Την Κυριακή, 8 Μαΐου 2022, είναι οι εκλογές για την ανάδειξη νέου Διοικητικού Συμβουλίου του Σωματείου Πτολεμαϊδιωτών Αθηνών. Ύστερα από χρόνια αδράνειας του συλλόγου μας, λόγω του κορωναϊού, δόθηκε, επιτέλους, το πράσινο φως, για να προχωρήσουμε σε νέες δράσεις και νέες ιδέες.
Μέσα στο γενικό κλίμα ανασφάλειας που επικρατεί, λόγω του πολέμου στην Ουκρανία, των θανατηφόρων ιών, των απανωτών οικονομικών κρίσεων και της ανόδου των τιμών των αγαθών, μήπως θα αισθανόμασταν καλύτερα εάν συσπειρωνόμασταν;
Μέσα από σωματεία και συλλόγους μπορούμε να μοιραζόμαστε τις ευαισθησίες, τους προβληματισμούς, την πίστη μας στην κοινωνική αλληλεγγύη. Να αποδράσουμε από τη μοναξιά μας, να επιλύουμε σοβαρά προβλήματα, να αισθανόμαστε δυνατότεροι. Μπορούμε να ανταλλάσουμε ιδέες, να έχουμε καλύτερη πληροφόρηση, να θέτουμε σωστότερες προτεραιότητες, να κάνουμε μεγαλύτερα σχέδια και να τα μετατρέπουμε σε πράξη και αποτέλεσμα.
Μέσα από τις συλλογικότητες οι δράσεις μας δημιουργούν κίνητρα, πολλαπλασιάζονται, νοηματοδοτούν και πλουτίζουν τη ζωή και άλλων ανθρώπων, που έχουν τις ίδιες ανάγκες και παρόμοια ενδιαφέροντα. Οι συμμετέχοντες λειτουργούν λιγότερο ναρκισιστικά, λιγότερο εγωιστικά. Οι κοινωνικές, πολιτικές και πολιτισμικές διαφορές γεφυρώνονται κάτω από κοινούς σκοπούς. Μέσα σε κλίμα ανταλλαγής απόψεων, συζήτησης και συμφωνίας, δίνονται λύσεις σε προβλήματα, σταθερές και όχι ευκαιριακές.
Τα τελευταία χρόνια πολλοί σύλλογοι έχουν διαλυθεί. Οι νέοι στερούμενοι χρόνου και διάθεσης, κυνηγώντας, με δυσκολία, τα προς το ζειν, αναγκάζονται να εργάζονται σε δυο και τρεις δουλειές ή να ξενητεύονται, για να μπορέσουν να έχουν μια αξιοπρεπή ζωή. Τα δυσοίωνα όμως σημάδια, μας προτρέπουν σε μια νέα σχέση με τον συνάνθρωπο μας.
Όπως αναφέρει η Χριστίνα Αρνή σε άρθρο της με τίτλο «Περί του ατόμου και της Συλλογικότητας»: Η ατομική αξία είναι αυτή που αποδίδει το ιδιαίτερο “βάρος” μιας συλλογικής αξίας. Η ευθύνη του ατόμου είναι μεγάλη, γιατί δεν νοείται συλλογικότητα χωρίς την “εξατομικευμένη ιδιότητα” της προσωπικότητας. Μέσα στην μάζα το άτομο “σβήνει”, γιατί δεν υφίσταται καμία προσωπικότητα. Στην εποχή μας έχουμε φθάσει σ’ ένα σημείο όπου η προσωπικότητα έχει καταστεί… προνομιούχος υλική θέση μέσα στην μάζα. Το γεγονός αυτό, ωστόσο, αποτελεί από μόνο του μια σαφή μαρτυρία της κατεύθυνσης που έχει λάβει η ζωή μας, αλλά και μια επιβεβαίωση για την ανάγκη -την μεγάλη ανάγκη- ουσιαστικής στήριξης και ενδυνάμωσης υγιών συλλογικοτήτων.
Είναι οι συλλογικότητες το μέλλον μας από εδώ και πέρα; Ο καιρός θα δείξει.
Μιράντα Παυλίδου
Νυν ειδική γραμματέας και υποψήφια
