολογικές οργανώσεις. Οι ανεμογεννήτριες, η πιο διαδεδομένη φυσική ανανεώσιμη πηγή ενέργειας, στοχοποιήθηκαν από οργανώσεις ως «δολοφόνοι κορμοράνων» πάνω στις οποίες «πέφτουν, σκοντάφτουν και δολοφονούνται» τα αποδημητικά πουλιά. Αλλά και ότι «αλλοιώνουν βάναυσα και βίαια το φυσικό τοπίο το οποίο αποτελεί συστατικό στοιχείο της ταυτότητας της τοπικής τους κοινωνίας. «Τα βουνά είναι των ανταρτών και όχι των ανεμογεννητριών», «όχι ανεμογεννήτριες στα ψηλά βουνά», είναι μερικά μόνο από τα συνθήματα που συνόδευαν τα χάπενινγκς οργανώσεων. «Αν επιτρέψουμε τις εγκαταστάσεις των ανεμογεννητριών, θα πρέπει να ξεχάσουμε τα όρνια του Αρακύνθου, τους ερωδιούς και τα φλαμίνγκος» προειδοποιούσαν συλλογικότητες, δόξα σοι ο Θεός όμως τα συμπαθή αποδημητικά επέζησαν και χαίρουν άκρας υγείας, ενώ διατηρήθηκε και η ταυτότητα των τοπικών κοινωνιών παρά την τοποθέτηση ανεμογεννητριών.
Πέρα από τις τοπικές κοινωνίες όμως και συλλογικά η κοινωνία δίνει μάχες με πρόσχημα το περιβάλλον. Πρόσφατα, στις αντιδράσεις για την κατασκευή μετρό στην πλατεία των Εξαρχείων ένα από τα επιχειρήματα ήταν ότι θα κοπούν τα δέντρα και θα καταστραφεί ένας πνεύμονας πρασίνου για επιχειρηματικά συμφέροντα. Λίγο αργότερα κάποιοι έβαλαν φωτιά για να τον καταστρέψουν πριν προλάβουν τα επιχειρηματικά συμφέροντα. Λίγο καιρό πριν, οι μάχες δίνονταν κατά του περιβαλλοντικού νομοσχεδίου από οργανώσεις και συλλογικότητες που ισχυρίζονταν πως «καταργούνται οι περιοχές Natura 2000, θα επιτρέπεται η καταστροφή του περιβάλλοντος στο όνομα των επενδυτικών σχεδίων και προωθείται η αλόγιστη επέκταση των βιομηχανικών ΑΠΕ κυρίως των αιολικών για την εξασφάλιση υπερκερδών των επενδυτών». Όλα αυτά τη στιγμή που ιδίως στην παρούσα χρονική συγκυρία βασική άμυνα του καταναλωτή είναι οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας και ιδίως τα αιολικά, αφού για το ρεύμα που παράγουν ο καταναλωτής βαρύνεται 3-4 φορές λιγότερο.
Την ίδια στιγμή στη χώρα που έχουμε υποτίθεται ως προτεραιότητα την προστασία του περιβάλλοντος, κάθε τρεις και λίγο γίνονται νομιμοποιήσεις αυθαιρέτων, ενώ δεν έχει υπάρξει έως τώρα κυβέρνηση που να τολμήσει να γκρεμίσει αυθαίρετα υπό το φόβο των αντιδράσεων. Αραιά και που, γίνονται με επίκεντρο το περιβάλλον και δηλώσεις που προσφέρουν πεδίο δράσης στα social media όπως αυτή του βουλευτή Κρίτωνα Αρσένη, ο οποίος μετά τη φωτιά στη Σαμοθράκη αναφέρθηκε σε «ιδιωτικά κατσίκια», τα οποία τρώνε ανεξέλεγκτα τα δέντρα και για αυτό, «η μόνη ελπίδα για να σωθούν τα δάση του νησιού είναι να φύγουν τα ιδιωτικά κατσίκια από το βουνό». Ακολούθησαν σχόλια στο Twitter για τη διατήρηση του δημόσιου χαρακτήρα των κατσικιών, κατσίκια δημόσιους υπαλλήλους και αναρτήσεις όπως «έχω πληροφορίες ότι τα ιδιωτικά κατσίκια στη Σαμοθράκη είναι μέτοχοι της Τέρνα και τρώνε τα δέντρα για να μπουν ανεμογεννήτριες, κάντε τα κατσίκια δημόσια αγαθά τώρα» προκαλώντας την οργισμένη αντίδραση του βουλευτή. Άλλοι πάλι σχολίασαν για τον Κρίτωνα, κρείττον του λαλείν το σιγάν.
