Το σίριαλ με τις απαγορεύσεις, τις ανακλήσεις των απαγορεύσεων, και τις ξανά-απαγορεύσεις συνεχίζεται. Η κυβέρνηση προσπαθεί να προλάβει τις εξελίξεις, και να μειώσει τις επιπτώσεις των συνεπειών του ιού στην οικονομία. Κάποιος θα έλεγε: “Μα αυτό δεν είναι πολιτική, αυτό είναι μια μεσοβέζικη κατάσταση, ένα διαρκές πίσω-μπρος με μπόλικες ΠΝΠ”. Δυστυχώς όμως, αυτό είναι η πολιτική. Να πιέζουν οι λοιμωξιολόγοι να κλείσουν τα πάντα, να πιέζει ο τουριστικός κλάδος να ανοίξουν τα πάντα, κι εσύ να είσαι στη μέση και να προσπαθείς να κρατάς ισορροπίες έχοντας τους όλους ευχαριστημένους.
Αποδείχθηκε ότι την ανθρώπινη φύση, δεν μπορείς να την κλείσεις σπίτι, ειδικά όσο καλοκαιριάζει. Δεν μπορείς να πείσεις τον διπλανό σου πως εδώ παίζεται η δημόσια υγεία. Ούτε να πείσεις τον επαγγελματία του τουρισμού πως είναι καλύτερα να μη δουλέψει για μια ολόκληρη χρονιά. Καλώς ή κακώς αποφασίστηκε πως η ζωή συνεχίζεται. Συνεπώς οφείλουμε μόνοι μας να παίρνουμε τα μέτρα αυτοπροστασίας που απαιτούνται.
Πλέον ξέρουμε. Πέθαναν τόσοι συνάνθρωποι μας γύρω μας. Το “καμπανάκι” βάρεσε, συνεπώς πλέον δεν υπάρχουν δικαιολογίες ανεξαρτήτως των ΠΝΠ. Οι πολίτες οφείλουμε να εκπαιδευτούμε στο πως μπορούμε να προστατεύσουμε τους εαυτούς μας και τους γύρω μας. Να φερόμαστε υπεύθυνα και χωρίς πολλές διαχυτικότητες στις διακοπές μας, στις εκδηλώσεις και στα κοινωνικά γεγονότα. Να πάρουμε την κατάσταση στα χέρια μας και να προτάξουμε την ατομική μας ευθύνη. Να προσέχει ο καθένας τον εαυτό του και να τηρεί τα μέτρα με ευλαβική προσοχή.
