Μ. Πέμπτη πρωί στον Ιερό Ναό Αγίου Στεφάνου. Δύο μεγάλες ουρές πιστών στον κεντρικό διάδρομο της Εκκλησίας περιμένουν υπομονετικά και με ευλάβεια να λάβουν τη Θεία Κοινωνία από τους Ιερείς Αθανάσιο και Τιμόθεο.
Ιεροψάλτες δεν υπήρχαν εκείνη τη στιγμή στα ψαλτήρια, καθώς η Ακολουθία της Μ. Πέμπτης είχε ολοκληρωθεί και προσπαθούσα να καταλάβω από πού ερχόταν η υπέροχη ψαλμωδία, αφού οι Ιερείς κοινωνούσαν τους πιστούς.
Πλησιάζοντας τον Πατέρα Τιμόθεο διαπίστωσα ότι ήταν εκείνος που κοινωνούσε συνεχώς, ψάλλοντας παράλληλα.
Αναφέρομαι στη συγκεκριμένη εικόνα με τους δύο Ιερείς δίπλα –δίπλα, διότι μόνο συγκίνηση και μυσταγωγία προσέθετε στο κλίμα των Αγίων Ημερών.
