Το E-PTOLEMEOS.GR παρουσιάζει μια νέα σειρά ηχητικών ντοκιμαντέρ, και σας προσκαλεί να τα εξερευνήσετε. Έρευνες και συνεντεύξεις με πρόσωπα της διπλανής πόρτας που έχουν κάτι διαφορετικό να μας πουν. Αναζητήστε τα podcasts του E-PTOLEMEOS.GR κάθε πρωί του Σαββάτου.
Χορηγός της σειράς είναι η Wattcrop, εταιρεία του Macquarie Green Investment Group. Η Wattcrop προσηλωμένη στις αρχές της αειφορίας, στοχεύει στην βιώσιμη ανάπτυξη για όλους, και επενδύει σε έργα πράσινης ενέργειας.
Η ίδια δηλώνει ρεπόρτερ αν και συχνά την έχουμε συνδέσει την εικόνα της με την παρουσίαση ειδήσεων εντός των τειχών ενός στούντιο. Η Βελίκα Καραβάλτσιου, από την Πτολεμαΐδα, μιλάει στο 14ο podcast του e-ptolemeos.gr και τον Αντώνη Πουγαρίδη, και περιγράφει την πορεία της από την Πτολεμαΐδα, την πόλη που γεννήθηκε και μεγάλωσε, στη Θεσσαλονίκη και έπειτα στην Αγγλία και το BBC, με τελικό προορισμό το MEGA και τη μαχόμενη δημοσιογραφία.
Πρόσφατα δε, κάλυψε δημοσιογραφικά την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία, ενώ αν και έχει παρουσία τόσο στο ραδιόφωνο, όσο και το διαδίκτυο (παλαιότερα στα protagon, vice, Athens voice και τώρα στα ΝΕΑ και το ΒΗΜΑ), παραμένει σταθερά στην τηλεόραση του MEGA, έχοντας περάσει και από το STAR. Περιγράφει την πορεία της στη δημοσιογραφία σαν ένα «όνειρο ζωής που έγινε πραγματικότητα», κατορθώνοντας να κάνει κάτι που αγαπάει, τη γεμίζει και την εμπνέει: Ρεπορτάζ.
Από το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο στο BBC
Πέρασε στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο, στην σχολή Δημοσιογραφίας και ΜΜΕ και έκανε μεταπτυχιακό μετά από υποτροφία από το Ίδρυμα Κρατικών Υποτροφιών, σπουδάζοντας τηλεοπτική δημοσιογραφία στο Πανεπιστήμιο του Νότιγχαμ . Όπως λέει η ίδια: «Ήταν μεγάλο δώρο η σχολή στην Αγγλία γιατί ήταν πραγματικά πάνω στις απαιτήσεις της αγοράς, σε αυτά που θα καλούμουν να αντιμετωπίσω στη συνέχεια. Ήταν πολύ διαφορετικά, δουλεύαμε στο μοντάζ, τις κάμερες, τα φώτα, κάτι που δεν τα είχαμε στην θεωρητική κυρίως εκπαίδευση στη σχολή μου στη Θεσσαλονίκη».
Στο πλαίσιο της πρακτικής της, βρέθηκε στο ραδιόφωνο του BBC. Όπως λέει η ίδια για αυτή της την εμπειρία, ήταν ένα μεγάλο σχολείο: «Η εκπομπή ξεκινούσε πολύ νωρίς, στις 6 το πρωί, οπότε έφευγα στις 4 από το σπίτι. Είναι ένα πολύ οργανωμένο κανάλι, αλλά και διαφορετικός εντελώς λαός. Ήταν πολύ μεγάλο μάθημα και από άποψη προσωπικών δεδομένων, για παράδειγμα έπρεπε να πάρουμε έγγραφη άδεια όσων κάναμε συνέντευξη. Ήταν ένα μεγάλο σχολείο και έμαθα πολλά πράγματα».
Ωστόσο, δεν το σκέφτηκε ούτε στιγμή να μείνει στην Αγγλία και παρότι όπως λέει, είχε ως αρχισυντάκτη έναν ελληνοκύπριο τρίτης γενιάς και της το πρότεινε, αλλά η ίδια ήταν πολύ σίγουρη ότι ήθελε να γυρίσει στην Ελλάδα.
«Πρωταγωνιστές»
Στη συνέχεια, η ίδια περιγράφει πως βρέθηκε στους ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΕΣ του Σταύρου Θεοδωράκη αλλά και τι της έμεινε από αυτή την εμπειρία: «Τέλειωσα το μεταπτυχιακό μου και αποφάσισα να έρθω στην Αθήνα. Η δημοσιογραφία, κακά τα ψέματα, είναι στην Αθήνα. Ωστόσο γίνονται πράγματα και στη Θεσσαλονίκη και στην περιφέρεια, αλλά σαφώς λιγότερα. Στο MEGA ξεκίνησα τυχαία. Έβλεπα την εκπομπή ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΕΣ στην τηλεόραση, μου άρεσε πάρα πολύ η σκηνοθεσία, η φωτογραφία, η μουσική και οι ιστορίες των ανθρώπων και αποφάσισα να στείλω ένα email, είπα ότι παρακολουθώ την εκπομπή χρόνια, σας θαυμάζω, μόλις ολοκλήρωσα το μεταπτυχιακό μου και θα ήθελα πάρα πολύ να συνεργαστούμε και κάπως έτσι πήγα ως μαθητευόμενη στους ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΕΣ στο MEGA. Στη συνέχεια έμεινα εκεί όταν τέλειωσε η εκπομπή. Πέρασα στο δελτίο ειδήσεων, ήρθαν οι δύσκολοι καιροί με το κλείσιμο του καναλιού. Είχα μια πρόταση και είχα πάει στο STAR, κάθισα δύο χρόνια, αλλά η αγάπη μου ήταν πάντα το MEGA οπότε με το νέο ξεκίνημα ξαναβρέθηκα εδώ».
Περιγράφοντας την εμπειρία της κοντά στον Σταύρο Θεοδωράκη, μιλάει με τα καλύτερα λόγια για τον επαγγελματισμό του, το πόσο πολύ δούλευε από το πρωί μέχρι το βράδυ, μεθοδικά, με οργάνωση και πάθος, λέγοντας: «Όταν θεωρούνταν ήδη επιτυχημένος, δεν επαναπαύτηκε, κυνηγούσε πολύ τα θέματα. Εκεί κατάλαβα ότι αυτό που έχει μεγάλη αξία στο δημοσιογράφο είναι η συνέπεια. Γιατί, ένα μεγάλο θέμα μπορεί να το κάνει ο οποιοσδήποτε, αλλά να έχεις μια συνέπεια σε αυτό που κάνεις, είναι το πιο σημαντικό».
Οι συνεντεύξεις στους ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΕΣ ήταν μια τεράστια εμπειρία, μας λέει η Βελίκα, όταν της ζητάμε να μας πει ποιες από αυτές ξεχωρίζει. Όπως περιγράφει: «Κάναμε εκπομπές που έφταναν μέχρι και το 50% της τηλεθέασης. Ξεχωρίζω το επεισόδιο με τη συνέντευξη των γονιών του Παύλου Φύσσα, τότε ήταν η πρώτη φορά που έβγαιναν στην τηλεόραση και μου είχε κάνει πολύ μεγάλη εντύπωση η μητέρα του. Το πρόσωπό της, η δύναμή της και πόσο “μαμά” ήταν απέναντί μας. Μου είχε μείνει. Δέκα ημέρες από το θάνατό του παιδιού της. Αγαπώ επίσης την εκπομπή για τα εγκαταλελειμμένα βρέφη στο Νοσοκομείο Αλεξάνδρα, οι ιστορίες ήταν συγκλονιστικές. Τα παιδιά τα εγκατέλειπαν οι γονείς τους και ήταν γονείς που δεν μπορεί να φανταστεί κανείς το προφίλ τους: Καθηγητές πανεπιστημίου, άνθρωποι μορφωμένοι, με χρήματα, πλούσιοι. Παρόλα αυτά για τους δικούς τους λόγους, είτε γιατί υπήρχε κάποιο πρόβλημα υγείας, είτε γιατί υπήρχε οικονομικό πρόβλημα, εγκατέλειπαν βρέφη ημερών, και έφευγαν. Στον θάλαμο 7 έμεναν τα εγκαταλελειμμένα βρέφη από γονείς εθισμένους στα ναρκωτικά, και ήταν και τα ίδια στερητικά. Από τις πιο σοκαριστικές εικόνες που έχω δει. Επίσης, ξεχωρίζω την εκπομπή με τις Νιγηριανές πόρνες στην οδό Ευρυπίδου. Νεαρά κορίτσια 17-18 ετών που τα έφερναν στην Ευρώπη υποσχόμενοι ένα καλύτερο μέλλον και τις εκπόρνευαν. Οι ίδιες φοβόντουσαν ότι λόγω των βουντού που τις έκαναν θα πεθάνει κάποιος αγαπημένος τους άνθρωπος στην Αφρική και δεν το κατήγγειλαν ούτε στην αστυνομία ούτε στις οργανώσεις. Μέχρι που έγινε ένα ντου από την Αστυνομία και πιάστηκε αυτό το κύκλωμα».
Το δημοσιογραφικό σύστημα των Αθηνών και οι ανταποκρίσεις
Περιγράφοντας την πορεία της και πως βρέθηκε σε κεντρικό μέσο ενημέρωσης λέει χαρακτηριστικά: «βρέθηκα πολύ τυχαία και νομίζω ότι έμεινα από ένα συνδυασμό πραγμάτων. Δουλεύω πάρα πολύ και το αγαπάω πάρα πολύ αυτό που κάνω. Είχα την τύχη όταν κάποιοι άνθρωποι να το δουν και είχα την τύχη όταν έκλεισε το MEGA, να έχω πρόταση και να μη μείνω εκτός τηλεόρασης. Δούλευα και δουλεύω πολύ, με μεγάλη αφοσίωση και να το δει ο τότε διευθυντής και να με πάρει». Στην ερώτηση, για το αν το σύστημα των αθηναϊκών media είναι κλειστό, η Βελίκα απαντά: «Είναι πολύ κλειστό κύκλωμα, βασίζεται σε δημόσιες σχέσεις, ταλέντο που εγώ δεν έχω. Ενδεχομένως για κάποιους να έχει ταβάνι».
Πρόσφατα η Βελίκα Καραβάλτσιου κάλυψε δημοσιογραφικά τον Πόλεμο στην Ουκρανία, κάτι που περιγράφει ως μια τεράστια δημοσιογραφική εμπειρία, λέγοντας: «Η Ουκρανία ήταν μια τεράστια εμπειρία και ήμουν πολύ ευτυχισμένη που το έκανα. Αυτό έγινε τυχαία. Η αρχική στόχευση ήταν να κάνω ρεπορτάζ στα σύνορα, τότε που ήταν εκατομμύρια Ουκρανοί να περνούν τα σύνορα με την Πολωνία και σταδιακά πέρασα τα σύνορα, στη Δυτική Ουκρανία και συνέχισα και προς την εμπόλεμη Ουκρανία. Ήταν από τις πιο σκληρές εικόνες που έχω δει στη ζωή μου είδαμε γυμνούς νεκρούς δεμένους, μικρά παιδιά στα καταφύγια, μαζικούς τάφους, ακούσαμε ιστορίες ανθρώπων που είχαν δει τους δικούς τους ανθρώπους να σκοτώνονται μπροστά στα μάτια τους , που έμειναν για μήνες στα καταφύγια, που ήταν αιχμάλωτοι των Ρώσων εισβολέων. Τεράστια και όχι εύκολη εμπειρία. Είναι πολύ δύσκολο να αντλήσεις μια πληροφορία και να την έχεις τσεκάρει, σε μια εμπόλεμη ζώνη είναι πιο δύσκολο. Ήταν πιο δύσκολο από τη σκληρότητα των εικόνων, και των όσων ζεις αλλά είναι μια τεράστια δημοσιογραφική εμπειρία που θα την έχω πάντα δίπλα μου».
Τέλος, μιλάει με όμορφα χρόνια για την πατρίδα της, την Πτολεμαΐδα, λέγοντας ότι, κρατάει πολύ όμορφα παιδικά χρόνια: «Περάσαμε πολύ όμορφα. Μια όμορφη πόλη που μας παρείχε ασφάλεια, με πολλούς φίλους». Μάλιστα, έχει αρθρογραφήσει για την Πτολεμαΐδα στο παρελθόν, ενώ δηλώνει πως παρακολουθεί τις εξελίξεις στην περιοχή, και δημοσιογραφικά αλλά και από προσωπικό ενδιαφέρον. Επίσης, παρακολουθεί και τα περιφερειακά ΜΜΕ, τα οποία όπως λέει κάνουν βήματα μπροστά.
Κείμενο: Βάσω Σάφη
