ΕΙΣΑΓΩΓΗ
Ήταν μια μικρή πόλη με ενδιαφέρουσα εμπορική κίνηση μια και υπήρχαν, οκτώ τουλάχιστον εμπορικά καταστήματα που εξυπηρετούσαν τις ανάγκες και της γύρω περιοχής που βρισκόταν ανατολικά της Καισαρείας στις πλαγιές μεταξύ του Καρατέπε και του λόφου Αγκούς,
ΠΟΥ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ
Βρίσκεται στο 16ο χιλιόμετρο του δρόμου που οδηγεί από την Καισάρεια προς την Σεβάστεια σε μια κοιλάδα που ο οικισμός έχει θέα προς το όρος Αργαίο .
ΤΟ ΌΝΟΜΑ
— Γέσι, Kassa, KuwaAssa
Σύμφωνα με μια άποψη, το όνομα “Γέσι” είναι μια ιστορική ανάμνηση που μας πέρασε από την περίοδο των Χετταίων και στη γλώσσα “Luwili” που χρησιμοποιούσαν οι Χετταίοι, το Γέσι, Kassa, KuwaAssa είχε τη μορφή “Ευλογημένη όμορφη πόλη”.
–Κασσιανή ,
Ο όνομα που είχε η πόλη στην Βυζαντινή περίοδο και είχε δοθεί προς τιμή της Όσιας Κασσιανής Η Οσία Κασσιανή ή Κασσία ή Ικασία ή Εικασία, ηταν Υμνογράφος γεννήθηκε μεταξύ του 805 και του 810 μ.Χ. στην Κωνσταντινούπολη και έζησε στα χρόνια του βασιλιά Θεοφίλου (829 -842 μ.Χ.).
— Κεσί
Κάπουα στιγμή εμφανίζεται και το όνομα στην βιβλιογραφία και η ονομασία << Κεσί >> που παραπέμπει στην ονομασία των Χετταίων , αλλά ενδεχόμενα να ειναι και συντομογραφία της ονομασίας Κασσιανή
–Βελασί ,”Bâlâ Gesi” , “Belâsı”, BahçeliΜια αμφισβητούμενη θεωρεία στην προσπάθεια των Τούρκων στην ιδιοποίηση της ιστορίας είναι η εξής :
. Σύμφωνα με αυτή την άποψη, το όνομα είναι τουρκικής προέλευσης και έχουν δοθεί διάφορες σημασίες στο όνομα.
Στην πραγματικότητα, το παλιό Γκέσι ονομαζόταν “Bâlâ Gesi” (στην καθομιλουμένη “Belâsı”) στις πλαγιές της ομώνυμης κοιλάδας νότια του Γκέσι και του Efkere (Bahçeli).
— “Bağyurdu”,
Το 1961, το όνομα άλλαξε σε “Bağyurdu”.
— Gezi – Gesi
Αργότερα το όνομα άλλαξε και πάλι σε “Gezi” και τελικά έγινε Gesi και πάλι το 1990 από το Κυβερνείο της Καισάρειας .
ΚΑΤΟΙΚΟΙ ΤΟ 1922
–1120 μ.Χ.
Σε απογραφή του 1120 μ.Χ. Φάνηκε ότι το 71% του πληθυσμού του Γκέσι και των περιχώρων του ήταν χριστιανοί και το 29% ήταν μουσουλμάνοι.
— Αρχές 16ου αιώνα μ.Χ.
Στις αρχές του 16ου αιώνα, το 1500, υπήρχαν 35 Χριστιανικές οικογένειες και και 13 οικογένειες Μουσουλμάνων, συνολικά 48 νοικοκυριά στο Gesi.
— 1831 μ.Χ.
Στην απογραφή του 1831, υπήρχαν 153 νοικοκυριά Μουσουλμάνων και 40 νοικοκυριά Χριστιανών, συνολικά 193 νοικοκυριά και 965 κάτοικοι.
–1905 μ.Χ.
Το 1905 κατοικούσαν σε αυτό 120 Έλληνες,
–1924 μ.Χ.
Τα επόμενα χρόνια οι περισσότεροι Ρωμιοί διασκορπίστηκαν στους δρόμους της αποδημίας, γι’ αυτό το 1924 είχαν απομείνει 7 ελληνικές οικογένειες με
23 άτομα, οι οποίοι ζούσαν ανάμεσα σε 1.000 Τούρκους και Αρμενίους. Οι χριστιανοί ζούσαν στη γειτονιά “Karabeyli” στη βόρεια γειτονιά ΙΣΤΟΡΙΑ
Πρόκειται για ένα παλιό χωριό όπου οι άνθρωποι έχουν εγκατασταθεί και ζούσαν από την αρχαιότητα με σπήλαια από την Καπποδοκική περίοδο, πολλές υπόγειες πόλεις, Tıhrazlar, στρατιωτικές φρουρές από τη ρωμαϊκή και βυζαντινή περίοδο, ερείπια κάστρων, θαλαμοειδείς τάφους, βραχώδεις εκκλησίες
ΘΡΗΣΚΕΙΑ
Η Χριστιανικοί κοινότητα της Κασσιανής άνηκε στην δικαιοδοσία της Μητρόπολης της Καισαρείας.
–Εκκλησίες
Στο παρελθόν, στην Κασσιανή ( Gesi) όπως και σε πολλοίς οικισμούς της Καππαδοκίας, είχε δημιουργεί ένα πολιτιστικό μωσαϊκό όπου αναμειγνυόταν διαφορετικές θρησκείες και αιρέσεις, όπως και στο κέντρο την Καισάρεια οπου υπήρχε ειρήνη και αρμονία για πολύ καιρό.
Ως φυσικό αποτέλεσμα αυτού του κοινωνικού περιβάλλοντος, εκκλησίες και τζαμιά τοποθετήθηκαν δίπλα-δίπλα.
Στο πλαίσιο αυτό, συναντάμε σημαντικές εκκλησίες στο Γέσι και τα περίχωρα του, .
*- Μοναστήρι SURP GARABET
Ανήκει στους Αρμένιους και είναι γνωστό και ως ΜΕΓΑΛΟ ΜΟΝΑΣΤΗΡΙ ΕΥΚΕΡΕ.Το δάπεδο της σταυροειδής κάτοψης πόρτας, από λεία πέτρα, είναι καλυμμένο με πολύχρωμα ψηφιδωτά
*-Μονή ΣΟΥΡΠ ΔΑΝΙΗΛ
Αυτό το κτίριο, που ανήκει στους Αρμένιους, είναι επίσης σημαντικός τόπος λατρείας για τους χριστιανούς.Η Μονή Δανιήλ χτίστηκε ειδικά για τη λατρεία των κατοίκων του Μπάλα-Γκέσι (Μπελάσι). Μολονότι ορισμένα σημεία αυτού του μοναστηριού είναι κατεστραμμένα, το μεγαλύτερο μέρος του σώζεται ακόμη, αλλά όπως πολλά από αυτά, βρίσκεται σε παραμελημένη κατάσταση.
*- Εκκλησία GESİ-BAHÇEBAŞI SURP KEVORK ROCK
Βρισκόταν σε λαξευμένο σε βράχο σε μια πλαγιά στην περιοχή Gesi-Bahçebaşı, βορειοδυτικά της Αρμενικής Εκκλησίας Surp Stepanos.
Σημερα ειναι παραμελημένη και αχρησιμοποίητη.
*- Εκκλησιά GESİ SURP ΣΤΕΠΑΝΟΣ
Βρίσκεται στην περιοχή Gesi-Bahçeli.
Σημερα οι κύριοι τοίχοι είναι σε μεγάλο βαθμό άθικτοι, αλλά ο κύριος τρούλος έχει καταρρεύσει *-Ελληνική εκκλησιά Ταξιαρχών ήΓΙΑΝΑΡΤΑΣ
Χτίστηκε σε έναν ψηλό λόφο στο χωριό Ταξιάρχης (Kayabağ) .Ήταν ναός των Ελληνορθοδόξων .
Αρμένικη εκκλησία GESİ SURP ASDVADZADZIN
Η εκκλησία, της οποίας η ημερομηνία κατασκευής είναι άγνωστη, χρησιμοποιήθηκε ως ταχυδρομείο και σπίτι αφού έχασε τη λειτουργία της και στη συνέχεια εγκαταλείφθηκε
*-2η Ελληνική εκκλησιά GESİ-KAYABAĞ
Βρίσκεται στην ν περιοχή του Ταξιάρχη – Kayabağ.
*– Μικρή εκκλησία των Αρμενίων στον Ταξιάρχη..
Βρίσκεται στο διπλανό χωρίο Ταξιάρχης (Kayabağ.) Μερικώς άθικτη σήμερα δεν χρησιμοποιείται.
Περισσότερες πληροφορίες για τις 4 τελευταίες σε επόμενη δημοσίευση για το χωρίο Ταξιάρχες ( Kayabağ )
ΠΑΙΔΕΙΑ
*- Σχολεία. Στην Κασσιανή υπήρχε εκπαίδευση των Ελληνοπαίδων . Στα τέλη του αιώνα στο χωριό λειτουργούσαν τέσσερα συνοικιακά σχολεία.
Το 1892 λειτουργούσε στη συνοικία Καραπάγ τετρατάξιο πρωτοβάθμιο σχολείο με 20 μαθητές
. Το 1905 λειτουργούσε και πρωτοβάθμιο σχολείο θηλέων. Μετέπειτα, όταν πια είχαν απομείνει ελάχιστοι Έλληνες, στο μικρό σχολείο του χωριού δίδασκε ένας δάσκαλος.
ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ
*-Τραγούδια.
Η αγάπη για το τραγούδι διαφαίνεται από την απήχηση που είχε το ξακουστό τραγούδι στην Μ. Ασία και την μητροπολιτική Ελλάδα με τον τίτλο <<Οι αμπελώνες του Κεσί >>Η ιστορία είναι γνωστή ως η λαχτάρα μιας νεαρής κοπέλας που πηγαίνει στην πόλη Gesi ως νύφη
Στο τραγούδι αυτό αναφέρεται στην μοναξιά που νοιώθει από τον θάνατο της μάνα της και άλλα πολλά, λέγοντας καλά λογία και για τα αμπέλια και την παράγωγη από αυτά των προϊόντων τους
Το τραγούδι αυτό το βρήκαμε να το τραγουδά η λαϊκή τραγουδίστρια Selda Bağcan (Στέλλα Μπαγτζάν και το παραθέτουμε στο τέλος της δημοσίευσης δίνοντας και την μετάφραση του, στα Ελληνικά .
*-Φροντίδα περιστεριών –ι κάτοικοι της Κασσιανής είχαν μια ιδιαίτερη αδυναμία στα περιστέρια εδώ και εκατοντάδες χρόνια ,άγρια περιστέρια που ενδημούσαν στην περιοχή και που φώλιαζαν σε χαλάσματα κατοικιών ή αγροτικών κτιρίων κάποια στιγμή στο απώτερο παρελθόν άρχισαν να κατασκευάζουν μικρά ενδιαιτήματα με απομιμήσεις πύργων που που προσέλκυσαν τα περιστέρια και κάποια από αυτά έγιναν μόνιμοι κάτοικοι τους ,κάτι ανάλογο συνέβη σε Ελληνικά νησιά, κυρίως τα Κυκλαδονήσια, στη Σύρο, στην Τζια, στην Κύθνο, στην Ανδρο, στην Πάρο, στη Νάξο, στη Σίφνο, στη Μύκονο, μα κυρίως στην πανέμορφη Τήνο οποί αποτελούν αρχιτεκτονικά στολίδια .
Αυτό αρέσει στους κάτοικους της περιοχές και άρχισαν πολλοί να κατασκευάζουν παρόμοια κτίσματα που τιμούσαν ιδιαίτερα τα πουλιά
Με το πέρασμα των χρόνων έφερε και οικονομικά αποτελέσματα για τα οποία θα αναφερθούμε στην συνεχεία όταν θα γράψουμε για την οικονομία της περιοχής και την απασχόληση τους .
Η εκτροφή των περιστεριών αναφέρεται στην ελληνική μυθολογία και τον θεό Διόνυσο που προκειμένου να προστατέψει 3 κοπέλες από των Αγαμέμνονα των αρχηγό των Ελλήνων στην εκστρατεία κατά της Τροίας που ήθελε να τις επιστρατεύσει όταν έμαθε όταν κατόρθωναν με ενα μαγικο τρόπο ό,τι πιάνουν να γίνεται κρασί, στάρι και λάδι!
–*Ο μύθος των Ελλήνων για τα περιστέρια στις Κυκλάδες
Σύμφωνα με τον μύθο, ο Ανίος, μάντης της ιερής Δήλου και γιος του Απόλλωνα, είχε τρεις πανέμορφες κόρες, την Οινώ, τη Σπερμώ και την Ελαΐδα, τις οποίες ο θεός Διόνυσος, που ήταν και παππούς των κοριτσιών, τις είχε προικίσει με το χάρισμα ό,τι πιάνουν να γίνεται κρασί, στάρι και λάδι! Το θαυμαστό αυτό προσόν έφτασε κάποια στιγμή στα αυτιά του βασιλιά των Μυκηνών Αγαμέμνονα, που εκείνη την εποχή προετοιμαζόταν για την εκστρατεία της Τροίας.
Πρακτικό μυαλό καθώς ήταν ο στρατάρχης των Ελλήνων, είδε στις τρεις κοπέλες την απόλυτη λύση στο πρόβλημα της τροφοδοσίας του στρατού του και τις πρόσταξε να μπαρκάρουν μαζί του. Όμως, τρία κορίτσια ανάμεσα σε τόσους αφιονισμένους στρατιώτες, δεν φάνηκε να είναι και η καλύτερη ιδέα. Ετσι οι κόρες του Ανιου, που μάλιστα φημίζονταν για την ενάρετη ζωή τους, αρνήθηκαν την πρόταση του βασιλιά. Φυσικά ο Αγαμέμνονας, ένας άντρας τέτοιου βεληνεκούς, που δεν δίστασε μάλιστα να θυσιάσει την ίδια του την κόρη προκειμένου οι θεοί να εξασφαλίσουν στον στόλο του ούριο άνεμο στην πλεύση προς την Τροία, διέταξε να τις βρουν και να τις φέρουν μπροστά του με τη βία. Τα κορίτσια τότε προσέφυγαν τρομαγμένα στον προστάτη και παππού τους, τον θεό Διόνυσο, και εκείνος με τη σειρά του τα μεταμόρφωσε σε περιστέρια. Από τότε, σύμφωνα με τον μύθο, τα όμορφα αυτά πουλιά ζουν και εκτρέφονται στα νησιά των Κυκλάδων. Μάλιστα κάποια νησιά όπως η Σίφνος και η Σέριφος τα αποτύπωσαν στα νομίσματα που έκοβαν.
*-Κατασκευές εκατοντάδων περιστερώνων
Υπάρχουν ιδιαίτερα πολλοί περιστερώνες στο Γέσι και στις γύρω κοιλάδες, που βρίσκονται στα ανατολικά-βορειοανατολικά της πόλης.
Κατά μήκος των δρόμων που οδηγούν από την Κασσιανη ( Gesi ) στο, Ταξιαρχη ( Kayabağ ) και την Νύσσα της Καππαδοκιας ( Güzelköy ή Nize), φαίνονται πύργοι περιστεριών σε διάφορες μορφές, πρώτα σποραδικά και κατά διαστήματα, και στη συνέχεια παρατάσσονται ο ένας μετά τον άλλο.
Αυτοί οι πύργοι, τοποθετημένοι ανάλογα με την κλίση του εδάφους και διάσπαρτοι δεξιά και αριστερά, κάτω από τους δρόμους, στις δύο πλευρές της κοιλάδας, παρουσιάζουν εντυπωσιακή εμφάνιση.
Η γεωμετρία τους είναι κανονική και η λιθοδομή τους προσεγμένη. Μερικές φορές δεκάδες από αυτούς παρατάσσονται δίπλα-δίπλα σαν προμαχώνες που έχουν απομείνει από ένα αρχαίο τείχος κάστρου.
Άλλοτε συγκεντρώνονταν 30-40 από αυτούς σε ομάδες, άλλοτε περικύκλωναν τα ερείπια ενός αρχαίου κτιρίου και σχημάτιζαν μια αποικία. Σημαντικό ρόλο στην ανάδυση των περιστερώνων, που παλαιότερα ονομάζονταν «πτηνόσπιτα» έπαιξαν οι ταφικοί βράχοι που υπήρχαν στον βάθος της περιοχής.
ΑΠΑΣΧΟΛΗΣΗ
–Γεωργία – Κτηνοτροφία
Στην Κασσιανή οι κάτοικοι ασχολιόταν με την γεωργία και την κτηνοτροφία κυρίως
Οι περισσότεροι καλλιεργούσαν σιτηρά (σιτάρι ,κριθάρι και βρόμη ) αλλά ασχολιόταν με την καλλιέργεια του φυτού << Ριζάρι >> προκειμένου από την ριζά του να έχουν το κόκκινο χρώμα για την βαφή των ινών για την κατασκευή των χαλιών.
Στην ομώνυμη κοιλάδα μήκους 14 χιλιομέτρων,υπήρχαν πολλά νερά έδιναν ζωή στη γη του Γκέσι Οι αμπελώνες και οι κήποι της Κασσιανής (Κεσί ) στα τέλη του 19ου αιώνα. κάλυπταν 862 στρέμματα και είχαν γίνει θέμα των δημοτικών τραγουδιών,
Υπήρχαν 38 στρέμματα αγρών μηδικής που καλλιεργούνταν ως ζωοτροφές για πάχυνση, , 16 στρέμματα αγρών , όπου καλλιεργούνταν το φυτό “Ριζαρι “,
Το ριζάρι ή αλιζάρι ά (Rubia tinctorum) είναι αυτοφυής θάμνος που φύεται στη νότια Ευρώπη και την νοτιοδυτική Ασία. Στην Κασσιανή είχαν προχωρήσει σε συστηματική καλλιέργεια και δεν τους αρκούσε η συλλογή φυτών από την γύρω περιοχή .Υπήρχαν ακόμη 715 στρέμματα Κεχρί , που ήταν επίσης φυτό βαφής που το χρησιμοποιούσαν και στην διατροφή των ανθρώπων άλλα και ως ζωοτροφή.
Στην περιοχή υπήρχαν πολλές αυτοφυείς καρυδιές που με τα φύλλα της καρυδιάς και τα φλούδια των καρπών της έβαφαν παλιά τα νήματα, ακόμα και χαλιά!
Το ριζάρι και τα και το αγριοκάρυδα ήταν σημαντικά εξαγώγιμα προϊόντα.
Η ποιότητα και όλα τα είδη φρούτων καλλιεργούνταν στους κήπους.
*- Αμπελοκαλλιέργεια
Στο Κέσι υπήρχαν μεγάλες εκτάσεις με καλλιέργεια αμπελιών που έβγαζαν υπέροχο κρασί και εξίσου καλό ρακί που ήταν διάσημο σε όλη την Καππαδοκία και όχι μόνον.
Στην φήμη αυτών των αμπελώνων συνέβαλλε ένα τραγούδι από παλιά που ήταν γνωστό από την εποχή των Ελλήνων που αναφέρεται σε αυτούς και τον έρωτα
Η γη του χωριού έξω από την κοιλάδα ήταν άγονες και μη παραγωγικές περιοχές ηφαιστειακής δομής- υπήρχαν 3152 στρέμματα γης διαθέσιμα για γεωργία.
–Αλευρόμυλου
Στις πλαγιές της κοιλάδας υπήρχαν 8 αλευρόμυλοι που ανήκαν σε ιδιώτες.
–Άλλα επαγγέλματα
Η στενότητα της γης ώθησε τους κατοίκους να ασκήσουν επαγγέλματα όπως η βερνίκωμα, η σοβάτισμα, η ζωγραφική, η λιθοτεχνία και οδήγησε στην εκπαίδευση των πιο ποιοτικών τεχνιτών κατασκευών σε όλη την Τουρκία.
Οι τεχνίτες συνήθιζαν να πηγαίνουν στην Κωνσταντινούπολη για να εργαστούν και υιοθέτησαν τον τρόπο ζωής του “Istanbul Gentleman”
–Οικονομικά αποτελέσματα από τα περιστέρια.
Η εκτροφή περιστεριών έδινε κρέας και την κοπριά των πουλιών που ήταν χρησιμότατη για την λίπανση των χωραφιών .
Κατά τον προηγούμενου αιώνα οι Τούρκοι χρησιμοποιούσαν την κοπριά των περιστεριών που είχε συσσωρευθεί με την προέλευση αιώνων, για την παραγωγή πυρίτιδας
ΕΚΔΙΩΞΗ
Οι Χριστιανοί, εξαναγκάσθηκαν μετά την υπογραφή της συνθήκης της Λοζάνης και την ανταλλαγή να εγκαταλείψουν την πατρίδα τους το 1923. Οι χριστιανοί αυτοί υποβλήθηκαν σε ανταλλαγή πληθυσμών το 1923 και πήγαν στη Θεσσαλονίκη.Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΤΡΑΓΟΥΔΙΟΥ
<< ΟΙ ΑΜΠΕΛΩΝΕΣ ΣΤΟ ΚΕΣΙ >>
Η ιστορία είναι γνωστή ως η λαχτάρα μιας νεαρής κοπέλας που πηγαίνει στην πόλη Gesi ως νύφη και το τραγουδά για χατίρι της μητέρα της που έφυγε έξαφνα από την ζωή. .
Η νεαρή κοπέλα έχει μια σκληρή πεθερά.
Η πεθερά της καταπιέζει το κορίτσι.
Από τη μια τον ανέχεται η κοπέλα, από την άλλη έχει έναν αδιάφορο και αδιάφορο σύζυγο.
Παρόλο που έχει ένα παιδί, το κορίτσι λαχταρά τη μητέρα της που βρίσκεται στην Καισάρεια.
Μια μέρα έρχεται η είδηση του θανάτου της μητέρας του. Το κορίτσι τραγουδάει αυτό το λαϊκό τραγούδι όταν περιπλανιέται στους αμπελώνες του Γκέσι με σέρνοντας μέσα της πολύ πόνο……
<< Gesi Bağları = Περιφέρομαι στους αμπελώνες της Κασσιανής >>
Οι στίχος του τραγουδιού σε μετάφραση από Τουρκική ιστοσελίδα έχει ως εξής :
Ψάχνω για το χαμένο μου μισό Εμπιστεύομαι μόνο τους χαιρετισμούς σας
Έλα κάτσε δίπλα μου να σου πω πώς νιώθω
Δεν ξέρω πώς νιώθω, τι να κάνω με αυτό το μισό;
Ελάτε και Περάστε μέσα από τους Αμπελώνες Gesi
Στρώστε τα τραπέζια και πιείτε ρακί και κονιάκ
Ο καθένας πρέπει να αγοράζει αυτό που του αρέσει και να είναι επιλεγμένο.
Μην πετάς τη μητέρα μου, μη με πετάς πίσω από εκείνα τα βουνά
Κανείς δεν πρέπει να πληγώσει τη μητέρα μου, ας είναι ο πόνος μου
Έχω Τρεις Μπάλες Τριαντάφυλλα στους Αμπελώνες Γκέσι .
Γεια σου, δεν φοβάσαι τον Θεό, υπάρχει θάνατος για σένα και για μένα
Αν υπάρχει θάνατος, υπάρχει σκληρότητα σε αυτόν τον κόσμο
Έλα κάτσε δίπλα μου να σου πω πώς νιώθω
Δεν ξέρω πώς νιώθω, τι να κάνω με αυτό το μισό
Είναι ένα νοσταλγικό καθιστικό Τουρκόφωνο Μικρασιάτικο τραγούδι που ήταν γνωστό σε ολόκληρη την Μικρά Ασία ακόμη και είναι και σήμερα .
Το υπέροχο αυτό τραγούδι με τον ίδιο τίτλο <<Gesi Bağları >> – Κεσί Μπαγλαρί που σημαίνει << Οι αμπελώνες του Κεσί >> που έφεραν οι πρόσφυγες από την πατρίδα τους το 1923-Συμπεριλαμβανόταν σε δίσκο με τον τίτλο “Από την Καισάρεια στους Ασκητές
” Τουρκόφωνα τραγούδια των Ρωμιών της Καππαδοκίας, ”
Σε μια έκδοση του Συλλόγου Καππαδόκων και Μικρασιατών Κομοτηνής “Ο Μέγας Βασίλειος”.
Τραγουδά η Selda Bagcan *
* Selda Bağcan (Στέλλα Μπαγτζάν ) γεννήθηκε το 1948 από πρόσφυγες Μουσουλμάνους γονείς στην Δυτική Μ. Ασία . Είναι διάσημη λαϊκή τραγουδίστρια . Ο πατέρας είχε καταγωγή από το Μοναστήρι ( Bitola ) της σημερινής Β. Μακεδονίας και η μητέρα της είχε καταγωγή από την Κριμαία.
Ακούστε το:
