Επιμέλεια: Θεόδωρος Κ. Πασσαλίδης
Ο Φίλιππος Καβουνίδης υπήρξε ένας από τους διαπρεπέστερους κατοίκους της Τρίγλιας της Μικράς Ασίας. Γεννήθηκε το 1875 και από μικρή ηλικία ασχολήθηκε με το εμπόριο. Σύντομα έγινε πλοιοκτήτης και μεταξύ άλλων στο στόλο του ανήκαν τα πλοία «Κιχόνα» και «Γνωσιθέα». Με την έκρηξη των Βαλκανικών Πολέμων και του μετέπειτα Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου ο Καβουνίδης θέλοντας να ενισχύσει την Ελλάδα και να αποδυναμώσει την Οθωμανική Αυτοκρατορία έστελνε Μικρασιάτες νέους με τα πλοία του στην απέναντι ακτή του Αιγαίου προκειμένου να αποφύγουν την στρατιωτική θητεία (μιας και ήταν Οθωμανοί υπήκοοι). Την δράση του αυτή σύντομα αντελήφθησαν οι Νεότουρκοι οι οποίοι και τον καταδίκασαν σε θάνατο. Τότε ο Καβουνίδης πήρε τη γυναίκα του Αικατερίνη Καλαφάτη (αδερφή του συντοπίτη του και μετέπειτα εθνομάρτυρα Μητροπολίτη Σμύρνης Χρυσοστόμου) πήγε στην Κωνσταντινούπολη και από εκεί στην ελεύθερη Ελλάδα.
Από εκεί στάθηκε μέγας αρωγός και χορηγός των συγχωριανών του μιας και βοήθησε να ξαναχτιστεί ο οικισμός όταν οι κάτοικοι του επέστρεψαν από την εξορία. Το 1922 με την ολοκληρωτική κατάρρευση του μετώπου ο Καβουνίδης πρόσφερε τα πλοία του προκειμένου οι καταδιωκόμενοι Μικρασιάτες να περάσουν απέναντι.
Πέθανε το 1940. Προτομή του συναντάμε πέρα από τη Νέα Τρίγλια της Χαλκιδικής και στον περίβολο του κτιρίου που στεγάζει τον Σύλλογο Μικρασιατών Πτολεμαΐδας. Η προτομή είναι κατασκευασμένη από μάρμαρο. Ο Καβουνίδης αναπαρίσταται σε μέση ηλικία. Φοράει σακάκι, πουκάμισο και γραβάτα, έχει μουστάκι, φαλάκρα και ελάχιστα μαλλιά στα πλαϊνά της κεφαλής του. Στην πρόσοψη του βάθρου είναι χαραγμένα τα παρακάτω λόγια:
ΦΙΛΙΠΠΟΣ ΚΑΒΟΥΝΙΔΗΣ
Μ. ΑΣΙΑΣ 1876 – 1940
Η αγάπη του για τους
συμπατριώτες του
ήταν πιο μεγάλη
από τους φόβους
της γυναίκας του.
Έσωσε όλες τις
ψυχές της Προποντίδας
και ότι ιερό κειμήλιο
πρόφτασε από τις
εκκλησιές της!