‘-Βρε, βρε! Καλώς το Γιώργο μας. Καλώς το φοιτητή μας.
-Γεια σου Χάμπο, γεια σου Κάκκο. Όλα καλά;
-Όλα καλά, Γιώργο. Μια χαρά! Έλλειψες καιρό.
-Έεε, τι να κανεις, Χάμπο. Είναι η σχολή μακρυά.
-Καλός πολίτης πρώτα απ’ όλα! Πολίτης πια, έτσι;
-Έεε, ναι, Κάκκο. Φαντάρος, πιο συχνά ήμουν στο σπίτι.
-Στο Βόλο είσαι, Γιώργο, έτσι; Εκεί είναι το Πολυτεχνείο, σωστά;
-Σωστά, Κάκκο. Στο Βόλο. Είναι ταξίδι να ‘ρθεις και να γυρίσεις. Ήρθα να δω και τους γονείς μου λίγο. Έφερα και κανένα άπλυτο, θα πάρω φεύγοντας και κανένα φαγητό. Τέτοια. Γι’ αυτό χάθηκα…
-Δεν πειράζει, Γιώργο. Για καλό είν’ αυτά. Πετράκη…καφέ για όλους.
-Ναι, Χάμπο, όμως εγώ κερνάω!
-Άαα, Γιώργο. Είπαμε. Εσύ είσ’ ακόμα φοιτητής. Έχεις μπροστά για να κερνάς. Πάντως μ’ αρέσει που είσαι χουβαρδάς.
-Απο πολλά έχω ανάγκη, Χάμπο. Ίσα για τρεις καφέδες, δε γίνεται λόγος. Κι ούτε που γίνεσαι χουβαρντάς με τρεις καφέδες.
-Μη το λες αυτό, Γιώργο. Ο χουβαρδάς ο άνθρωπος, καθώς και ο τσιγκούνης, κάνουν μπαμ! Ξεχωρίζουν. Κι αν πεις για τον τσιγκούνη…σα τη μύγα μεσ’ το γάλα ξεχωρίζει!
-Δε βαρυέσαι όμως, Χάμπο. Αυτοί κάνουν λεφτά! Απ’ την τσιγκουνιά τους. Είδες κανέναν χουβαρντά να είν’ πλούσιος;
-Άαα, αυτό που λες τώρα, Γιώργο, σηκώνει πολύ νερό. Δε ξέρω για τον χουβαρδά, αλλά ο τσιγκούνης, ο “σπάγκος”, ο σπαγκοραμμένος, ο μίζερος ο άνθρωπος, που το χέρι δε το βάζει στην τσέπη…
-Λες κι έχει καβούρια η τσέπη, έεε Χάμπο;
-Ναι, Κάκκο, καβούρια κι άλλα τέρατα, που θα του κόψουν το χέρι σύριζα απ’ τον ώμο, θαρρεί!
-Έεε, τι σου λέω, Χάμπο. Όλα τα λεφτά στην τσέπη, γι’ αυτό πάντα έχει ο τσιγκούνης και για αυτό κάνει κομπόδεμα.
-Κάτσε, Γιώργο. Δεν τελείωσα. Ο τσιγκούνης, απ’ την τσιγκουνιά του, μπορεί πολλές φορές να πάθει μεγάλη ζημιά.
-Δηλαδή, πως, βρε Χάμπο;
-Δηλαδή, Κάκκο, λέει ο σοφός λαός μια παροιμία για τον τσιγκούνη: “Για το καρφί χάνει το πέταλο και για το πέταλο χάνει τ’ άλογο!”.
-Δηλαδή, σου λέει, ενώ χρειάζεται καρφί, παράδειγμα, που έφυγε απ’ το πέταλο τ’ αλόγου, απ’ την τσιγκουνιά του δεν το αγοράζει. Έτσι, σου λέει, φεύγει το πέταλο. Αυτός πάλι απ’ την τσιγκουνιά του δεν αγοράζει πέταλο…κουτσαίνεται το άλογο δίχως πέταλο…πάει το άλογο. Σωστά;
-Ακριβώς, Κάκκο. Έτσι, που λες, ο τσιγκούνης, Γιώργο. Άρα δε συμφωνώ ότι δε ζημιώνει ο τσιγκούνης.
-Ευτυχώς, Χάμπο, εμείς, όλοι, δεν κινδυνεύουμε να χάσουμε το άλογο. Εμείς μόνο λεφτά χάνουμε.
-Έ ναι, Γιώργο. Όλοι τρύπια χέρια έχουμε. Δε βαριέσαι. Στην υγειά μας!
