Η ομάδα της Ορειβατικής Λέσχης Εορδαίας, πραγματοποίησε διήμερη δραστηριότητα στις 1-2/11/2025 στο Πάρκο Εθνικής Συμφιλίωσης, ανάβαση στην κορυφή Πύργος Κοτύλης-Ύψωμα Χάρου.
Μία διαδρομή στα μονοπάτια της ιστορίας.
Την πρώτη ημέρα του Νοέμβρη 2025, με την επίσκεψη της ομάδας στο Πάρκο Εθνικής Συμφιλίωσης, έκανε ένα μεγάλο ταξίδι αυτογνωσίας και μπήκε στα βαθιά νερά. Στην αίθουσα συνεδριάσεων του ΠΕΣ ο ιστορικός καθηγητής κ Θεόδωρος Σιόντης, πρόβαλλε την κοινωνία της ευρύτερης περιοχής από τον 19 ο αιώνα έως τα μέσα του 20ου αιώνα και παρουσίασε τους απελευθερωτικούς αγώνες και τις συγκρούσεις, που καθόρισαν την ιστορική πορεία της χώρας, από τον Μακεδονικό αγώνα, τους Βαλκανικούς πολέμους, τον Α Παγκόσμιο Πόλεμο, τον Β Παγκόσμιο Πόλεμο, την κατοχή και τις μαύρες ημέρες του λυσσαλέου και σκληρού εμφυλίου πολέμου. Ένας ανεξήγητος πόλεμος με υλικές ζημιές και ανθρώπινες απώλειες.
Ο Γράμμος το αιματοβαμμένο βουνό, αποτελεί από μόνο του ένα μνημείο. Μπροστά στο αλπικό ξέφωτο που το περιβάλλει το πυκνό δάσος από οξιές και μαύρη Πεύκη, ρόμπολα με την πλούσια πανίδα και την χλωρίδα, αναρωτιέται κανείς πως ένας τόσος όμορφος τόπος, έγινε θέατρο των πιο σκληρών μαχών κατά τον εμφύλιο πόλεμο 1946-1949 με μεγάλες απώλειες και για τις δυο πλευρές.
Την δεύτερη ημέρα του Νοέμβρη 2025, στις 8,30 πμ, η ομάδα ξεκίνησε για τον Πύργο της Κοτύλης, μέσα από την απότομη ανάβαση, ακολούθησε τα γαλάζια σημάδια στο καθαρό και καλά σημαδεμένο μονοπάτι, έφτασε στο πυροφυλάκιο και στη συνέχεια στο ύψωμα του Χάρου.
Ένας απόκρημνος βράχος, ένας γκρεμός 150 μέτρων, όπου στην κορυφή του, στις 15-7-1947 τρεις μαχητές του ΔΣΕ, διάλεξαν να τραβήξουν τον δρόμο, που επιβάλλει η παράδοση ενός λαού αγωνιστή. Έπεσαν αγκαλιασμένοι στο κενό του Πύργου σε υψόμετρο 1758μ.
Στο σημείο του θανάτου, υπάρχει μνημείο του ΚΚΕ, ανάγλυφο από μπρούντζο με τις τεράστιες φτερούγες των αγγέλων,που αγγίζουν την αθανασία.
Στην συνέχεια κατευθύνθηκε στην Αγία Αννα Καστοριάς, τοπίο γραφικό με τα χρώματα του φθινοπώρου, μέσα σε οξιές όπου δεσπόζει η Μονή των Παμμεγίστων Ταξιαρχών και ο ναός Ζωοδόχου Πηγής. Περιοχή μεγάλης πνευματικής και θρησκευτικής ζωής. Με την Μονή να κρέμεται δίπλα στον καταρράκτη του Στενοπόταμου, παραπόταμο του Αλιάκμονα. Η ομορφιά του τοπίου δεν χωρούσε στον λίγο χρόνο, φύγαμε με την επιθυμία την άνοιξη να διασχίσουμε την περιοχή του εγκαταλελειμμένου χωριού Τσούκα.
Ξεχωριστό σημείο ήταν η επίσκεψή μας, το απόγευμα, στο χωριό Ομορφοκκλησιά Καστοριάς, στην πέτρινη εκκλησία του Αγίου Γεωργίου. Είναι ένας ναός βυζαντινός με τρούλο
εγγεγραμμένου σταυροειδούς και νάρθηκα, κτίστηκε τον 12ο αιώνα , πάνω στα θεμέλια παλαιοχριστιανικής εκκλησίας. Στο νότιο τοίχο του ναού, βρίσκεται βαθύ ανάγλυφο, γλυπτή ξύλινη εικόνα του Αγίου Γεωργίου ύψους 2,86 μέτρων , απεικονίζει τον Άγιο Γεώργιο ως στρατιωτικό με φωτοστέφανο και χρονολογείται τον 13ο αιώνα, κατασκευασμένη στην Κωνσταντινούπολη. Οι τοιχογραφίες του ναού χρονολογούνται τον 13ο και τον 14ο αιώνα και σχετίζονται με την εποχή των Παλαιολόγων . Θαυμάσαμε την κινητή εικόνα του Αγίου, έργο σπάνιο για τη βυζαντινή τέχνη.
Τα 18 άτομα που συμμετείχαν στην δραστηριότητα του Γράμμου, μνήμης και συμφιλίωσης συγχαίρουν το ΔΣ της Ορειβατικής Λέσχης Εορδαίας, για την επιλογή της δραστηριότητας, γιατί συμβάλλει στην ανάδειξη της φυσικής και πολιτιστικής κληρονομιάς του τόπου.
