Καφές και φαγητό πακέτο, έχουμε και ξοδεύουμε – Χρονογράφημα του Μάξιμου Κωνσταντινίδη

-Σιγα – σιγά, βρε Χάμπο, θα με πεις και συ “λεφτά υπάρχουν”!
-Αμ θα σε πω για, Κάκκο, θα σε το πω. Φαίνεται πως, ακόμα, κάποια λεφτά υπάρχουν.
-Μα τι λες τώρα,βρεΧαμπο. Τι με λες; Πετράκη… φέρε μας δύο τσίπουρα…με μεζέ!
-Βλεπεις, κι εσύ το παραγγέλνεις το τσιπουράκι σου. Και κερνάς κι από πάνω.
-Εσένα κερνάω, Χάμπο. Κι αυτό σε πειράζει;
-Δε με πειράζει, Κάκκο, και το εκτιμάω. Αλλά κάποια λεφτά, κάπου στη δίπλα της τσέπης υπάρχουν. Ίσα για δύο τσιπουράκια. Σωστά;
-Έεε, αν το πας εκεί. Εντάξει. Λεφτά υπάρχουν, ίσα για δύο τσιπουράκια,υπάρχουν. Αλλά, βρε Χάμπο, για μας αυτή είν’ η έξοδος μας και το έξοδο μας. Άλλο τίποτα δεν έχουμε. Κόψαμε και το τσιγάρο. Ένας καφές και ένα τσιπουράκι. Τι μία κερνάω γω, την άλλη συ. Το ίδιο κάνει!
-Καμία αντίρρηση. Έτσι για να σε πειράξω το είπε. Άλλο ήθελα να πω, Κάκκο.
-Αυτό που εχεις, βρε Χάμπο… άλλο να θες να πεις κι αλλού να αρμενίζεις…τι να σε πω; Πες κατευθείαν αυτό που είν’ να πεις!
-Λοιπόν. Κατευθείαν και χωρίς περικοκλάδες. Διαβάζω εδώ στην εφημερίδα: Οι Έλληνες παραγγέλλουν, συνολικά κάθε χρόνο, ηλεκτρονικά και μέσω τηλεφώνου, έτοιμο φαγητό και καφέδες αξίας περίπου 1,5 δισσεκατομύριο ευρώ. Από αυτά, περίπου τα 300 εκατομμύρια.. τέλος πάντων τα άλλα είναι λεπτομέρειες.
-Και λοιπόν; Τι θες να πεις;
-Παλι δε σε λέω αυτό που θέλω; Θέλω να πω, λεφτά υπάρχουν να παραγγέλνουν τον καφέ 1,70€ η και παραπάνω αντί να τον κάνουν στο σπίτι και να τους κοστίσει ίσαμε 3 άντε 4 λεπτά του Ευρώ. Καταλαβαίνεις. Άμα παραγγέλνει κάποιος εξήντα καφέδες πακέτο το μήνα, θέλει εκατό και παραπάνω Ευρώ για τον καφέ του και μονο. Άμα είν’ και χουβαρντας και δίνει και πουρμπουάρ, θα θέλει σχεδόν εκατόν πενήντα Ευρώ το μήνα για καφέδες. Για φαντάσου, Κάκκο. Δε μιλάω άμα είν’ ζευγάρι…
Έεε, και μεις δίνουμε τόσα το μήνα για τους καφέδες μας Χάμπο. Σωστά;
-Είπαμε, Κάκκο. Εμείς δίνουμε πενήντα Ευρώ το μήνα για καφέδες,αλλά αυτή είναι η έξοδος και η διασκέδαση μας όλη κι όλη. Γιατί, τι νομίζεις; Αυτός που παραγγέλνει πακέτο δε πάει αλλού; Δεν πίνει ποτό; Δεν τρώει έξω; Δεν παραγγέλνει πακέτο φαΐ στο σπίτι. Εκεί να δεις έξοδο!
-Εεε, ναι. Στο φαγητό, είναι κι αν είναι. Ας πούμε, μια μακαρονάδα πακέτο, πέντε Ευρώ, μια μακαρονάδα στο σπίτι πενήντα λεπτά. Πίτσες, πιτόγυρα και άλλα, το όλον…
-Το όλον και διακόσια πενήντα Ευρώ το λίγο – λίγο το άτομο! Και μετά με λες πως δεν βγαίνουν οικονομικά και πως είναι ζόρι. Απορώ, Κάκκο. Εγώ απορώ! Παίρνουν καμία τετρακόσια με πεντακόσια Ευρώ μηνιάτικο και τα δίνουν στο πακέτο. Το νοίκι; Η ΔΕΗ; Η θέρμανση; Ντύσιμο; Σούξου – μούξου; Ποιος τα πληρώνει αυτά;
-Έεε, Κάκκο. Ποιος λες εσύ να τα πληρώνει; Ο πατέρας, ο παππούς, η γιαγιά!
-Βρε, μήπως τελικά έχεις δίκιο; Μήπως…
-Σε λέω, Κάκκο. Τζάμπα το παρεξηγήσαμ το παιδί όταν είπε! “Λεφτά υπάρχουν”!
-Κοίτα να δεις! Λεφτά υπάρχουν και ζουν αναμεσά μας!