Η τελευταία και πιο ενδιαφέρουσα φάση της καπνοκαλλιέργειας, για τον παραγωγό είναι το ζύγισμα, η ολοκλήρωση του προϋπολογισμού του για ένα χρόνο, είναι ο ιδρώτας και η αγωνία της οικογένειας, είναι το μέλλον των παιδιών του, είναι η ζωή τους…..
Στη φώτο μας, βλέπουμε τον αναφερόμενο τύπο κανταριού (ζυγαρίας) και τον τρόπο ζύγισης των καπνών, με τον ίδιο, περίπου, τρόπο ζυγίζονταν όλα τα βαριά και ογκώδη προϊόντα, είτε μέσα σε τσουβάλια, είτε σε μικρά ή μεγάλα κοφίνια, είτε σε ξύλινα ή χάρτινα κιβώτια, ή σε δέματα άλλης επινόησης, αρκεί να γαντζώνονταν στο καντάρι.
Τώρα, σε ότι αφορά την μετρική ακρίβεια των προς ζύγιση προϊόντων, αυτό ήταν θέμα της αξιοπιστίας του ζυγιστή (κανταρτζή) και πολλές φορές, γιατί όχι, της ειδικής συμφωνίας εμπόρου και …κανταρτζή, ανάλογα και με το μάτι του πωλητή, εάν και εφόσον ήταν σε θέση να το παρακολουθήσει., σωστά !!
Διαφορετικά, ίσχυε το αντίθετο, από αυτό που έλεγε συχνά ο αείμνηστος μπακάλης, γείτονάς μας, Μάρκος Αναγνώστου, “ βαριά, βαριά από τα δράμια μεριά”.
Σημειώνουμε, πως, οι κανταρτζίδες περιφερόμενοι στο χώρο της λαϊκής αγοράς, με το καντάρι στο ώμο, φώναζαν τη λέξη, ο….. κανταρτζής…
