Αφού το ανθρώπινο και η λογική δεν κατάφεραν να υπερτερήσουν, αφού το δίκαιο πολεμήθηκε και αφού ο εγωισμός, η έπαρση, το άδικο, η εκδικητικότητα και η κακία κατάφεραν να γίνουν όπλα για αυτούς που κρατάνε το μέλλον του Τόπου μας και τις τύχες μας στα χέρια τους κατέχοντας εξουσίες και θεσμικά αξιώματα, στο τέλος η Δικαιοσύνη έλαμψε με όσο φως της απέμεινε και μπορούσε να βρει.
Χρειάστηκε η υπηρεσία της Επιθεώρησης Εργασίας να μεσολαβήσει έστω και αργά, αφού πρώτα αθετήθηκαν συμφωνίες γραπτές και προφορικές και αφού έγιναν προσπάθειες να κουκουλωθεί η υπόθεση.
Χρειάστηκε η Επιτροπή του Ι.Κ.Α να μεσολαβήσει για να αναγνωριστεί ο χρόνος εργασίας και αυτό έπειτα από ένα σωρό αναβολές, ενστάσεις και καθυστερήσεις με κάθε τρόπο.
Έχοντας μόνους συμμάχους την προϊσταμένη του Τμήματος (Ι.Κ.Α) και τα μέλη της Επιτροπής και απέναντι ένα «κορυφαίο» και «υψηλό» αυτοδιοικητικό στέλεχος εν ενεργεία τότε και τώρα (και μέλος Δ.Σ Συλλόγου επιχειρηματιών – εμπόρων 😉 μέλος της Επιτροπής τότε (ίσως και τώρα), αποδεικνύοντας ότι μόνο υπηρέτης του πολίτη, του αξιώματος που του δόθηκε και της δικαιοσύνης δεν είναι.
Μέχρι και στον Συνήγορο του Πολίτη έγινε αναφορά για το θέμα.
Χρειάστηκαν ένα σωρό καταθέσεις, ένορκες βεβαιώσεις, αναβολές, εφέσεις και δικαστήρια Ποινικά, Διοικητικά, Αστικά.
Χρειάστηκαν να πέσουν πρόστιμα, ποινές και να υπάρξει καταδίκη του τότε Δημάρχου Ελλησπόντου για να πληρωθούν (έστω και αργά σε δύο δόσεις) κάποια στιγμή επιτέλους δεδουλευμένα πολλών μηνών (ένας χρόνος σχεδόν).
Όλα τα παραπάνω συνοδευόμενα με απειλές, «εκβιασμούς», κυνήγημα εργασιακό και κοινωνικό, ανέντιμες μεθοδεύσεις, «αντιδεοντολογικές» διαδικασίες, «δωροδοκίες», αλχημείες και πιέσεις κάθε είδους και από τον καθένα που δεχόταν να γίνει υποχείριο της εξουσιομανίας και των δώρων της ως αντάλλαγμα για τις «υπηρεσίες» τους, προς αυτούς που τολμούσαν να προτείνουν κάτι διαφορετικό, κάτι χωρίς προσωπικό συμφέρον, για το καλό του Τόπου και να διεκδικήσουν, να πουν την αλήθεια και να την στηρίξουν έχοντας ως μόνη ανταμοιβή το δίκαιο και την καθαρή συνείδηση.
Όλα αυτά έχοντας απέναντι μία ολόκληρη Δημοτική Αρχή και όχι μόνο, βάζοντας πάνω από όλα τον εγωισμό της, την εξουσιομανία της και την μεγαλομανία της για τον έλεγχο όλων και των πάντων, να προσπαθεί να σε μειώσει, να σε υποτιμήσει, να σε υποβαθμίσει, να σε κυνηγήσει, να σε εμποδίσει, να σου κάνει την ζωή όσο πιο δύσκολη γίνεται αφού δεν εκτελείς τις εντολές της (τους) και δεν κάνεις ότι σου υποδεικνύει αυτή (και αυτοί).
Να φτάνει ακόμα και σε σημείο να σε λιώσει και αν μπορούσε να σε εξαφανίσει αφού στάθηκες απέναντι της (τους), αφού δεν κατάφερε να σε «εξαγοράσει» αλλά στάθηκες στις Αρχές, στις Αξίες, στα Ιδανικά και στο Ήθος σου και για αυτό που οι Νέοι του Ελλησπόντου σε ανέδειξαν και σε εξέλεξαν για να τους εκπροσωπήσεις επάξια και χωρίς προσωπικά συμφέροντα.
[322 νέοι (το μεγαλύτερο ποσοστό συμμετοχής σε όλη την Ελλάδα) από όλο τον Ελλήσποντο συμμετείχαν στις Εκλογές του 2008 για την ανάδειξη των Τοπικών Συμβουλίων Νέων – (530 εγγεγραμμένοι τότε)].
Ενώ απλά θα μπορούσε να δηλώσει μόνο την αλήθεια έστω και να είναι αξιοπρεπής απέναντι στον Δημότη της, στην κοινωνία και σε αυτό που υπηρετεί, πόσο μάλλον αν ήθελε να βοηθήσει ένα μέλος του Δήμου της τιμώντας την θέση της και Ανθρώπινα και ως Θεσμός.
Θυμίζω πολύ περιληπτικά ότι εργαζόμουν τέσσερα (4) ολόκληρα χρόνια (συνεχόμενα) στον πρώην Δήμο Ελλησπόντου (με δύο διαφορετικές Δημοτικές Αρχές) ως Υδρονομέας (κύρια εργασία) και με όποια άλλη εργασία (και ναι ήταν πάρα πολλές) υπήρχε και προέκυπτε από τις διάφορες πολλές ανάγκες του Δήμου.
Απολύθηκα με συνοπτικότατες διαδικασίες από την 1η Δεκεμβρίου του 2008 και χωρίς να πληρωθώ, όταν λίγες ημέρες πριν σε Δημοτικό Συμβούλιο στις 19 Νοεμβρίου 2008, διαφώνησα με δύο προτάσεις της Δημοτικής Αρχής (1. Ανακατασκευή (Νέου – Καινούργιου) Δημαρχείου Ελλησπόντου στην Κοιλάδα χρηματοδοτούμενο από ιδίους πόρους με το εξωφρενικό ποσό των 700.000 Ευρώ και 2. Παραχώρηση – Εκμίσθωση Δημοτικής Έκτασης 28.110 τ.μ. σε «γνωστή» εταιρεία στην θέση ΚΥΔΕΠ Δρεπάνου).
Εκτελώντας τα καθήκοντα μου ως πρόεδρος του Συμβουλίου Νέων Ελλησπόντου και εκπροσωπώντας το στα Δημοτικά Συμβούλια, επειδή αντιπρότεινα για την αξιοποίηση τους (κατά την γνώμη μου) κάτι διαφορετικό από αυτό που πρότεινε η Δημοτική Αρχή, με έδιωξαν αφού δεν συμφωνούσα μαζί τους, τους δημιουργούσα πρόβλημα και τους έκανα λέει αντιπολίτευση, λες και από εμένα εξαρτιόταν το τι θα γίνει (που να ψήφιζα κιόλας δηλαδή) !
Έτσι από το «σε χρειαζόμαστε στον Δήμο» περάσαμε στο «δεν σε χρειαζόμαστε άλλο στο Δήμο», από το «είσαι απαραίτητος» στο «ουδείς αναντικατάστατος» και από το «Εγγυώμαι εγώ (η Αρχή του Δήμου) τα χρήματα που σου οφείλουμε» στο «δεν σε χρωστάμε τίποτα» !
Αλλά αυτά έχουν δημοσιοποιηθεί και γραφτεί στην ώρα τους και στην Ιστορία και έχουν γίνει γνωστά με λεπτομέρειες όταν έπρεπε και όταν χρειάστηκε αργότερα (όποιος ενδιαφέρεται και θέλει να ενημερωθεί είναι απλό όσο ένα πάτημα ενός κουμπιού).
Έτσι λοιπόν, μετά από 8 Χρόνια και 3 Δημοτικές Αρχές πήραμε «ότι» δικαιούμασταν…!!!
– Επιβολή μεγάλου χρηματικού προστίμου στον τότε Δήμο στα τέλη 2009 (Δήμος Ελλησπόντου).
– Αναγνώριση εργασίας με επίδοση ενσήμων τριών ετών στα τέλη του 2009 και αρχές του 2010 (Δήμος Ελλησπόντου).
– Τελεσίδικη Καταδίκη (με Αναστολή) στον εν ενεργεία τότε Δήμαρχο Ελλησπόντου με ποινή φυλάκισης και επιβολή χρηματικής ποινής στον ίδιο το 2010 (Δήμος Ελλησπόντου).
– Πληρωμή πρώτης δόσης από δεδουλευμένα το 2014 (Δήμος Κοζάνης πρώην Δημοτική Αρχή).
– Πληρωμή δεύτερης και τελευταίας δόσης δεδουλευμένων το 2016 (Δήμος Κοζάνης νυν Δημοτική Αρχή).
Ότι χάθηκε δεν ήταν πρωταρχικός στόχος, καθώς μοναδικός σκοπός εξ αρχής ήταν τα δεδουλευμένα και μόνο !
Το παρόν κείμενο γράφεται για να πω ένα μεγάλο ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ από καρδιάς και ψυχής βγαλμένο, σε όλους αυτούς που (μου) στάθηκαν πάνω από όλα, Άνθρωποι με Αρχές και Αξίες…!!!
Στους φίλους μου και «συνάδερφούς» μου που με στήριξαν με την αλήθεια τους, την καρδιά τους και την ψυχή τους και για αυτό κυνηγήθηκαν από την τότε Δημοτική Αρχή άδικα και «αντιεργατικά», τον Ιωάννη Π., τον Βασίλη Κ. και τον Ιωάννη Φ.
Στον συγχωριανό και «συνάδελφο» μου Ιωάννη Χ. για τις πολύτιμες συμβουλές που μου έδωσε και ήταν αυτές που στην ουσία έφεραν όλο αυτό το αποτέλεσμα με την απαραίτητη συμβολή, συμμετοχή και συνεργασία όλων.
Στον αδερφό μου Αναστάσιο Κοκκινίδη, στους φίλους μου και συνανθρώπους μου (και όχι μόνο), από διάφορα χωριά του Ελλησπόντου, την Αναστασία Κ., τον Γιώργο Τ., τον Γιώργο Κ., τον Ιωάννη Μ., τον Ραφαήλ Κ., τον Νίκο Κ., που δέχτηκαν να με στηρίξουν κάποιοι γραπτός και προφορικός με καταθέσεις και κάποιοι με την παρουσία τους συνοδεύοντας με σε υπηρεσίες, δικαστήρια και όπου αλλού χρειάστηκε.
Στον ΦΙΛΟ μου, συνεργάτη μου και δεξί μου και αριστερό μου χέρι Αγγελή Τριανταφυλλίδη για την εμπιστοσύνη του και την υποστήριξη του, παρόλο που πολλές φορές ήρθε σε δύσκολη θέση για αυτό, «πιστεύοντας» στο ένστικτό του (που τελικά δεν τον απογοήτευσε, δεν τον διέψευσε και δεν τον πρόδωσε), ερμηνεύοντας την πραγματικότητα και το δίκαιο χωρίς να του παρέχω ολόκληρη την αλήθεια, σεβόμενος αυτήν μου την θέση (για να μην εκθέσω ανθρώπους), όπου σε αντίθεση με αυτούς δεν δίστασαν να προδώσουν την εμπιστοσύνη μου προς αυτούς.
Η στάση του, η στήριξη του και η συμμετοχή του έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στην πορεία και την δράση του Συμβουλίου Νέων Ελλησπόντου Κοζάνης και δεν είναι καθόλου υπερβολικό να το γράψω (όπως το λέω κιόλας) ότι το Συμβούλιο Νέων δεν θα είχε υπόσταση χωρίς αυτόν !!!
Η Δράση του Τοπικού Συμβουλίου Νέων όλα αυτά τα 8 χρόνια είναι καταγεγραμμένη και αποδεικνύεται με ένα απλό κλικ και το οποίο οφείλεται σε αυτόν.
Για την φιλία μας δεν χρειάζεται να γράψω και να πω πολλά, έγινε ακόμα πιο δυνατή και θα γίνει ακόμα πιο πολύ στο μέλλον με χαρμόσυνα νέα και όσοι μας ξέρουν γνωρίζουν ότι ο ένας συμπληρώνει τον άλλον τόσο στις προσωπικές μας σχέσεις όσο και στις οικογενειακές μας.
Σε όλους τους Νέους και τις Νέες από όλα τα χωριά(!) του Ελλησπόντου που επώνυμα (32 συνολικά) έδωσαν την στήριξη τους με την υπογραφή τους (έχουν δημοσιευτεί τα ονόματα τους τότε στα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης), καθώς επίσης και στους υπόλοιπους που «ανώνυμα» με εμπιστεύτηκαν και με βοήθησαν.
Στον Γιώργο Αντωνιάδη (Γραμματέα του Τοπικού Συμβουλίου Νέων Ελλησπόντου Κοζάνης) που δέχτηκε προσωπικές, πολιτικές και όχι μόνο πιέσεις και παρεμβάσεις για να μην με στηρίξει, αλλά ο λόγος του είναι συμβόλαιο και πραγματικά τιμάει τα παντελόνια που φοράει, παρόλο που δικοί μου άνθρωποι προσπάθησαν να με εκθέσουν σε αυτόν.
Γνωρίζω πολύ καλά πως δεν το μετάνιωσε, άλλωστε η συνεργασία μας συνεχίζεται ακόμα και σήμερα άψογα στον μέγιστο βαθμό και ευχαριστώ και τον αδερφό του Θόδωρο γιατί ξέρω ότι και αυτός έπαιξε τον ρόλο του και ήρθε σε δύσκολη θέση.
Στο υπόλοιπο Διοικητικό Συμβούλιο του ΤΟ.ΣΥ.Ν. Ελλησπόντου για την απόλυτη εμπιστοσύνη τους και την απλόχερη στήριξη τους, τον Τεντζογλίδη Αναστάσιο (Υπεύθυνος Δημοσίων Σχέσεων και Επιτροπής Τομέα Ανεργίας), τον Τσινίδη Κωνσταντίνο (Αντιπρόεδρος) και τον Καλλιανίδη Απόστολο (Ταμίας).
Στον Σούλη (Αθανάσιο) Ματσαρίδη, τον τότε Αντιδήμαρχο Τεχνικών Υπηρεσιών (ανεξάρτητο μετέπειτα Δημοτικό Σύμβουλο Δήμου Ελλησπόντου 2007 – 2010), που πραγματικά τον ταλαιπώρησα πολλές φορές σε δικαστήρια, Εισαγγελείς, Επιτροπές ΙΚΑ και όπου αλλού χρειάστηκε για να (με) υποστηρίξει την αλήθεια, το δίκαιο, την πραγματικότητα και το αυτονόητο δηλαδή, κάτι που άλλοι από τις ίδιες θέσεις κάποιοι πολεμούσαν, κάποιοι έκρυβαν και κάποιοι άλλοι απέφευγαν.
Στον πρώην Αντιδήμαρχο Ελλησπόντου Κ.Σ. (ο Θεός να αναπαύσει την ψυχή του) για την ανθρώπινη κυρίως στάση του και έπειτα για την θεσμική του (με τις όποιες πιέσεις και εντολές δέχτηκε στην συνέχεια).
Στον Νίκο Πιλαλίδη και τον Συνδυασμό του (τότε επικεφαλή ελάσσονος αντιπολίτευσης Δήμου Ελλησπόντου) για την έγγραφη και προφορική στήριξη του, Δημόσια και σε Δημοτικά Συμβούλια για το θέμα μου.
Στον φίλο και συνεργάτη μου στον Αθλητισμό, τον Γιώργο Σαγξαρίδη (τότε πρόεδρο της Αθλητικής Ένωσης Ελλησπόντου) για την έγγραφη στήριξη του
Στον δημοσιογράφο Παναγιώτη Πλιάτσο του Πρωινού Λόγου τότε για την στήριξη του στον Τύπο (χωρίς να γνωριζόμαστε) και φυσικά και σε όποια ΜΜΕ ανέφεραν για την υπόθεση μου.
Στον υπάλληλο του ΙΚΑ Γεώργιο Τ. και την τότε Προϊσταμένη του Τμήματος (2009) που έπραξαν το καθήκον τους στο ακέραιο και στην υπηρεσία του πολίτη και για το ήθος της συμπεριφοράς τους απέναντι μου.
Στην τότε υπόλοιπη Επιτροπή του ΙΚΑ (τα ονόματα τους είναι καταγεγραμμένα τόσο στα έγγραφα της υπόθεσης αλλά και στην συνείδηση μου), που στάθηκαν στο ύψος των περιστάσεων λειτουργώντας και έχοντας οδηγό το δίκαιο και την συνείδηση, αλλά και για την ευγενή τους συμπεριφορά προς το πρόσωπο μου.
Στον δικηγόρο μου Ιωάννη Θεοφύλακτο και την Ελένη Θεοφύλακτου καθώς και στην ομάδα του γραφείου του (Σαλώμη Θεοφυλάκτου, Βίκυ Ψιάνου και Λίζα Σπυριδωνίδου), για την μεθοδική δουλειά που έκαναν, για την ορθή καθοδήγηση τους και για την επαγγελματική και όχι μόνο συνεργασία που επέδειξαν σε όλες μου τις απαιτήσεις και υποδείξεις από τον Ιανουάριο του 2009 μέχρι σήμερα.
Απέδειξαν με πράξεις ότι ασκούν τη δικηγορία ως λειτούργημα, ιδίως σε τέτοιες περιπτώσεις που παραστέκονται στην αδύναμη πλευρά έναντι όλων των ισχυρών και με επιμονή και υπομονή αγωνίζονται σε όλα τα επίπεδα μέχρι την τελική δικαίωση του εντολέα τους.
Σε όλους τους γνωστούς και αγνώστους για την στήριξη που μου έδιναν, για το ενδιαφέρον τους στην υπόθεση μου και για την χαρά τους στα αποτελέσματα.
Στην μητέρα μου Βάια Παπαδήμα Κοκκινίδου για τις Ελπίδες που μου έδινε παρόλη την στεναχώρια της για αυτό που μου (μας) συνέβαινε…
Αν ξέχασα κανέναν ας με συγχωρέσει….
ΣΑΣ ΥΠΕΡ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ μέσα από την ΚΑΡΔΙΑ ΜΟΥ και την ΨΥΧΗ ΜΟΥ.
Σε αυτούς που με είδαν, μου φέρθηκαν σαν εχθρό, με αδίκησαν, με κυνήγησαν και με πολέμησαν με κάθε τρόπο και μέσο, θεμιτά και αθέμιτα, ανήθικα και ανέντιμα για να μην πληρωθώ, για να αδικηθώ και να με εξαφανίσουν και να με λιώσουν ακόμα αν μπορούσαν, επειδή τόλμησα να έχω λόγο και άποψη, τους δηλώνω πάλι μέσα από την καρδιά μου και την ψυχή μου πως ειλικρινά δεν τους κρατάω καμία απολύτως κακία, ούτε και έχω το παραμικρό πρόβλημα μαζί τους και τους (σας) ζητώ ένα μεγάλο ΣΥΓΓΝΩΜΗ αν (που) τους (σας) έφερα σε δύσκολη θέση…
Προσωπικά, Πολιτικά, Ηθικά, Νομικά, Εργασιακά και Οικονομικά (ολοκληρωτικά σε κάποια και εν μέρει σε κάποια άλλα), έχω κερδίσει.. και ναι χωρίς «υπερηφάνεια» και χωρίς εγωισμούς και έπαρση μετά από όσα περάσαμε και μετά από τόσο καιρό, αλλά όσο πιο απλά και ταπεινά μπορώ να πω… Γιάννη (τον δικηγόρο μου εννοώ) ότι (τους) ΝΙΚΗΣΑΜΕ !!!
Υ.Γ. 1 : Όπου δεν αναγράφονται ολόκληρα ονόματα γίνεται είτε για ευνόητους λόγους και γιατί δεν γνώριζα αν ήταν σωστό και νόμιμο να κοινοποιηθούν, είτε γιατί εγώ επέλεξα να μην το κάνω για να «προστατέψω» αυτούς που με βοήθησαν, είτε για να μην «εκθέσω» κάποιους σε κάποιες περιπτώσεις και σε άλλες για να μην τους δημιουργήσω το παραμικρό πρόβλημα.
Άλλωστε σε αυτούς που απευθύνεται το κείμενο και όσοι γνωρίζουν θα καταλάβουν !
(Στο μέλλον ίσως αποκαλυφθούν πλήρως τα ονόματα όλων αυτών που (μου) έδωσαν κάτι από την ψυχή τους για την αλήθεια).
Υ.Γ. 2 : Έγινε υπέρμετρη προσπάθεια έτσι ώστε το κείμενο μου να μην προκαλέσει, ή έστω να δημιουργήσει όσο το δυνατόν την μικρότερη αντιπαράθεση, αντιπαλότητα και κακία ή τουλάχιστον να ελαχιστοποιήσει και να περιορίσει την όποια μοιραία κατάσταση μπορεί κάποιος να σκεφτεί ή να αισθανθεί από τους «απέναντι».
Ωστόσο επιβαλλόταν μία «μικρή» σχετική αναφορά, έτσι ώστε να μπουν στο κλίμα όλοι αυτοί οι οποίοι θα κάνουν τον κόπο να διαβάσουν το κείμενο αυτό και δεν έχουν πλήρη ενημέρωση.
Υ.Γ. 3 : Δεν χρειάζεται πέρα από όσα έχουν συμβεί να απολογηθώ για τίποτα, καθώς όλα έχουν πάρει τον δρόμο τους και έχουν οριστικοποιηθεί σε κάθε (τους) πτυχή που ήταν εφικτή εκείνη την εποχή και φυσικά όλοι μας, ο καθένας μας, έχουμε κριθεί για τα πεπραγμένα μας και συνεχίζουμε με την συμπεριφορά μας και τις πράξεις μας, είτε σε προσωπικό επίπεδο είτε σε κοινωνικό, άλλοτε γνωστό και άλλοτε όχι να δίνουμε και να κάνουμε τον αγώνα μας, επιβεβαιώνοντας το χθες μας, αποδεικνύοντας το σήμερα μας και ορίζοντας το μέλλον μας.
Υ.Γ. 4 : Το προηγούμενο υστερόγραφο (3) γράφτηκε για όσα αρνητικά θα σχολιαστούν ή θα ειπωθούν επώνυμα και ανώνυμα και που δεν θα μπω στην διαδικασία και στον κόπο να ασχοληθώ (οι λόγοι έχουν γραφεί στο προηγούμενο υστερόγραφο και στην προτελευταία παράγραφο μου) και όσοι θέλουν κάτι παραπάνω ας με ρωτήσουν προσωπικά και αν κρίνω και χρειαστεί θα τους απαντήσω.
Υ.Γ. 5 : Ναι μου αρέσουν τα υστερόγραφα.. ειδικά αν έχουν κάτι να πουν και να προσθέσουν.
Υ.Γ. 6 : Για να προλάβω και αυτούς που κάτι θα βρουν να πουν και να γράψουν (αρνητικά) για το Συμβούλιο Νέων Ελλησπόντου, πως για την αξιοποίηση, την εξέλιξη και τις διαδικασίες εκλογής στα Τοπικά Συμβούλια Νέων είναι υπεύθυνη η εκάστοτε Κυβέρνηση με τα Αρμόδια Υπουργεία της και στα οποία υπάγονται και μετέπειτα σε άμεση συνεργασία με τον εκάστοτε Δήμαρχο.
Υ.Γ. 7 : Γιάννη ελπίζω και εύχομαι από την θέση που κατέχεις εδώ και κάποιους μήνες να κάνεις κάτι καλύτερο για τον Τόπο σου (μας), (κάτι) που δεν έκαναν οι άλλοι (προηγούμενοι και νυν), να μην μείνεις και εσύ στο τίποτα και στα ίδια και να μην αποδειχθείς και εσύ λίγος, γιατί τα ίδια είναι χειρότερα και από τα χειρότερα, το λίγο(ς) είναι «χειρότερο» από το τίποτα γιατί ο κόσμος έχει ανάγκη από στήριξη και το τίποτα το λέει από μόνο του (τίποτα με μπόλικο καθόλου).
Επί της ευκαιρίας Γιάννη μέσα από την Βουλή να δούμε και τι μπορεί να γίνει (καλύτερο) με τα Τοπικά Συμβούλια Νέων, άλλωστε έχουμε τρανταχτές και αδιάψευστες αποδείξεις και γεγονότα ότι μπορούν να κάνουν πολλά, από το να αντικαταστήσουν μια ολόκληρη Δημοτική Αρχή, μέχρι και ακόμα να φέρουν τα πάνω κάτω αν χρειαστεί και είναι για το καλό του Τόπου, της Κοινωνίας και των Νέων.
Υ.Γ. 8 : Τα αποτελέσματα για την Κοινωνία του Ελλησπόντου δυστυχώς γνωστά και τότε και τώρα.. και αν και γίνονται κάποιες προσπάθειες εξακολουθούν να είναι τραγικά και να πάνε από το κακό στο χειρότερο…
Υ.Γ. 9 : Με αφορμή την συμπλήρωση 8 χρόνων από την «δικαίωση».
Και Υ.Γ. 10 : Στην κατάλληλη ώρα η συνέχεια για όσα (μας) συμβαίνουν στην περιοχή και προσεχώς οι Ευχές για τις γιορτές και τα Χριστούγεννα.
Νοέμβριος 2008 – Νοέμβριος 2016 (Παρασκευή 16 Δεκεμβρίου 2016) – Άγιος Δημήτριος Ελλησπόντου Κοζάνης
