‘-Γιάννε. Να σε ρωτήσω κάτι, έτσι, πολιτικό;
-Ρώτα Χάμπο κι άμα ξέρω θα σε πω!
-Αν δεν ξέρεις εσύ Γιάννε ποίος θα εξέρ;
-Μην το λες αυτό Χάμπο. Μην το λες. Μπορεί εσύ να ξέρεις καλύτερα. Όταν αρχίζεις έτσι, κάτι ψιλιαζομαι πως εσύ ξέρεις καλύτερα!
-Όχι. Άκου ντο θα λέω σε. Γιάννε, διάβασε την εφημερίδα και λέει,με κάτι γράμματα ΝΑ! “Παγιδευμένος στο Μαξίμου”. Έτσι λέει στην εφημερίδα.
-Ναι Χάμπο. Μιλάει για τον αυτόν ντε. Παγιδευμένος θέλει να πει πως δεν μπορεί να κάνει ούτε μπρος, ούτε πίσω!
-Ναι Γιάννε; Ούτε μπρος, ούτε πίσω έ; Παγιδευμένος!
-Ε ναι Χαμπο. Έτσι φαίνεται του λεν οι δημοσκοπήσεις.
-Έ κι τε Γιάννε! Και κάνετε και πολιτικές αναλύσεις. Και είστε και μορφωμένοι.
-Τότε για πες εσύ Χάμπο. Τι καταλαβαίνεις εσύ δηλαδή;
-Εγώ Γιάννε καταλαβαίνω “μονά – ζυγά δικά του”. Αυτό καταλαβαίνω εγώ!
-Έλα βρε Χάμπο. Τόσο το αντίθετο να λες πάντα!
-θα λέω σε Γιάννε. Εμένα άκσον ντο λέω σε!
-Για κάνε μιαν ανάλυση Χάμπο. Άντε να σε χαρώ.
-Ας κάνουμε μιαν υπόθεση εργασίας. Εγώ λέγω Γιάννε. Παίρνει ας πούμε τις δημοσκοπήσεις και βλέπει πως είναι πίσω.
-Έ και λοιπόν;
-Σε λέει ανόητος είμαι να φύγω τώρα; Ας κάτσω κάμποσο ακόμα!
-Σωστά Χάμπο. Σωστά!
-Άμα κάτσει κάμποσο ακομα είναι τα “μονά” δικά του;
-Είναι Χάμπο. Τι να πω; Είναι. Για πες και για τα “ζυγά” τώρα.
-Παίρνει ας πούμε τις δημοσκοπήσεις και βλέπει πως έχει αέρα μπροστά. Σε λέει, δεν κάνω εκλογές τώρα που γυρίζει; Και πάλι γίνεται αρχηγός. Είναι τα “ζυγά” δικά του;
-Τι να πω βρε Χάμπο. Έτσι που το λες, είναι και τα “ζυγά” δικά του.
-Άρα “μονά” δικά του, “ζυγά” δικά του, τι λέμε;
-Δίκιο έχεις Χάμπο. Λέμε “μονά – ζυγά δικά του”.
-Όχι Γιάννε! Λέμε πως “έχει το μαχαίρι, έχει και το πεπόνι”. Έτσι λέμε! Και τώρα να σε ρωτήσω κάτι εγώ Γιάννε;
-Ρώτα Χάμπο. Με στρίμωξε για τα καλά. Τι να πω;
-Ποίος είναι παγιδευμένος Γιάννε; Εγώ θα λέω σε! Παγιδευμένα είναι μόνο τα κουκούτσια!
