Με όλα αυτά τα σοφά αποφθέγματα που μας βομβαρδίζουν τελευταία υπουργοί και σύμβουλοι, η αλήθεια είναι πως έχω μπερδευτεί λιγάκι: η καριέρα είναι ρετσινιά και η αριστεία χολέρα ή η καριέρα χολέρα και η αριστεία ρετσινιά;
Όμως, πόση σημασία έχει άραγε, αφού, έτσι κι αλλιώς, και η καριέρα και η αριστεία τείνουν να γίνουν είδη εν ανεπαρκεία; Κάθε πρόοδος, κάθε κίνητρο για εξέλιξη, η άμιλλα και ο υγιής ανταγωνισμός, σύμφωνα με τη γενικότερη κυβερνητική νοοτροπία, πρέπει να ριχθούν στο πυρ το εξώτερον! Κανείς δεν πρέπει να τολμά να ξεχωρίσει, να κάνει μερικά βήματα παραπάνω από τη μάζα, είτε γιατί είναι πιο εργατικός κι επιμελής είτε γιατί έχει φιλοδοξίες και όνειρα είτε γιατί διαθέτει λίγο ψηλότερο IQ – πώς να το κάνουμε, δεν είμαστε όλοι ίδιοι! –. Όλα ισοπεδώνονται και όλοι γίνονται πολτός. Οι «άριστοι» είναι υπό διωγμόν, οι «οργοτόμοι» μιάσματα.
Όμως, πώς είναι δυνατόν, αυτή η σοβιετικού τύπου εξίσωση των πάντων να οδηγήσει μια κοινωνία μπροστά; Μήπως, κάθε άλμα της ανθρωπότητας μέσα στους αιώνες δεν οφειλόταν πάντα σε εκείνους που ξεχώριζαν από τη μάζα; Φιλόσοφοι, επιστήμονες, γιατροί, δάσκαλοι, διανοούμενοι, επαναστάτες: οι «πεφωτισμένοι» γίνονται πάντα δρομοδείχτες και χαράζουν ρηξικέλευθες τομές, εν αντιθέσει προς τις μάζες οι οποίες ποδηγετούνται πανεύκολα από επιτήδειους.
Αρκεί να ρίξει κάποιος μια ματιά στα βιογραφικά πολλών στελεχών της κυβέρνησης, εξ άλλου, για να καταλάβει πως κατευθυνόμαστε πλησίστιοι στα βράχια. Η μόρφωση, τα πτυχία, τα μεταπτυχιακά, η προϋπηρεσία και εμπειρία στους τομείς που καλούνται να υπηρετήσουν έχουν δώσει τη θέση τους σε ένα και μόνο προσόν: τη συνδικαλιστική δράση!
«Από τα εφηβικά μου χρόνια όμως, κατάλαβα ότι άνθρωπος γίνεσαι στο συλλογικό και στους κοινωνικούς αγώνες και επίσης, ότι η καριέρα είναι σαν την χολέρα», αναφέρει μεταξύ άλλων ο κ. Καρανίκας – άρτι διορισθείς στη θέση του ειδικού συμβούλου στο γραφείο Στρατηγικού Σχεδιασμού της Γενικής Γραμματείας Πρωθυπουργού – στο βιογραφικό του Και συνεχίζει απτόητος: «Από μαθητής, μέλος της Κ.Ν.Ε. -ως το ’92, ιδρυτικό μέλος της νεολαίας ΣΥΝ., αρνητής στράτευσης και μέλος του Συνδέσμου Αντιρρησιών Συνείδησης. Ιδρυτικό μέλος του ελληνικού κοινωνικού Φόρουμ, συμμετείχα ενεργά σ’ όλες τις ευρωπαϊκές και τοπικές κινητοποιήσεις. ΣΥΡΙΖΑ σήμερα και μέλος της ΚΠΕ του Συνασπισμού». Ο κ. Καρανίκας δηλώνει αδιόριστος εκπαιδευτικός – σερβιτόρος. Μη με πείτε κακιά, αλλά με τόσα ανορθόγραφα tweets που έχει κάνει στο λογαριασμό του στο twitter, δυσκολεύομαι να πιστέψω ότι θα μάθει στα παιδιά γράμματα κι επί πλέον μ’ ένα τέτοιο σταλινικού τύπου βιογραφικό, δεν μπορώ να καταλάβω τι τον καθιστά ικανό να γίνει ειδικός σύμβουλος του πρωθυπουργού. Ίσως, ακριβώς το ίδιο που καθιστά και τον περήφανο μαχητή της «εξέγερσης του Δεκέμβρη 2008», κύριο Τρευλάκη, αλλά και τον λαϊκό τραγουδιστή κ. Γιώργο Ζάμπα ικανό να γίνει σύμβουλος του κυρίου Βούτση: οι διασυνδέσεις με το κόμμα!
Κρίμα! Γιατί τώρα που η Ελλάδα βυθίζεται, κ. Τσίπρα, ΤΩΡΑ, απεκδυόμενος από τα κόμπλεξ περί αριστείας του κ. Μπαλτά και αποστασιοποιημένος από κομματικές περγαμηνές, ΤΩΡΑ είναι η ευκαιρία για την πολυπόθητη υπέρβαση. ΤΩΡΑ είναι η ευκαιρία που θα έπρεπε να συγκεντρώσετε παρ’ υμίν τους «αρίστους», τους εκλεκτούς τω πνεύματι, τους ικανότερους, τους εμπειρότερους, τους εργατικότερους να βάλουν πλάτη, μήπως και καταφέρουμε να σηκώσουμε τον ήλιο πάνω από την Ελλάδα κι όχι όλους τους γραφικούς και αγράμματους κομματανθρώπους, συγγενείς, συνδικαλιστές και σπογγοκωλάριους που μαζεύετε στο Μαξίμου, προεξάρχοντος βέβαια ενός υπουργού Παιδείας χωρίς πτυχίο.
Ένα λεφούσι αστοιχείωτων και απτυχίωτων μετακλητών έρχεται να μας δώσει τη χαριστική βολή. Αυτές τις τακτικές τις γνωρίσαμε και στο παρελθόν κι είχαμε πιστέψει ότι δεν υπάρχουν χειρότερα. Μέγα λάθος! Τα χειρότερα τα βιώνουμε τώρα, επι ημερών σας. Ζούμε πλέον τον απόλυτο εξανδραποδισμό των πάντων. Ναι, φαίνεται πως τώρα πια μάλλον έχουμε πιάσει πάτο. Προσοχή, όμως, γιατί μετά τον πάτο, υπάρχει και ο απόπατος, κύριε Τσίπρα! Κι από εκεί, επιστροφή δεν υπάρχει. Μόνο η χαβούζα…
