Σε μια απ’ τις σατιρικές ταινίες που είχε γράψει και πρωταγωνιστήσει ο αείμνηστος κωμικός Χάρρυ Κλύνν υπήρχε η σκηνή μιας παρέλασης με την ευκαιρία κάποιας εθνικής γιορτής, που γινόταν μπροστά στο μνημείο του Άγνωστου Στρατιώτη, στο Σύνταγμα, στην Αθήνα, την οποία περιέγραφε μια ανδρική φωνή. Κάποια στιγμή, ακουγόταν να λέει πως «τώρα, από μπροστά μας περνούν οι εκπρόσωποι των παραγωγικών τάξεων της χώρας» και εμείς βλέπαμε λαχειοπώλες με τα γνωστά κοντάρια τους στα χέρια και τις καρφιτσωμένες μακριές σειρές λαχείων να ανεμίζουν.
***
Παρόλο που έχουν περάσει πολλά χρόνια από τότε, και εν τω μεταξύ κι εμείς περάσαμε πολλά, τελικά, η μόνη πραγματικά… παραγωγική τάξη που παραμένει πιο σταθερή απ’ όλες είναι αυτή των λαχειοπωλών, η οποία ενσαρκώνει το μόνιμο και διαρκές όνειρο όλων μας. Να μας πέσει το λαχείο!
***
Στη φωτογραφία ένας άξιος εκπρόσωπος αυτής της πάντα παραγωγικής τάξης, κ. Κώστας Μίχος που όπως μας πληροφορεί το σχετικό χθεσινό ρεπορτάζ του ΠΤΟΛΕΜΑΙΟΥ έχει κερδίσει και το προσωνύμιο «Ο ξυστάς της καρδιάς μας»!
