Η πρώτη σοδιά των προσφύγων καπνοκαλλιεργητών στο καντάρι το 1927.
Δεν έχουν περάσει 3-4 χρόνια και η δυναμική παρουσία των προσφύγων, στην Κοινότητα Καϊλαρίων (ΓΙτολεμάϊδος), αποδίδει τους πρώτους καρπούς της.
Πρόκειται για το τελευταίο στάδιο της καπνοκαλλιέργειας που δεν είναι τίποτε άλλο, από το καντάρι (ζυγαριά στους ώμους) και την τιμή των εμπόρων, που θα αξιολογήσουν και θα εκτιμήσουν την πολύπλοκη και κουραστική εργασία τους, ανταποδίδοντάς τους τον ανάλογο καρπό της εργασίας τους για την επιβίωσή τους.
Είναι η στιγμή που, έμποροι και παραγωγοί, κοιτάζονται σιωπηλοί στα μάτια, προσπαθώντας, ο ένας να μαντέψει τον άλλο, για τις προθέσεις και τις τυχών αδυναμίες του, μέχρι τη στιγμή που θα ακουστεί το νούμερο της τιμής και η αποδοχή ή μη της πρότασής τους.
Από το σημείο αυτό και πέρα ακολουθούν διάφορα, εκ του πονηρού, παιχνίδια (τερτίπια) των εμπόρων και… όπου καταλήξουν.
Στη φώτο μας, η συμφωνία είχε θετική εξέλιξη και τα δέματα όχι μόνο ζυγίζονται, αλλά, δένονται μεταξύ τους και σφραγίζονται, από τους εμπόρους, για.. ασφάλεια και σιγουριά από τυχών παρεμβάσεις ανεπιθύμητων … αρουραίων….
Τα Καϊλάρια και γενικότερα η Επαρχία Εορδαίας, με εξαίρεση ορισμένα χωριά της, γρήγορα εξελίχθηκε σε μια δυναμική περιοχή καπνοπαραγωγών και μάλιστα με ΑΡΙΣΤΗΣ ποιότητας καπνό, ώστε, να θεωρείται από τις πρώτες καπνοπαραγωγικές περιοχές της χώρας μας.
Δυστυχώς, δεν καταφέραμε να μάθουμε την περιοχή -άνω, η, κάτω Καϊλάρια- ούτε και κανένα όνομα των εικονιζόμενων, βάζουμε ένα μεγάλο ερωτηματικό (;) για τον κανταρτζή, αν είναι ο γνωστός Μπαρμπαθύμιος…
Η συσσώρευση του μεγάλου αριθμού των συμπολιτών μας που παρακολουθεί τις διαδικασίες, δεν έχει κανένα άλλο σκοπό, παρά μόνο να δει το οικονομικό αποτέλεσμα, αν είναι, δηλαδή, προσοδοφόρο ή όχι, για να πάρουν τη σχετική απόφασή τους, αν θα ακολουθήσουν τους, ελάχιστους (τότε), συμπατριώτες τους στην καπνοκαλλιέργεια, ή όχι.
Το μέλλον απέδειξε, πως, “η πενία τέχνας κατεργάζεται”, αφού, το σύνολο, σχεδόν, του προσφυγικού πληθυσμού ασχολήθηκαν με την …καπνοκαλλιέργεια…
