Ήταν 4 Ιουνίου του 1970 ,ημέρα Πέμπτη, όταν ξεκινήσαμε με τα πόδια για το πανηγύρι του Περδίκκα, που γιορτάζει κάθε χρόνο της Αναλήψεως
Το βράδυ με το πενιχρό χαρτζιλίκι μας καθίσαμε σ’ ένα τραπέζι στο καφενείο του Στέλιου, δεξιά στο δρόμο, όπου έπαιζε ο γνωστός τότε Νίκος Τσιμαχίδης και τραγουδούσε η Σοφία Χοντροματίδου. Ήταν η εποχή του νεοποντιακού τραγουδιού και κυριαρχούσαν τα τραγούδια του Βλαδίμηρου Χαραλαμπίδη και του Κωστίκα Τσακαλίδη. Ο Νίκος Τσιμαχίδης είχε κυκλοφορήσει σε δίσκο 45 στροφών το καινούριο του σουξέ ΄΄ ΚΟΥΚΛΑ Μ’΄΄ . Τα ποντιακά τραγούδια γίνονταν επιτυχίες εκτελούμενα συνήθως με βιολί και μπουζούκι. Η λύρα μόλις άρχισε να ακούγεται δειλά-δειλά στα ποντιακά μαγαζιά, της Θεσσαλονίκη με το Γώγο και τον Κουγιουμτζίδη..
Κάποια στιγμή και ενώ το γλέντι είχε φουντώσει, ρωτήσαμε τον Τσιμαχίδη αν ξέρει να παίζει τη Σέρα. Ποιός θα χορέψει; μας ρώτησε. ,Εμείς, του απαντήσαμε.ι M’ ένα χαμόγελο χαράς ανακοίνωσε από το μικρόφωνο, ότι ένα συγκρότημα από το Ανατολικό θα χορέψει τον Πυρρίχιο χορό των αρχαίων Ελλήνων….
Πιαστήκαμε και αρχίσαμε να χορεύουμε …Μόλις είχαμε μάθει τη Σέρα μ’ όλα τα τσαλίμια. Θυμάμαι το βιολί, που έπαιζε τη Σέρα του Γιώργου Κεσίδη … Χορέψαμε πάνω στο πεζοδρόμιο, που το μετατρέψαμε σε πίστα … Οι περισσότεροι έβλεπαν για πρώτη φορά τον επικό χορό των Ελλήνων και μας κοιτούσαν με θαυμασμό…. Τελειώσαμε χωρίς καμιά παρασπονδία… Ο πυρρίχιος αυτός αποτέλεσε το χορευτικό μας βάπτισμα σ’ ενα λαϊκό πανηγύρι… Κάποια στιγμή ο Τσιμαχίδης, ήρθε στο τραπέζι μας και μας πρότεινε να συνεργαστούμε , πράγμα έγινε στο πανηγύρι των Σεβαστιανών Σκύδρας …Η συνεργασία δεν είχε συνέχεια ‘οταν συνειδητοποιήσαμε ότι το βιολί δεν είναι ποντιακό παραδοσιακό όργανο….
Σήμερα, μετά από πενήντα χρόνια, δημοσιεύω τη μοναδική φωτογραφία επαναφέροντας στη μνήμη μου εκείνες τις στιγμές, που μαζί με τον ενθουσιασμό και το χειροκρότημα ακούγονταν και ρατσιστικές κορόνες όπως: ΄΄ Οι αρκούδες χορεύουν.. ΄΄ ή το γνωστό ΄΄ Μέσα κοιλία… Έξω κοιλία ..΄΄
Στις μέρες μας ,που ο ποντιακός χορός αγαπήθηκε και υιοθετήθηκε από όλους τους Έλληνες αλλά και τους ξένους , παρατηρείται μία απαξίωση των παραδοσιακών μας χορών με την ένταξη φανταστικών, την υιοθέτηση αλλοεθνών και ιδιαίτερα την εκτέλεση τουρκικών χορών….!
Προσωπικά είμαι χαρούμενος, γιατί και οι δύο συγχορευτές μου, ο Κυριάκος Ιωσηφίδης και ο Στέφανος Στεφανίδης, εξακολουθούν να υπερασπίζονται με κάθε τρόπο τον ποντιακό χορευτικό μας πολιτισμό και τις διαχρονικές αξίες της ποντιακής ταυτότητας…..
Πεποίθησή μου είναι ,πως όλοι μας έχουμε χρέος να ποτίσουμε τις ρίζες μας. Αλλιώς η εμπορευματοποίηση και ο εντυπωσιασμός θα εκμαυλίσουν αυτό, που διέσωσαν και μας παρέδωσαν οι γεννήτορες της ύπαρξής μας….!
